Μια βραδιά γεμάτη λάμψη έζησε ο Μίλωνας στην Ελβετία. Η ομάδα του Σάκη Ψάρρα δεν αρκέστηκε απλά στην όμορφη βραδιά της Νέας Σμύρνης αλλά απέκλεισε την πρωταθλήτρια Ελβετίας και θα δώσει το παρόν στην επόμενη φάση του CEV Cup. Αυτό δε μοιάζει και δεν είναι καθόλου λίγο για μια ομάδα που μέχρι τώρα μετρούσε μόλις δύο ευρωπαϊκά παιχνίδια, τα δύο που έδωσε πέρυσι στο Challenge Cup κόντρα στη Μάτε Άσερ.
Δυστυχώς η CEV συνεχίζει να υποβαθμίζει το ίδιο της το προϊόν και δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την προβολή των αγώνων του CEV Cup αλλά και του Challenge Cup. Η εικόνες από την Ελβετία και το παιχνίδι του Μίλωνα με τη Σόνενβερτ είναι ελάχιστες έως και καθόλου και αυτή η πρόκριση δε θα συνοδεύεται από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό. Παρόλα αυτά δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το πόσο σημαντική ήταν και πάλι η παρουσία του Γιορντάνοφ αλλά και η σταθερότητα του Χανδρινού στην υποδοχή.
Ο Μίλωνας μεγαλώνει με σταθερά βήματα χρόνο με το χρόνο. Το μυστικό, πέρα της σκληρής δουλειάς και της επιλογής καλών παικτών, είναι πως η ομάδα αυτή απλώνεται μέχρι εκεί που φτάνει. Σε ένα πρωτάθλημα που τα τελευταία χρόνια πολλές μικρομεσαίες ομάδες έρχονται και φεύγουν, και μάλιστα φεύγουν με άσχημο τρόπο που συχνά οδηγεί στη διάλυση, ο Μίλωνας αντέχει γιατί δεν κάνει υπερβολές. Ο Ψάρρας και το επιτελείο του ακολουθούν κάθε χρόνο το ίδιο πλάνο. Δύο ή τρεις έμπειροι παίκτες ενώνουν τις δυνάμεις τους με νεαρούς και ταλαντούχους οι οποίοι έχουν ενεργό ρόλο στην ομάδα.
Το ελληνικό βόλεϊ έχει ανάγκη τις μεγάλες και ιστορικές ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ που μπορούν να γεμίσουν γήπεδα και να φέρουν διακρίσεις και τίτλους. Το ίδιο, όμως, έχει ανάγκη και ομάδες από την επαρχεία και ομάδες από γειτονιές ώστε να δώσουν το δικό τους χρώμα και κυρίως να δείξουν ότι το ελληνικό βόλεϊ δεν περιορίζεται σε λίγους. Μπορεί δυστυχώς ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης να απέχει χιλιόμετρα από τις ένδοξες μέρες της Ευρώπης, η Ορεστιάδα απέχει ακόμα περισσότερο, ο Φοίνικας Σύρου προσπαθεί να επιστρέψει στις καλές μέρες. Ο Μίλωνας αλλά και η Κηφισιά, που σε λίγες μέρες θα δώσει και αυτή το παρόν στο Challenge Cup, δηλώνουν για τα καλά πως δεν αξίζουν την προσοχή μας μόνο οι λίγοι μεγάλοι.
Μπορεί οι δύο αυτές ομάδες να έχουν συγκεκριμένο κοινό και να μη γεμίζουν ΟΑΚΑ, Ρέντη, Μαρούσι και Παλατάκι αλλά έχουν πιστό κοινό που αγαπάει αυτές τις ομάδες και κυρίως αγαπάει και το ίδιο το άθλημα. Η Νέα Σμύρνη μπορεί να καμαρώνει για αυτή την ομάδα που πριν από λίγα χρόνια έπαιζε στην Pre League και τώρα δίνει το παρόν στους 32 του CEV Cup. Κυρίως, όμως, πρέπει να είναι περήφανη γιατί όλη αυτή η προσπάθεια έγινε με σκληρή δουλειά από μια ομάδα ανθρώπων που δε ζούνε μόνο για το τώρα αλλά που θα αφήσουν μια πολύτιμη παρακαταθήκη για μετά.
