Η Παγκόσμια Ομοσπονδία ως γνωστόν έχει αναβαθμίσει αυτό που ξέραμε για χρόνια ως World League και από το 2018 και έπειτα το VNL έχει γίνει το ετήσιο καλοκαιρινό τουρνουά του διεθνούς βόλεϊ. Μπορεί η Ελλάδα να μη συμμετέχει σε αυτή τη γιορτή του βόλεϊ εδώ και χρόνια ωστόσο το ενδιαφέρον παραμένει στα ύψη και όπως έχουμε δει στις πιο πρόσφατες εκδόσεις του VNL τίποτα δεν είναι δεδομένο και οι εκπλήξεις είναι συνεχείς.
Επειδή κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές, όμως, αξίζει να δούμε και την άλλη πλευρά. Η FIVB έχει κάνει μια μεγάλη προσπάθεια ώστε το VNL να μεγαλώσει πολύ και να γίνει μια διοργάνωση με λάμψη και ιδιαίτερα αγαπητό προς το κοινό. Μπορεί να μην είναι το Μουντιάλ του βόλεϊ, το οποίο παραδοσιακά γίνεται κάθε τετραετία, αλλά είναι μια παγκόσμια κορυφή που κανείς δε λέει όχι σε αυτή. Αυτό, βέβαια, δεν κάνει το «ταξίδι» του VNL ανώδυνο. Μετά από μια επίπονη και κουραστική σεζόν οι διεθνείς των 16 ομάδων καλούνται να αγωνιστούν σε ένα τουρνουά 15 αγωνιστικών και επιπλέον των πλέι οφ ταξιδεύοντας ταυτόχρονα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ουσιαστικά μιλάμε για μια αντίστοιχη Ευρωλίγκα που συμπυκνώνεται σε ενάμιση μήνα και μετά το τέλος μιας ολόκληρης σεζόν. Αν συνυπολογίσουμε πως σχεδόν κάθε χρόνο ακολουθεί και μια μεγάλη διοργάνωση, που φέτος έχει σειρά το Ευρωβόλεϊ στα τέλη του καλοκαιριού ενώ του χρόνου ακολουθούνε Ολυμπιακού Αγώνες, αυτό κάνει την ταλαιπωρία εξαιρετικά μεγάλη για τους αθλητές.
Φέτος το VNL φιλοξενείται σε Καναδά, ΗΠΑ, Ολλανδία, Φιλιππίνες, Γαλλία και Ιαπωνία με την τελική φάση να γίνεται στην Πολωνία για τους άντρες ενώ οι γυναίκες θα παίξουν σε Τουρκία, Ιαπωνία, Κίνα, Βραζιλία, Ν. Κορέα, Ταϊλάνδη και με την τελική φάση να λαμβάνει χώρα στις ΗΠΑ. Δεν μοιάζει περίεργο, λοιπόν, το γεγονός ότι οι αθλητές παραπονιούνται συχνά γιατί πέρα από τα πολλά παιχνίδια έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλα ταξίδια και συνεχές τζετ λαγκ.
Όπως είναι αναμενόμενο δεν θα δούμε όλες τις ομάδες να συμμετάσχουν απόλυτα πλήρεις και κυρίως τις ευρωπαϊκές που ενδεχομένως να στοχεύουν και στο Ευρωβόλεϊ του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου. Φαβορί δεν υπάρχουν και όπως αποδεικνύεται κάθε χρόνο πάντα θα υπάρχουν ευχάριστες και δυσάρεστες εκπλήξεις. Η Γαλλία στους άντρες ήταν πέρυσι η ομάδα που έβαλε στοπ στους ισχυρότατους Αμερικανούς αλλά και τους φιλόδοξους διοργανωτές Ιταλούς ενώ οι Ιταλίδες στις γυναίκες όχι μόνο ξεπέρασαν το εμπόδιο της Τουρκίας αλλά άφησαν και πάλι χωρίς τίτλο τις Βραζιλιάνες.
Είναι εμφανές πως ο κόσμος αγαπάει αυτή τη διοργάνωση και απολαμβάνει το γεγονός πως σε πολλά μέρη του κόσμου έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν από κοντά αστέρια του παγκόσμιου βόλεϊ που δεν έχουν την ευκαιρία να βλέπουν συχνά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όλες οι χώρες που φιλοξενούν αγώνες του VNL κάθε χρόνο έχουν έντονη αγάπη προς το άθλημα και φυσικά σύγχρονες εγκαταστάσεις. Λίγες μέρες μένουν για το πρώτο σερβίς στο τουρνουά των γυναικών ενώ λίγες περισσότερες για των ανδρών. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι φίλοι του βόλεϊ θα έχουν πλούσιο θέαμα στις οθόνες τους για ενάμιση μήνα.
