Στο ίδιο έργο θεατές βρεθήκαμε όσον αφορά τους τρίτους ημιτελικούς καθώς από τη μία ο Ολυμπιακός έκαμψε την αντίσταση του μαχητικού Μίλωνα ενώ από την άλλη ο ΠΑΟΚ ήταν και πάλι καλύτερος από τον βελτιωμένο αλλά όχι αρκετό Παναθηναϊκό. Σαν πρώτο συμπέρασμα ωστόσο είναι ξεκάθαρο πως η επιστροφή των πλέι οφ, σε αντίθεση με το σύστημα του δεύτερου γύρου που είδαμε για μια διετία, έδωσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην κορύφωση του πρωταθλήματος και στους τελικούς αναμένεται να υπάρχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Σχετικά με τον αγώνα της Θεσσαλονίκης, που σίγουρα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον, είδαμε έναν αρκετά βελτιωμένο Παναθηναϊκό σε σχέση με τους προηγούμενους αγώνες αλλά και το ματς του Κυπέλλου. Παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ ήταν και πάλι ανώτερος και πιο συνεπείς σε όλους τους τομείς. Ο δικέφαλος του βορρά είχε και πάλι πολύ καλή δημιουργία από τον Γουόλς αλλά και πολύ καλό σερβίς και υποδοχή. Αυτά τα στοιχεία «ξεκλείδωσαν» τους Θεσσαλονικείς και τους έδωσαν άλλο αέρα. Από τον Παναθηναϊκό απουσίασε το καλό μπλοκ και αυτό ήταν ένα δεδομένο που δεν άφησε πολλά περιθώρια για κερδισμένες κόντρα μπάλες παρά τις φιλότιμες προσπάθειες στην άμυνα.
Ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολύ ενέργεια από το αποτελεσματικό μπλοκ άμυνα και αυτό μοιάζει πολύτιμο όταν ο Ντερ Ντρις και οι διαγώνιοι έχουν ιδιαίτερη άνεση στην επίθεση. Παρά το γεγονός ότι οι πράσινοι έβγαζαν αντίδραση κατά διαστήματα έκαναν αρκετά εύκολα λάθη κάτι που δείχνει πόσο εύθραυστη είναι η ψυχολογία τους. Ακόμα και σε περιπτώσεις που κατάφερναν να πάρουν προβάδισμα, έστω και για λίγο, δεν έδειχναν πως μπορούν να το διαχειριστούν.
Αυτό που κάνει τη διαφορά στη μεγάλη εικόνα είναι πως ο ΠΑΟΚ έμεινε πιστός στο πλάνο του είτε κέρδισε είτε όχι. Η ομάδα συνέχισε να δουλεύει με τον ίδιο τρόπο, έδειξε εμπιστοσύνη σε παίκτες και προπονητή και δε μίλησε ποτέ κανένας για τίτλους παρά μόνο όταν ήρθε η ώρα να τους διεκδικήσουν. Στον Παναθηναϊκό η χημεία δεν επετεύχθη ποτέ παρότι στην ομάδα βρέθηκαν πολύ καλές μονάδες. Καλώς ή κακώς αυτό μπορεί να συμβεί στον αθλητισμό. Η σεζόν δεν τελείωσε ακόμα καθώς απομένει το League Cup αλλά σίγουρα οι τρεις μεγαλύτεροι στόχοι έχουν χαθεί.
Όσον αφορά το άλλο ζευγάρι όλα κύλισαν χωρίς εκπλήξεις. Ο Ολυμπιακός ήταν το ξεκάθαρο φαβορί και πέτυχε τρεις νίκες χάνοντας μόλις ένα σετ. Ωστόσο ο Μίλωνας δεν ολοκληρώνει τη σεζόν με σκυμμένο κεφάλι καθώς έκανε πολλές υπερβάσεις φέτος. Είναι εμφανές πως οι ερυθρόλευκοι ήταν πιο πλήρεις και πιο ποιοτικοί σαν σύνολο και αυτό δε χωράει πολύ ανάλυση. Η ομάδα της Νέας Σμύρνης, όμως, έκανε ίσως την καλύτερη σεζόν της ιστορίας της φτάνοντας στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος και το Final 4 του Κυπέλλου κοιτάζοντας στα μάτια όλους τους αντιπάλους. Και αυτό δεν είναι κάτι απλό ούτε κάτι που συνέβη κατά τύχη. Είναι κάτι που αξίζει προσοχής και που δείχνει πως δεν αρκούν μόνο τα χρήματα για να στήσει κανείς μια καλή ομάδα που θα κάνει πρωταθλητισμό αλλά χρειάζεται δουλειά και πλάνο.
Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ αποδείχθηκαν και στην πράξη πιο πλήρεις ομάδες και κυρίως ομάδες που «έδεσαν». Αυτό είναι που στο τέλος κάνει τη διαφορά και αυτό που επιβραβεύεται. Δύο ομάδες με ψυχολογία σε υψηλά επίπεδα αλλά και απόλυτα φορμαρισμένες θα διεκδικήσουν το τρόπαιο του πρωταθλητή και αυτό σημαίνει πως οι τελικοί θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
