Η απουσία του Κυπέλλου Ελλάδος λόγω πανδημίας για μια διετία ήταν μια συνθήκη που στέρησε ένα όμορφο διήμερο γεμάτο βόλεϊ το 2020 και το 2021. Η επιστροφή στα Final 4 πέρυσι με το γήπεδο της Γλυφάδας να φιλοξενεί τη διοργάνωση ήταν η επιβεβαίωση του ότι μιλάμε για ένα πάρτι του αθλήματος. Μάλιστα, στη Γλυφάδα επιβεβαιώθηκε ότι το Κύπελλο κρύβει πάντα εκπλήξεις, με την παρουσία του Πήγασου Πολίχνης που λίγο έλλειψε να προκριθεί και στον τελικό, και ταυτόχρονα ότι ο καλύτερος κερδίζει.
Αν εξαιρέσουμε τη Νίκαια του 2003 το Κύπελλο καταλήγει σε τέσσερις ομάδες ξανά και ξανά στην μακρά ιστορία του που ξεκινάει από το 1980-81, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, τον Ηρακλή και τον ΠΑΟΚ. Οι εκπλήξεις κορυφώνονται με την παρουσία των αουτσάιντερ στον τελικό όπως με την τριπλή παρουσία της Κηφισιάς σε τελικό, τον τότε πρωτάρη Φοίνικα Σύρου το 2013 ή ομάδες όπως η Λαμία και η ΕΑ Πατρών που ήταν ισχυρές αλλά σε καμία περίπτωση φαβορί. Μεταξύ άλλων υπάρχει πάντα και η Ορεστιάδα που στο πέρασμα των χρόνων τη λησμονούμε ως μια παραδοσιακή δύναμη του ελληνικού βόλεϊ ωστόσο το 1993 ήταν μια ομάδα που ακόμα ανέβαινε και μέσα από αυτή αναδεικνύονταν οι μετέπειτα αστέρες Σαμαράς, Τσακιρόπουλος, Τζούριτς και οι υπόλοιποι.
Ο Ολυμπιακός είναι ο πολυνίκης αλλά είναι γεγονός ότι στις πιο πρόσφατες διοργανώσεις ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που νιώθει πιο άνετα στα Final 4 του Κυπέλλου. Άλλωστε το Κύπελλο του 2015 ήταν το πρώτο τρόπαιο για το αντρικό τμήμα βόλεϊ του ΠΑΟΚ με το threepeat των πρωταθλημάτων να ακολουθεί. Στις επόμενες διοργανώσεις μάλιστα ο ΠΑΟΚ κατέκτησε ακόμα τρία Κύπελλα με τον Ολυμπιακό να παίρνει δύο και άλλες δύο χρονιές να μην πραγματοποιείται το Κύπελλο λόγω covid.
Ο Παναθηναϊκός, αντίθετα, επιστρέφει σε Final 4 μετά το 2018 και τη Ρόδο όπου οι πράσινοι έχασαν την ευκαιρία να βρεθούν στον τελικό μετά από έναν εντυπωσιακό ημιτελικό κόντρα στον Ηρακλή. Το Κύπελλο του 2010 είναι το τελευταίο που κατέκτησαν οι πράσινοι με τον τελικό στο Φάληρο, όπως και αυτός του 2009, να είναι ίσως ότι σπουδαιότερο έχουμε δει στη διοργάνωση. Δύο μεγάλες ομάδες, όχι μόνο σε όνομα αλλά και σε αξία παικτών, όπως ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έδωσαν μοναδική παράσταση στο Κλειστό του Φαλήρου με τους δύο αυτούς τελικούς να κρίνονται στο 3-2 και το θέαμα να αγγίζει τα ύψη.
Ούτε τα Final 4 ούτε συγκεκριμένα οι τελικοί δε στερούνται θέαμα όποιοι και αν είναι οι φιναλίστ. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι πέρασαν πολλά χρόνια ώστε να… ανατραπεί η λογική και το τρόπαιο να μην καταλήξει σε ισχυρή ομάδα είτε αυτή ήταν το μεγάλο φαβορί είτε ήταν στο top 3. Στη φετινή περίπτωση ο Μίλωνας είναι ένα βήμα πίσω από τους άλλους τρεις αλλά ο προπονητής του, ο Σάκης Ψάρρας, ήταν ένας από αυτούς που έκαναν την έκπληξη με τη Νίκαια το 2003. Καμιά φορά ο αθλητισμός παίζει τα δικά του παιχνίδια και κρύβει εκπλήξεις. Το Final 4 αρχίζει και όλοι περιμένουμε να δούμε τι παιχνίδια θα παίξει η ιστορία και τι θα γραφτεί όχι μόνο στη χρυσή βίβλο αλλά και στη μυθολογία του ελληνικού βόλεϊ.
