MENU

Δεν είναι πρέπον και συνετό για μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό να πανηγυρίζει απλά και μόνο για μια πρόκριση σε τελικούς. Ωστόσο γίνεται πράξη αυτό που έχει πει ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος και παλιότερα ότι σημασία έχει ο Παναθηναϊκός να βρίσκεται πάντα στις πρώτες θέσεις και να διεκδικεί μόνιμα τίτλους. Ούτως ή άλλως δε γίνεται στον αθλητισμό να κερδίζεις συνέχεια αλλά έχει μεγάλη σημασία να είσαι πάντα κοντά στην κορυφή και όποτε είναι όλα ιδανικά να την κατακτάς.

Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν δύο νικηφόρα σετ και αυτό το πέτυχε από νωρίς. Καλώς ή κακώς είναι ομάδα υψηλού επιπέδου και ακόμα και κόντρα σε έναν τόσο μαχητικό αντίπαλο, που μάλιστα είχε καταφέρει να κερδίσει το τριφύλλι στο ίδιο γήπεδο για το πρωτάθλημα, η διαφορά ποιότητα ήταν καθοριστική. Αυτό φάνηκε κυρίως στην τελική ευθεία του πρώτου και του δεύτερου σετ όταν οι παίκτες του Ανδρεόπουλου έπρεπε να εκμηδενίσουν τα λάθη και να μη δώσουν την ευκαιρία στους αντιπάλους τους να διεκδικήσουν αυτά τα σετ.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να έκανε γκέλες στο ξεκίνημα της σεζόν αλλά είναι γεγονός πως όταν τα παιχνίδια άρχισαν να έχουν αστερίσκους και «πρέπει» έβρισκε τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει. Αυτή ήταν μια ιδανική συνθήκη για τον κόουτς του τριφυλλιού ώστε να δώσει την ευκαιρία σε όλους τους αναπληρωματικούς να παίξουν και μάλιστα αρκετά. Το ίδιο σκεπτικό, όμως, είχε και ο Σάκης Ψάρρας κάτι που έδωσε το δικό του ενδιαφέρον στα σετ που ακολούθησαν. Με την πρόκριση να έχει ξεκαθαρίσει ήταν μια καλή ευκαιρία για όλους τους παίκτες των δύο ομάδων που έχουν πιο περιορισμένο ρόλο να δείξουν ότι αξίζουν.

Σε αυτό τον τομέα ο Μίλωνας βγήκε κερδισμένος και αυτό έχει εξήγηση. Οι νεαροί παίκτες του Μίλωνα όπως ο Θεοδόσης, ο Νανόπουλος ακόμα και ο πιο καινούργιος από όλους ο Μάρκου είναι παίκτες που είτε λίγο είτε πολύ έχουν βρει ουσιαστική θέση στο ροτέισον της ομάδας τους. Ο κόουτς Ψάρρας έχει βάλει για τα καλά στην εξίσωση της ομάδας του και τους πιο έμπειρους και τους πιο νέους και μάλιστα σε πολλά παιχνίδια έχουν βοηθήσει ουσιαστικά οι πιτσιρικάδες του Μίλωνα. Ο Παναθηναϊκός, με τη σειρά του, δεν έχει την πολυτέλεια να ρίχνει στα βαθιά παίκτες όπως ο Μάρκου, ο Γεωργίου ή ο Σερεμέτης. Ο σεζόν έχει μεγάλες απαιτήσεις από την ομάδα του Ανδρεόπουλου και οι ευκαιρίες που έχει η νέα γενιά της ομάδας είναι περιορισμένες και υπό προϋποθέσεις. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που δεν τους επιτρέπει να έχουν το ίδιο ραγδαία εξέλιξη με τους αντίστοιχους αντιπάλους τους ακόμα και αν έχουν την πολυτέλεια να προπονούνται καθημερινά με παίκτες όπως ο Ερνάντεζ και ο Κόβαρ και να μαθαίνουν δίπλα τους.

Θα ήταν παράλογο αν ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος έβαζε στα βαθιά απότομα όλους αυτούς τους παίκτες σε μια χρονιά όπου τα ντέρμπι είναι ατελείωτα και οι ευρωπαϊκές προκλήσεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός χρειάζεται τη νέα γενιά και χρειάζεται να χτίσει πάνω της ώστε να έχει αξιόπιστες επιλογές από Έλληνες κάτι που θα είναι πολύτιμο για το μέλλον. Οι στόχοι του Μίλωνα και του Παναθηναϊκού δεν είναι ίδιοι και προφανώς οι ανάγκες κάθε ομάδας διαφέρουν. Το match up του τρίτου, του τέταρτου και του πέμπτου σετ, όμως, είναι ένα καλό δείγμα για το πόσο καλή είναι η νέα γενιά του ελληνικού βόλεϊ όταν της δίνεται εμπιστοσύνη.

Η νίκη και τα εύσημα