Αναλυτικά όσα είπε:
«[Νιώθω] υπέροχα. Πόσο καιρό το περίμενα, ε; Αλλά πάντα ήξερα ότι το έχουμε μέσα μας, ότι το έχω μέσα μου, κάπου.
Τι αγώνας! Ξεκινήσαμε πρακτικά τελευταίοι, ξανά από την αρχή όπως και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Είναι κάπως σουρεαλιστικό, για να είμαι ειλικρινής. Δεν είμαι σίγουρος πώς συνέβησαν όλα, αλλά προφανώς είχαμε τρελές, μικτές συνθήκες.
Ήταν αγώνας επιβίωσης για μεγάλο μέρος του. Νομίζω ότι απλώς ήμασταν απόλυτα εύστοχοι: οι σωστές αποφάσεις, τα σωστά ελαστικά τη σωστή στιγμή, χωρίς λάθη. Απίστευτο.
Ήμουν σε άρνηση μέχρι πιθανώς το τελευταίο πιτ-στοπ, αλλά όταν άκουσα ότι είχαμε ανοίξει διαφορά από τον Λιούις [Χάμιλτον] με τον έναν επιπλέον γύρο, είπα ‘εντάξει, αυτό είναι καλό, έχουμε λίγο αέρα’.
Αλλά μετά εκείνος με πλησίαζε γρήγορα, οπότε υπήρχε πίεση. Ήταν ένας τεταμένος αγώνας, αλλά δεν λύγισαμε, δεν κάναμε λάθη, και είμαι πραγματικά, πραγματικά χαρούμενος γι’ αυτό.
Σκεφτόμουν ότι [ο Χάμιλτον] θα τα δώσει όλα μπροστά στο κοινό του, κι εγώ ήμουν σε φάση ‘συγγνώμη παιδιά, αλλά είναι και η δική μου μέρα σήμερα’. Έπρεπε να ρισκάρω. Είμαι απίστευτα χαρούμενος
