Μάρτιος 2020...
Η ανθρωπότητα έχει εισέλθει για τα καλά σε περίοδο κορωνοϊού και στα δελτία ειδήσεων η λέξη «Lockdown» κατέχει την πρώτη θέση σε δημοφιλία. Ο Γιάννης Μπόγδος, ένας 32χρονος -τότε-, προσφάτως νεαποκτηθείς αρσιβαρίστας του Τριφυλλιού, νιώθει έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα και σχεδόν δεν μπορεί να καταπιεί. Η πρώτη διάγνωση είναι καθησυχαστική. Ο πυρετός, όμως, δεν λέει να πέσει. Νέες εξετάσεις... Tο τεστ CoViD-19 βγαίνει αρνητικό. Αλλά αυτό είναι το μόνο ευχάριστο μαντάτο. Η μαγνητική τομογραφία δεν μπορεί να κρύψει την πικρή αλήθεια. Ένας κακοήθης, υπερμεγέθης όγκος έχει κάνει την εμφάνισή του μεταξύ οισοφάγου και στομάχου του Βορειοηπειρώτη αθλητή. Και το χειρότερο: δεν δύναται να εγχειριστεί. Οι γιατροί είναι σαφείς και κάθετοι: άμεσα χημειοθεραπεία και... βλέπουμε.
Πλέον, ο Γιάννης ξεχνάει κάθε σκέψη για αθλητική καριέρα και επικεντρώνεται στη μεγάλη μάχη της επιβίωσης. Οι πιθανότητες δεν είναι όμως με το μέρος του. Χάνει 32 κιλά σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, τρέφεται με ορό, παλεύει στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας για περισσότερο από τριάντα ημέρες, παρέα με έναν ανυποχώρητο σαραντάρη πυρετό. Έτοιμη «να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή του η λαλιά» από το κρεβάτι του νοσοκομείου, έλα όμως που τη χάνει και αυτή... Μια χειρουργική αφαίρεση ενός νεύρου κοντά στον οισοφάγο προκαλεί πλήρη αφωνία στον άτυχο «πράσινο» αρσιβαρίστα. ..
Χημειοθεραπεία στη χημειοθεραπεία, ο όγκος, αφού πρώτα συρρικνώνεται, ω του θαύματος, εξαφανίζεται εντελώς από τα σωθικά του Γιάννη μας. Η φριχτή αυτή μονομαχία, όμως, έχει αφήσει βαθιά χαραγμένα τα σημάδια της στο σώμα του, το οποίο, εκτός από την βαριά ταλαιπωρία που υπέστη εσωτερικά, μετράει 15 (!) τομές, ως ενθύμιο. Ο πόλεμος δεν έχει ακόμα κερδηθεί οριστικά, αλλά ο 33χρονος -σήμερα- αθλητής δεν είναι πρωτάρης στους αγώνες και το γνωρίζει καλά.
Χθες (9/10), ο Γιάννης Μπόγδος συμμετείχε, φορώντας τα χρώματα της ελπίδας, στους προκριματικούς αγώνες για το πανελλήνιο πρωτάθλημα άρσης βαρών, στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ (όπου, παρεμπιπτόντως, οι «πράσινοι» αθλητές του Κωνσταντίνου Σαλπιγγίδη τα πήγαν περίφημα). Ο ογκολόγος ήταν εξαρχής αρνητικός στο να συμμετάσχει ο ασθενής του στη διοργάνωση. Άλλωστε, μέχρι πριν από ελάχιστους μήνες, ο αθλητής του Παναθηναϊκού δεν μπορούσε να ανεβεί ούτε τις σκάλες του σπιτιού του, πόσο μάλλον να σηκώσει έστω και ελάχιστα κιλά! Και όμως... Ο Γιάννης συμμετείχε κανονικά. Μπορεί να μην προκρίθηκε εν τέλει (κάτι που θα αποτελούσε τεράστια υπέρβαση λόγω των συνθηκών που εξηγήσαμε νωρίτερα), αλλά ήταν ΠΑΡΩΝ. Και χάρηκε πολύ περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους αρσιβαρίστες μαζί! Υποσχέθηκε, μάλιστα, ότι θα βρίσκεται εκεί και στους επόμενους αγώνες, δίχως πλέον να τον ενδιαφέρει η θέση που θα καταλάβει, χωρίς να αγωνιά για το βάρος που θα σηκώσει.
Άκουσε, καρκίνε...
Αν νομίζεις ότι θα τους κερδίσεις όλους, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Ναι, θα καταγράψεις άπειρες νίκες ακόμα, τουλάχιστον μέχρι οι άνθρωποι να βρούμε το πολυπόθητο φάρμακο και να αποτελείς στο εξής μια κακή ανάμνηση. Ναι, θα ταλαιπωρήσεις κόσμο και ντουνιά, θα προκαλέσεις πόνο, δάκρυα, απόγνωση, θρήνο. Θα κατασκευάσεις μονάδες εντατικής θεραπείας, τάφους, θα εκδώσεις εκατομμύρια κηδειόχαρτα. Είσαι ζόρικος αντίπαλος, αναμφίβολα. Αλλά παλικάρια σαν τον Γιάννη Μπόγδο δεν είναι του χεριού σου.
Και ο αρσιβαρίστας του Παναθηναϊκού δεν σε σήκωσε και σε πέταξε απλώς στον εξαποδώ. Ούτε σε νίκησε μόνο. Διάβασε τι γράφει η φανέλα του: σε γ@μησε.
Γι' αυτό, φύγε και μην ξανάρθεις. Βλέπεις, υπάρχει τελικά και η ήττα. Όπερ μεθερμηνευόμενη, ο θρίαμβος της ανθρώπινης θέλησης, του θάρρους, της πίστης.
Μπράβο, γίγαντα Γιάννη. Βγήκες νικητής στο μεγαλύτερο αγώνα που έχεις δώσει και θα δώσεις ποτέ: αυτόν της ζωής.
ΥΓ.: «Το ότι μπορώ και κάνω ξανά αυτό που αγαπώ πιο πολύ από καθετί στον κόσμο,την άρση βαρών, με κάνει τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο». Γιάννης Μπόγδος, 10 Οκτωβρίου 2021
