H είδηση έπεσε σχεδόν σαν βόμβα. Οι περισσότεροι άλλωστε, εκτός του χώρου της πυγμαχίας, πιθανότατα δεν γνώριζαν καν ότι εκτός από τις σκηνοθετικές ικανότητες και την ενασχόλησή του με την βιομηχανία του πορνό, ο Δημήτρης Σειρηνάκης έχει φορέσει και πυγμαχικά γάντια στο παρελθόν. Το κάνει και σήμερα, όχι βέβαια κατεβαίνοντας σε αγώνες, λόγω των επαγγελματικών του υποχρεώσεων άλλωστε, ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει στο επίπεδο που πιθανώς να ήθελε μικρός, ωστόσο συνεχίζει να κάνει προπονήσεις και να θυμάται τα χρόνια της... νιότης του.
Κάπως έτσι ήρθε η ανακοίνωση την προηγούμενη εβδομάδα από την Ελληνική Ομοσπονδία Πυγμαχίας, ότι ο γνωστός παραγωγός ταινιών αναλαμβάνει “α) Πρόεδρος της Επιτροπής Επαγγελματικής Πυγμαχίας, β) Πρόεδρος της Επιτροπής Πρωταθλημάτων & Κανονισμών, γ) Πρόεδρος της Επιτροπής Δημοσίων Σχέσεων και δ) Έφορος Εθνικών Ομάδων, ο οποίος σε συνεργασία με το Δ.Σ. και ειδικότερα με την Τεχνική Επιτροπή, αναλαμβάνει τα καθήκοντα για τον σχεδιασμό, την οργάνωση και τέλεση των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων, την υποστήριξη των Εθνικών Ομάδων, την αξιολόγηση και σύνθεση των Ελληνικών αποστολών στις Διεθνείς διοργανώσεις, την συγκρότηση της επαγγελματικής πυγμαχίας σε Πανελλήνιο και Διεθνές επίπεδο, καθώς και την εκπροσώπηση της Ομοσπονδίας στις Δημόσιες σχέσεις της”, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η ανακοίνωση.
Όλα αυτά βέβαια έχοντας δίπλα του έναν σπουδαίο αθλητή της πυγμαχίας, νυν προπονητή κι άλλοτε πρωταθλητής Ελλάδας, τον Αλέκο Παπαϊωσήφ, ο οποίος αναλαμβάνει αντιπρόεδρος της Επιτροπής Επαγγελματικής Πυγμαχίας. «Είμαστε το ίδιο, οι τίτλοι είναι μόνο για τους τύπους. Ουσιαστικά και οι δύο είμαστε πρόεδροι», θα πει κατηγορηματικά ο Δημήτρης Σειρηνάκης για τη συνεργασία τους.
Πώς όμως προέκυψε η συνεργασία με την ομοσπονδία πυγμαχίας, ποιοι είναι οι άμεσοι στόχοι τους, ποιες είναι οι νέες ιδέες που θέλουν να φέρουν στο άθλημα και πόσος χώρος υπάρχει τέλος πάντως στην Ελλάδα για την ανάπτυξη της πυγμαχίας; Σε αυτά κι αρκετά ακόμη μας απάντησαν οι Δημήτρης Σειρηνάκης κι Αλέκος Παπαϊωσήφ στη συνέντευξη που παραχώρησαν στο SDNA.
«Μέσω του Αλέκου έγινε μία επαφή με την Ομοσπονδία, με τον κ.Τρικαλιώτη. Έτσι κάναμε ένα ραντεβού για να συζητήσουμε ποια προβλήματα έχει πυγμαχία και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε για να την αναβαθμίσουμε. Κι έγινε η πρόταση από τον κ.Τρικαλιώτη (πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής Πυγμαχίας), να αναλάβουμε αυτά τα κομμάτια. Το πίστεψαν πάνω σε μας, μας βοηθάνε πάρα πολύ», ήταν το πρώτο σχόλιο από τον Δημήτρη Σειρηνάκη, για το πως προέκυψε ο... γάμος με την ομοσπονδία.
Από την πλευρά του ο Αλέκος Παπαϊωσήφ επισήμανε πως: «Είδαν στο πρόσωπό μας κάποιους ανθρώπους με πολύ όρεξη και ικανότητες, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν πάνω σ' αυτό. Φυσικά σε όλο αυτό θα μας βοηθήσουν πάρα πολύ και οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας. Γιατί κακά τα ψέματα, όση όρεξη κι αν έχουμε εμείς, ανθρώπους με την εμπειρία τη δικιά τους, όπως του κ.Τρικαλιώτη, τους θέλουμε δίπλα μας, τους έχουμε ανάγκη. Δεν είναι ότι αυτοί παραιτήθηκαν κι εμείς παίρνουμε μία δουλειά, βρισκόμαστε στην ομάδα τους. Απλά, με πιο νέες ιδέες και με την όρεξη που έχουμε, στην ουσία θα βγούμε μπροστά εμείς, κατά μία έννοια».
«Μας περιμένει πολλή δουλειά και... γουστάρουμε»
«Μας περιμένει πολλή δουλειά και γουστάρουμε... Έχουμε αναλάβει με πρόεδρο εμένα, αντιπρόεδρο τον Αλέκο. Στην ουσία το ίδιο είναι, πρόεδροι είμαστε και οι δύο, αυτά είναι τυπικά για να υπάρχουν. Με τη βοήθεια της Ομοσπονδίας και τις συμβουλές τους, έχουμε φτιάξει μία πολύ δυνατή ομάδα. Αυτό που είδαν κι εκείνοι, είναι ότι εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε ανιδιοτελώς το άθλημα. Κανείς από τους δυο μας δεν έχει ανάγκη κάτι», λέει ο νέος πρόεδρος της Επιτροπής Πυγμαχίας.
Θα είναι επ' αμοιβή η θέση σας; «Όχι, δεν θα είναι επ' αμοιβή. Αν ποτέ βγει κάποια αμοιβή, το έχουμε ξεκαθαρίσει, ότι θα πάει είτε σε σπαστικά παιδιά, είτε στους αθλητές. Εμείς προσωπικά δεν έχουμε ανάγκη από λεφτά για το έργο που θέλουμε να κάνουμε. Προβλήματα βάζουμε παραπάνω στο κεφάλι μας, αλλά είναι ωραία προβλήματα, γιατί είναι δημιουργικό να βλέπουμε την πυγμαχία να πηγαίνει σε άλλο επίπεδο. Άρα εμείς δεν θέλουμε καμία αμοιβή, είναι ξεκάθαρο αυτό και το μόνο που υπάρχει είναι ότι βρήκαν κάποιους ανθρώπους που είναι γνώστες του αντικειμένου, έχουν πολλή αγάπη γι' αυτό, έχουν ωραίες ιδέες και δεν ζητάνε τίποτα γι' αυτό που θα κάνουν».
«Να δημιουργηθεί επαγγελματική πυγμαχία»
Σχετικά με τους άμεσους στόχους τους, ο Αλέκος Παπαϊωσήφ σημειώνει ότι: «Θα δώσουμε πολλή έμφαση στο να δημιουργηθεί επαγγελματική πυγμαχία στην Ελλάδα. Αυτό είναι μεγάλη συζήτηση, δεν είναι απλό. Για να δημιουργήσεις επαγγελματική πυγμαχία πρέπει να έχεις γερές βάσεις ερασιτεχνικής πυγμαχίας. Υπάρχουν κάποιες βάσεις, τις οποίες όμως εμείς θα ενισχύσουμε και στην ουσία θα αναβαθμίσουμε. Δεν θα πούμε ξαφνικά ότι αύριο θα έχεις μία επαγγελματική πυγμαχία, η οποία θα είναι στημένη και θα μπορείς να αντεπεξέλθεις. Στο εξωτερικό υπάρχουν βάσεις χρόνων... Αλλά αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να ενισχύσεις τους ερασιτέχνες πυγμάχους, να τους ανεβάσεις, να τους δώσεις έξτρα κίνητρα και μέσα από αυτά τα κίνητρα να ανέβουν, να γίνουν ακόμη περισσότεροι αθλητές, να υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός κι από εκεί πλέον να επιλέγεις αθλητές μέσα από τις επιτυχίες που θα κάνουν. Γιατί ξανά λέω ότι η ερασιτεχνική πυγμαχία, είναι η βάση της επαγγελματικής. Που σημαίνει πως όταν ένας αθλητής φτάσει στο επίπεδο να κάνει μία μεγάλη επιτυχία, που τέτοια θεωρείται για παράδειγμα να βγει πρώτος Μεσογειονίκης, δεν είναι μόνο να πάρεις ένα Πανευρωπαϊκό, γιατί γενικά στην πυγμαχία είναι παρεξηγημένα τα πράγματα. Υπάρχει πολύ υψηλό επίπεδο τόσο στις βαλκανικές χώρες, όσο και στις Μεσογειακές».
Και συμπληρώνει πως: «Επιτυχία είναι από το να πάρεις έναν αθλητή και να τον φτάσεις να πάρει παγκόσμιο, κάτι που έχουμε τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να το κάνουμε, μέχρι να φτιάξεις μία ομάδα με 5-6 αθλητές που θα κατεβαίνει στα παγκόσμια ή τα πανευρωπαϊκά με μεγαλύτερες αξιώσεις. Όλα αυτά είναι επιτυχίες, αλλά πρόκειται για σκαλοπάτια που πρέπει να τα ανεβαίνεις ένα-ένα. Δεν μπορείς να αναζητάς θαύματα. Ή το να έχεις Ολυμπιακή ομάδα, που είναι πάλι σε 3,5 χρόνια, είναι επίσης σπουδαίο, αλλά αυτό χτίζεται... Υπάρχουν γενικά κάποιες επιτυχίες τα τελευταία χρόνια, μπορώ για παράδειγμα να σου πω την Νίκη Πίτα που πήρε πέρυσι το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νεανίδων. Είναι 19 ετών κι έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Ακόμη ένα εξαιρετικά ταλαντούχο παιδί είναι ο Αλέξανδρος Τσανικίδης, που έχει θεωρηθεί ως “παιδί θαύμα” της πυγμαχίας. Σε ένα ντοκιμαντέρ μάλιστα που βγήκε τελευταία, μιλάει μέχρι κι ο πρόεδρος της ΑΙΒΑ (παγκόσμια ομοσπονδία πυγμαχίας) γι' αυτόν και λέει πολύ καλά λόγια. Αλλά υπάρχουν κι άλλα παιδιά, μην πούμε άλλα ονόματα κι αδικήσουμε κάποιους...
Περισσότερο όμως αυτό που βλέπουμε είναι ότι υπάρχει διάθεση. Υπάρχουν αθλητές που αγαπάνε το άθλημα, απλά ψάχνουν κι αυτοί κάπου να πιαστούν για να κάνουν τις επόμενες κινήσεις. Να πούμε επίσης ότι κάνουμε μία πολύ καλή κίνηση με τον Δημήτρη και μάλιστα πολύ γρήγορα, γιατί είμαστε πολύ φρέσκοι σε όλο αυτό, κάτι που δείχνει και το πόση όρεξη, αλλά και διάθεση έχουμε να τρέξουμε τα πράγματα».
Πόσο δύσκολο είναι να προλάβεις να φτιάξεις ομάδα για να κατέβει στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Σειρηνάκης: «Προφανώς δεν είναι κάτι εύκολο, αλλά θα το... κάνουμε να προλάβουμε, δεν είναι στο χέρι τους! Αρκεί να σκεφτείς βέβαια ότι τα τελευταία χρόνια δεν καταφέραμε ποτέ να κατεβάσουμε Ολυμπιακή ομάδα. Η τελευταία φορά ήταν στους Αγώνες του 2008. Κάποια στιγμή κόπηκαν οι επιχορηγήσεις από το κράτος, με αποτέλεσμα να μειωθούν και τα κίνητρα των αθλητών. Κάτι που συνέβη μετά το 2010...».
«Alexander the Great» και πρώτη φορά χρηματικά έπαθλα!
Το πρώτο σημαντικό επίτευγμα των νέων στελεχών της ομοσπονδίας πυγμαχίας, είναι το σπουδαίο event που θα πραγματοποιηθεί το επόμενο Σάββατο (8/4) στο Δημοτικό Στάδιο Δραπετσώνας «Παπαμιχαήλ».
«Θα διοργανώσουμε ένα Κύπελλο Ελλάδας ουσιαστικά, θα γίνει στις 8 Απριλίου, λέγεται “Alexander the Great”, το ονομάσαμε έτσι, γιατί στόχος είναι να γίνει και διεθνές αυτό και να ακουστεί πολύ στο εξωτερικό. Το σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά θα πάρουν τα παιδιά πολύ καλά -για την αγορά της πυγμαχίας- χρηματικά έπαθλα. Γιατί μέχρι τώρα δεν υπήρχαν καθόλου χρηματικά έπαθλα. Το συνολικό ποσό είναι 6.000 ευρώ, για πρώτη φορά όμως θα πάρουν και οι προπονητές ένα 20% του κάθε αθλητή τους που θα κερδίσει (έξτρα). Συνολικά όμως θα υπάρχουν κι άλλα πρωτοποριακά έπαθλα, για παράδειγμα το “performance of the night” που θα είναι 1000 ευρώ κι αυτό θα μπορούν να το διεκδικήσουν και οι 20 αθλητές που θα παίζουν στην κύρια κάρτα. Πρόκειται για αθλητές διαφορετικών κατηγοριών, όλοι όμως θα είναι αντρών κι elite, δεν θα έχει δηλαδή έφηβους ή νέους. Θα είναι 16 άνδρες και δύο ζευγάρια γυναίκες», λέει ο Αλέκος Παπαϊωσήφ, με τον Δημήτρη Σειρηνάκη να προσθέτει:
«Το βασικό στο οτιδήποτε θέλεις να σχεδιάσεις και να είναι επιτυχημένο, είναι αυτό που στοχεύεις να είναι πολύ ωραίο. Αυτό που βασικά θέλουμε εμείς είναι να έχουμε πολύ ωραίους αγώνες. Ό,τι κι αν σχεδιάσεις από θέμα εφέ κι οτιδήποτε άλλο, αν δεν δεις κάτι με ωραίο θέαμα, το έχεις “θάψει”. Άρα ο κορμός σε όλο αυτό είναι τα ζευγάρια που έχουν βγει και στην ουσία είναι το 80% της Εθνικής Ελλάδος, σαν να λέμε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Αυτό δηλαδή στο οποίο έχουμε δώσει βάση, είναι να υπάρξει ένα πολύ ωραίο θέαμα για όλους. Τώρα σίγουρα όλο αυτό θα είναι τραβηγμένο σε επίπεδο για τηλεόραση. Θα υπάρξει εξάλλου και τηλεοπτική κάλυψη της διοργάνωσης! Από πού ακόμη δεν το ξέρουμε... Θα είναι ένα κανονικό event. Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, γι' αυτό λέμε ότι θα είναι κάτι το πρωτοποριακό».
«Θα χρεωθούμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά»
Σχετικά με τους χορηγούς που έχουν βρεθεί, ο Αλέκος Παπαϊωσήφ λέει ότι: «Εμείς ξεκινήσαμε με σκοπό να μπουν αυτά τα χρηματικά έπαθλα, ανεξαρτήτως από το πώς θα βρεθούν. Θέλαμε από την αρχή να στήσουμε κάτι ωραίο. Το τι πόροι θα βρίσκονταν από εκεί και πέρα ήταν θέμα ικανοτήτων δικών μας και πιο πολύ του Δημήτρη για να τα λέμε όλα. Αλλά εμείς ξεκινήσαμε για να στο πω απλά, με σκοπό να χρεωθούμε, για να βοηθήσουμε τα παιδιά».
Για τη δική τους ενασχόλησή τους με την πυγμαχία:
Δημήτρης Σειρηνάκης: «Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε καμία απολύτως σχέση. Ο Αλέκος ήταν χρόνια πρωταθλητής Ελλάδας, ενώ εγώ ασχολήθηκα ερασιτεχνικά, σαν χόμπι. Ξεκίνησα στον Εθνικό από παλιά, σαν πιτσιρικάς, αλλά μετά λόγω δουλειάς αναγκαστικά σταμάτησα να ασχολούμαι τόσο εντατικά. Προπονήσεις βέβαια συνεχίζω να κάνω ακόμα και τώρα. Δεν το συνέχισα αγωνιστικά, ωστόσο στον χώρο με ήξεραν».
Αλέκος Παπαϊωσήφ: «Εμένα ουσιαστικά είναι η ζωή μου όλη μέσα στην πυγμαχία. Παραμένω και προπονητής, ωστόσο μετά τα καθήκοντα που ανέλαβα, δεν επιτρέπεται να βρίσκομαι σε κάποια ομάδα. Πάντα όμως αυτό που κάνουμε κι αυτό που σχεδιάζουμε είναι να βρισκόμαστε δίπλα στους αθλητές, οπότε δεν απομακρύνομαι ιδιαίτερα. Ο τελευταίος μου αγώνας ήταν το 2008, στην Καλαμάτα όπου έπαιξα έναν τελικό με τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη στα 32 μου. Να ξέρεις ότι ο Δημήτρης (σ.σ. Σειρηνάκης) ήταν και πολύ σκληρός αθλητής...».
Για το πόσος χώρος υπάρχει στην Ελλάδα για την πυγμαχία, ο Δημήτρης Σειρηνάκης είναι απόλυτος: «Χώρο έχει, το θέμα είναι ποιος θα το πετύχει. Αν δεν το πετύχω εγώ, με τον Αλέκο σε 3-4 χρόνια, σημαίνει ότι δεν κάνουμε εμείς γι' αυτό το πράγμα. Δεν έχουμε θέσει βέβαια συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα για να φτάσουμε στα αποτελέσματα που θέλουμε. Εμείς πάμε και μπορεί να μας βγει σε τρεις μήνες, αλλά μπορεί και σε 1,5 χρόνο. Στόχος μας είναι απλά να πετύχουμε, δεν είμαστε τεχνοκράτες για να πούμε ότι σε έξι μήνες θέλουμε αυτό το αποτέλεσμα και σε δώδεκα το άλλο... Θα δώσουμε όλη την ψυχή μας κι ό,τι βγει...».
Για τους επόμενους στόχους τους στην πυγμαχία, ο πρόεδρος της Επιτροπής, ξεκαθαρίζει ότι: «Βασικές μας επιδιώξεις είναι τα παιδιά να παίρνουν κάποια χρήματα γι' αυτό που κάνουν, ώστε να έχουν ένα επιπλέον κίνητρο να συνεχίζουν στο άθλημα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ακριβή ποσά αυτή τη στιγμή, αλλά σίγουρα όσα περισσότερα μπαίνουν στο άθλημα, τόσο το καλύτερο θα είναι και για τους αθλητές. Για παράδειγμα τα 1000 ευρώ που θα πάρει ο νικητής στο event που θα γίνει, είναι ένα πολύ καλό ποσό. Το σημαντικό όμως εν προκειμένω είναι ότι θα πάρει χρήματα κι ο ηττημένος, κάτι που δεν συνέβαινε στο παρελθόν.
Από εκεί και πέρα το πιο βασικό για μένα είναι η παιδεία, το να έρθουν δηλαδή νέα παιδιά στο άθλημα, που δεν γνωρίζουν τα καλά της πυγμαχίας, να δουν ακριβώς τι γίνεται και τι μπορεί να τους προσφέρει. Να δώσουμε ένα σημαντικό κίνητρο στους αθλητές και φυσικά να ενισχύσουμε την Εθνική ομάδα. Παράλληλα θέλουμε να “μπούμε” στα σπίτια του κόσμου για να δουν πώς είναι αυτό το άθλημα. Όταν ο κόσμος θα δει καλή πυγμαχία, θα καταλάβει τη διαφορά από αυτό που βλέπει μέχρι τώρα».
Ο... Ρόκυ και τα κίνητρα σε νέους αθλητές
Κακά τα ψέματα, ο κινηματογραφικός "Ρόκυ Μπαλμπόα" αποτέλεσε το ίνδαλμα πολλών νεαρών επίδοξων πυγμάχων. Κυρίως των περασμένων δεκαετιών. Λογικό να έχει επηρεάσει και τους ίδιους όταν έκαναν τα πρώτα τους βήματα στον χώρο κάτι που δεν διστάζει να παραδεχτεί ο Σειρηνάκης:
«Ισχύει. Εμείς δεν υπήρχε περίπτωση όταν ήμασταν πιτσιρικάδες στο δημοτικό να μην έχουμε για θεούς τον Μπρους Λι, τον Ρόκυ. Βοήθησε σίγουρα πολύ ο κινηματογράφους, πάντα βοηθάνε τα πρότυπα. Όπου υπάρχει πρότυπο, υπάρχει και εξέλιξη... Οι ταινίες ναι μεν είναι ένα πρότυπο, αλλά όχι αυτό που θα στηρίξει ένα ολόκληρο άθλημα, μπορεί όμως να επηρεάσει».
Αλέκος Παπαϊωσήφ: «Αυτό που θέλουμε εμείς είναι να δημιουργήσουμε τα σωστά πρότυπα, να φτιάξουμε σωστούς πυγμάχους. Γιατί οι καλοί πυγμάχοι, είναι σωστοί αθλητές και σωστοί άνθρωποι. Πρόκειται για ένα άθλημα ατομικό, αλλά με πολύ μεγάλες απαιτήσεις και για να καταφέρει κάποιος να ανταποκριθεί καλά, πρέπει οπωσδήποτε να είναι ισορροπημένος και σωστός άνθρωπος. Όταν λοιπόν το περάσεις αυτό στην κοινωνία και δουν από τι αθλητές αποτελείται η πυγμαχία, τότε δημιουργείς σταδιακά και τα κατάλληλα πρότυπα».
«Υπάρχουν σχεδόν 2000 πυγμάχοι στην Ελλάδα»
Πόσοι είναι όμως οι αθλητές που ασχολούνται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα με την πυγμαχία και πόσο δύσκολο είναι να αναδειχτούν νέα ταλέντα;
Αλέκος Παπαϊωσήφ: «Υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα περίπου 60 σωματεία. Αν υπολογίσουμε ότι βρίσκονται γύρω στους 30 αθλητές σε κάθε σύλλογο, τότε μιλάμε για σχεδόν 2.000 πυγμάχους. Είναι πολύ χαμηλός ο αριθμός, άρα είναι πιο δύσκολη και η δική μας δουλειά, για να βρούμε τα ταλέντα. Αλλά αυτό είναι που θέλουμε κιόλας να πετύχουμε, να κάνουμε τα παιδιά να αγαπήσουν το άθλημα, για να έρθει περισσότερος κόσμος. Όσο περισσότερους αθλητές έχουμε, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες επιτυχίας».
Από τι ηλικία ξεκινάει ένα παιδί να ασχολείται με την πυγμαχία; Υπάρχει φόβος στους γονείς;
Αλέκος Παπαϊωσήφ: «Μπορεί να ξεκινήσει από τα 6-7, αλλά σε αυτή την ηλικία μιλάμε ουσιαστικά για παιχνίδι. Μέχρι τα 10-11 πηγαίνουν έτσι. Από τα 11-12 ξεκινάει το παμπαιδικό. Σε ό,τι αφορά τη φοβία που μπορεί να έχουν οι γονείς, θα σου πω κάτι άλλο. Για αρκετά πράγματα στην κοινωνία μας υπάρχουν κάποιοι θρύλοι. Στην πυγμαχία για παράδειγμα, υπήρχε ο θρύλος ότι πρέπει πρώτα να σπάσεις τη μύτη! Γενικά τα περισσότερα από αυτά που ακούγαμε, είχαν ως αποτέλεσμα να υποβιβάζουν την πυγμαχία και κάποιοι νομίζουν ότι είναι η αλήθεια. Μπορεί να γελάνε πολλοί, αλλά η μάνα είναι εύλογο να πει “τι λες, που θα πάω το παιδί μου στην πυγμαχία”. Όσο βγαίνει όμως προς τα έξω η πραγματική διάσταση του αθλήματος και η καθαρότητα των προσώπων, τόσο λιγότεροι θα είναι οι ενδοιασμοί. Τα παιδιά και οι έφηβοι βέβαια φοράνε πάντα μάσκες. Έχει κάνει ωστόσο κάποιες ενέργειες τώρα η ΑΙΒΑ να τις καταργήσει στους άντρες, όπως και στις γυναίκες! Έχουν γίνει εξάλλου κάποιες έρευνες που δείχνουν πως όταν δεν φοράει ο αθλητής κάσκα, προφυλάσσει πολύ ενστικτωδώς το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να δίνει και λιγότερες μπουνιές, άρα δέχεται και λιγότερη καταπόνηση».
Ενώ για την επικινδυνότητα του αθλήματος, ο Δημήτρης Σειρηνάκης υποστηρίζει πως:
«Υπάρχουν πολλές έρευνες που έχουν δείξει ότι η πυγμαχία έρχεται πολύ πιο κάτω σε επικινδυνότητα από άλλα μαχητικά αθλήματα, ακόμη κι από το ποδόσφαιρο! Πέρα από αυτό όμως, πολλοί παίρνουν μεμονωμένα, λένε ότι τρως χτυπάς στο κεφάλι, οπότε μπορεί να πάθεις κάτι κακό. Βέβαια τα γάντια που έχουμε έχουν προδιαγραφές ΑΙΒΑ, υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν γνωρίζει ο κόσμος. Έχεις σκεφτεί όμως τι καλό σου δίνει αυτό; Δηλαδή όταν εσύ σαν αθλητής βρεθείς στο ρινγκ με έναν άλλο αθλητή, η αντίληψη που σου δημιουργεί το να μπορείς να αποφύγεις μία μπουνιά που σου έρχεται μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, πόσο καλό σου κάνει σαν άνθρωπο για το πώς αντιλαμβάνεσαι τον χώρο γύρω σου; Το έχεις σκεφτεί ποτέ; Σου λέω για παράδειγμα πώς μπορεί να σε βοηθήσει ακόμη και στην οδήγηση. Εγώ πιστεύω ότι αντιλαμβάνομαι πολύ καλύτερα από έναν άνθρωπο που δεν έχει κάνει ποτέ πυγμαχία, το πώς θα κάνει μία κίνηση ο άλλος στα 100 μέτρα. Τώρα μπορεί να γελάσει κάποιος αν του τα πεις, αλλά είναι σίγουρο πώς έχεις μία διαφορετική αντίληψη στον χώρο, αλλά και στον τρόπο σκέψης».
«Δεν έχω πατήσει ποτέ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο»
Φυσικά το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να λείψει ούτε από μία τέτοια συζήτηση. Τι ομάδα είναι ο Δημήτρης Σειρηνάκης;
«Θα σε παραξενέψω, αλλά δεν έχω πατήσει ποτέ σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Δεν είμαι καμία ομάδα, δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Δεν μου αρέσει. Με απωθεί όλο αυτό το κλίμα που επικρατεί στα γήπεδα...».