Είμαι λάτρης της Ιστορίας. Μου αρέσει να ψάχνω, να βρίσκω τις συνθήκες, τα πραγματικά αίτια που οδηγούν στα γεγονότα. Το σπούδασα, πιστεύω πως μπορούμε πάντα να μαθαίνουμε πολλά. Για παράδειγμα, τώρα πριν την τελευταία στροφή του πρωταθλήματος και τους «τελικούς» που θα αναδείξουν το νικητή, άνοιξα τα κιτάπια μου. Μέσα στην Ιστορία της ΑΕΚ, υπάρχει μια κατάσταση που ομοιάζει τόσο με όσα συμβαίνουν τώρα, που μεγαλώνουν την πίστη για όσα μπορεί να συμβούν.
Γυρνάμε πίσω το χρόνο στο 1979. Η ΑΕΚ είχε εξαπολύσει αντεπίθεση για να προλάβει τον Ολυμπιακό που προπορευόταν στη βαθμολογία σχεδόν σε όλη τη σεζόν. Η ΑΕΚ που είχε κατακτήσει το νταμπλ την προηγούμενη σεζόν (πόντος) και είχε έναν γαλαξία αστέρων στο ρόστερ της (ξανά πόντος), ανώτερων του ανταγωνισμού. Τελευταία αγωνιστική – και ενώ την αμέσως προηγούμενη ο Ολυμπιακός απέτυχε να κερδίσει την Καστοριά, αν και πήρε τρία πέναλτι! – όλα έδειχναν χαμένα. Ο Ολυμπιακός έπαιζε στην Κρήτη με τον ΟΦΗ, η ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια με τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Η ΑΕΚ το έκανε σόου και επικράτησε με 7-2 και όλοι περίμεναν τι θα συμβεί στην Κρήτη. Το γήπεδο δεν είχε καν γεμίσει, ο κόσμος δεν πίστευε πως θα μπορούσε να γίνει το… θαύμα (κι άλλος πόντος). Ο αδιάφορος ΟΦΗ προηγήθηκε με 1-0 και 3-1, ο Ολυμπιακός εξαπέλυσε αντεπίθεση στο τελευταίο 20λεπτο, πέτυχε δύο γκολ σε τρία λεπτά, αλλά έμεινε στο 3-3. Ισοβαθμία, μπαράζ όπως προβλεπόταν τότε, λαμπρή σελίδα για την ΑΕΚ με το «θρύλε τρέμεις γι’ αυτό δεν κατεβαίνεις».
Το μάγκικο πρωτάθλημα
Λήξη αναδρομής. Τώρα η ΑΕΚ δεν χρειάζεται να παίξει καν μπαράζ (αν δεν θα ήταν άσχημη ιδέα). Πρέπει να νικήσει τη Λαμία για να μην υπάρξουν αυτοκαταστροφικές τάσεις και έπειτα να περιμένει τα μαντάτα από τη Θεσσαλονίκη. Αν έρθουν, θα είναι το πιο μάγκικο και όμορφο. Γιατί θα είναι θαύμα, όπως είπε και ο Μελισσανίδης. Για όσους εκφράζουν δυσφορία επειδή θα προκύψει μέσω Θεσσαλονίκης, λέω απλά πως το πρωτάθλημα αποτελείται από έναν συγκεκριμένο αριθμό αγωνιστικών κι όποιος πάρει τους περισσότερους βαθμούς σε αυτές, βγαίνει πρωταθλητής.
Βέβαια, όλα θα κριθούν απ’ όσα θα συμβούν στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Εκεί δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος. Είναι δεδομένο, πως ο ΠΑΟΚ παίζει για πρωτάθλημα κι ο Αρης κυρίως για να μη του επιτρέψει να πάρει το πρωτάθλημα. Είναι εύλογο, πως ο ΠΑΟΚ έχει τον πρώτο λόγο, όμως οι πιθανότητες να πάθει την ζημιά δεν είναι λίγες. Ειδικά με τις ιδιαιτερότητες που συνοδεύουν αυτά τα παιχνίδια, που φούντωσαν ακόμα περισσότερο σε άλλο πλαίσιο με την τυφλή οπαδική βία, τις δολοφονίες και τις επιθέσεις των τελευταίων χρόνων.
Η εύνοια, ο Γκρίνφελντ και το θαύμα
Ο ΠΑΟΚ είδε το… σύμπαν να τον ευνοεί ακραία αυτήν την περίοδο. Νίκησε την ΑΕΚ με ανατροπή έχοντας δύο φάσεις, πέτυχε τον Ολυμπιακό ακόμα με τους πανηγυρισμούς από την πρόκριση επί της Αστον Βίλα, πήρε ένα συγκλονιστικό δώρο από τον Αλαφούζο. Αλήθεια, αν κατανοήσει κανείς τι περίμενε στο διάστημα της διακοπής για να τελειώσει με τον Τερίμ, κερδίζει θέση σε πάνελ του ΣΚΑΙ. Ακραίο σημάδι διοικητικής ανεπάρκειας, αλλά εκεί συμβαίνουν άλλα απίθανα.
Για να μη χανόμαστε, να πούμε και δύο κουβέντες για τον Γκρίνφελντ που θα διαιτητεύσει στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Ο Ισραηλινός έχει μεγάλο παρελθόν στην Ελλάδα. Σίγουρα αρνητικό προς την ΑΕΚ. Είχε πρωταγωνιστήσει στο ματς με τον ΠΑΟΚ το 2020, όπου ήταν απογοητευτικός. Είχε δώσει τη δυνατότητα στον ΠΑΟΚ να προηγηθεί σε καθαρό επιθετικό φάουλ στον Σιμόες, αρνήθηκε τρία πέναλτι στην ΑΕΚ. Είχε σφυρίξει θετικά για τον ΠΑΟΚ και στην μακρινή κόντρα του με τη Σπαρτάκ Μόσχας το 2018. Ενδιαφέρουσα και η επιλογή του Παπαδόπουλου ως τέταρτου για το παιχνίδι. Θα δούμε τι θα προκύψει εν τέλει.
Ετσι πάμε ψάχνοντας το θαύμα. Είναι δεδομένο, πως η ΑΕΚ από τη Δευτέρα έχει να κάνει πολλές κουβέντες. Μακριά είτε από ωραιοποιήσεις εάν έχει στεφθεί πρωταθλήτρια, είτε από καταστροφολογίες εάν δεν το έχει κατακτήσει. Με σωστή εκτίμηση, με ξεκάθαρες αντιλήψεις, με ορθή αξιολόγηση. Αλλά μέχρι να φτάσει εκείνη η ώρα, χρειάζεται πίστη. Δεν είμαι θρησκόληπτος, αλλά εκτιμώ πως το πράγμα είναι ακόμα ζωντανό. Λίγη υπομονή και θα τα δούμε όλα.
