Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ήταν χωρίς νίκη στο Ροστόφ από το 2006 αλλά έπρεπε οπωσδήποτε να βρει φέτος το “τρίποντο” για να μείνει ζωντανή στο κυνήγι του τίτλου. Όλα έδειχναν πως το 1-1 θα σφράγιζε τις προσπάθειες των δυο ομάδων αλλά ο Πόντους Βέρνμπλουμ είχε άλλα σχέδια. Ο Σουηδός ήταν στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή και με ένα γκολ κατάφερε να σπάσει την... κατάρα για την ομάδα της Μόσχας.
"Μπορώ πάντα να υπολογίζω σε εσένα, φίλε μου", έγραψε ο πρώην μέσος του ΠΑΟΚ και συμπαίκτης του στην ΤΣΣΚΑ, Μπίμπρας Νάτχο, στο Instagram, μετά τη νίκη με 2-1.
Τα παιχνίδια – πρόκληση ήταν πάντα το φόρτε του. Άλλωστε, έτσι συστήθηκε στον κόσμο της Ρωσίας που “καλωσόρισε” ένα ψηλό ξανθό ποδοσφαιριστή με... αγγελικό πρόσωπο αλλά “δολοφονικό” ένστικτο.
“Δεν αποτελώ εξαίρεση. Από παιδί υποστηρίζω την Ρεάλ Μαδρίτης και ο Ραούλ ήταν ο ήρωας μου. Ήταν ένας πραγματικός ηγέτης της ομάδας. Θαύμαζα επίσης και τον Ζιντάν, τον Ρονάλντο αλλά ο Ραούλ είναι εκτός συναγωνισμού. Όταν με βλέπει κανείς στο γήπεδο, είναι δύσκολο να πιστέψει πως είχα τέτοια είδωλα, σωστά;”
Ο Πόντους Βέρνμπλουμ είχε δώσει το οπαδικό του στίγμα χωρίς φόβο. Όταν οι περιστάσεις το απαιτούν ωστόσο, τα συναισθήματα κάνουν στην άκρη και ο 31χρονος Σουηδός μπαίνει στο κοστούμι του επαγγελματία και φωνάζει παρών στο καθήκον. Ακόμη και απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Το απόγευμα της 18ης Ιανουαρίου του 2012, ο Βέρνμπλουμ αφίχθη στο προπονητικό καμπ της ΤΣΣΚΑ στην Ισπανία. Υπέγραψε το συμβόλαιό του στις 19 Ιανουαρίου και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 21 Φεβρουαρίου και στην αναμέτρηση της ΤΣΣΚΑ με την Ρεάλ Μαδρίτης για το Champions League. Στο 93ο λεπτό της αναμέτρησης ο Βέρνμπλουμ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και χάρισε στους Μοσχοβίτες την ισοπαλία (1-1) απέναντι στην ομάδα της καρδιάς του.
“Είμαι επαγγελματίας. Πάντα προσπαθώ να κάνω το καλύτερο και να εκτελώ με ακρίβεια τις οδηγίες...” αρκέστηκε να δηλώσει μετά το παιχνίδι. Η Μόσχα μόλις αγκάλιασε ένα δικό της παιδί.
Ένα παιδί που μεγάλωσε, εξελίχθηκε, απέκτησε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες που αγωνίστηκε αλλά δεν άλλαξε ποτέ συνήθειες. Ακόμη κι αν αυτές σχετίζονται με την καριέρα του. Είναι της φιλοσοφίας πως το ποδόσφαιρο είναι για άντρες και δεν τον τρομάζει η ιδέα να βάλει τα πόδια του στη... φωτιά, αρκεί να βγει νικητής. Δεν θα τον δείτε με πολλά προστατευτικά πάνω του, καθώς είναι κάτι που... μισεί στο ποδόσφαιρο.
“Είναι κάτι που συνηθίζω από παιδί. Έπαιζα χωρίς προστατευτικά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι χόκεϊ. Αν είναι να σπάσεις το πόδι σου, τα προστατευτικά δεν θα σε βοηθήσουν πολύ. Μισώ όλα αυτά τα περιττά, αν πρέπει να βάλω οπωσδήποτε κάτι, προσπαθώ να φοράω όσο το δυνατόν λιγότερα...” .
Πολλοί τον έχουν κατηγορήσει για τον “σκληρό” τρόπο παιχνιδιού. Η ενέργειά του στο γήπεδο είναι απεριόριστη. Οι οπαδοί και οι συμπαίκτες του τον λατρεύουν, ενώ οι αντίπαλοι μισούν να παίζουν εναντίον του, καθώς ο Σουηδός είναι γνωστός για τις αντιπαραθέσεις του. Ο Πόντους χαμογελάει και δίνει την δική του απάντηση: “Το να δέχομαι κάρτες είναι δουλειά μου ως αμυντικός μέσος".
Στην πορεία των ετών, ωστόσο, φαίνεται πως το έχει φιλοσοφήσει καλύτερα. Όχι, δεν αλλάζει άποψη αλλά όπως έχει σημειώσει:
“Όταν ήμουν νεότερος, επέτρεπα στον εαυτό μου ηλίθια πράγματα. Βρέθηκα εκτός τελικού Κυπέλλου. Αλλά μαθαίνω από τα λάθη μου. Οι περισσότερες κίτρινες κάρτες δεν είναι λόγω του... βρώμικου παιχνιδιού μου. Είναι φάουλ τακτικής. Επίσης μου αρέσει να μιλάω στους διαιτητές αλλά ξέρω πως δεν αρέσει σε εκείνους, γι΄αυτό με προειδοποιούν με το... καλημέρα”.
Αυτός, άλλωστε, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Βέρνμπλουμ κατάλαβε το ποδόσφαιρο από την αρχή. Στους πρώτους επτά αγώνες του για την Γκέτεμποργκ, όταν ήταν 19 ετών, αντίκρισε τέσσερις κίτρινες κάρτες και αποβλήθηκε μια φορά. Δεν ήταν ποτέ ντροπαλός και η φωνή του ακουγόταν πάντα στα αποδυτήρια της σουηδικής ομάδας.
Έχει αποκτήσει άλλωστε με το σπαθί του το δικαίωμα της... φωνής και στο γήπεδο και στα αποδυτήρια.
Το 2007 διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο όταν η Γκέτεμποργκ κέρδισε το πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια. Σε μια σφιχτή “μάχη” απέναντι στην Κάλμαρ, η ομάδα του έπρεπε να κερδίσει όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια και ο νεαρός Σουηδός τους βοήθησε να πάρουν το μέγιστο των νικών που ήθελαν. Σκόραρε το νικητήριο γκολ απέναντι στη Γκάις, ενώ στη συνέχεια βρήκε δίχτυα και στην αναμέτρηση με την Τρέλεμποργκ την τελευταία αγωνιστική.
Η ομάδα τον χρειαζόταν μπροστά. Ο γνώριμος μας από τον Παναθηναϊκό, Μάρκους Μπέργκ, είχε αποχωρήσει με προορισμό την Γκρόνιγκεν στη μέση της σεζόν και οι προπονητές Στέφαν Ρεν και Γιόνας Όλσον αποφάσισαν να μετατρέψουν τον Βέρνμπλουμ από χαφ σε επιθετικό, ώστε να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του και το ύψος του.
Το παρατσούκλι... δεινόσαυρος, τον συνόδευε, άλλωστε, από τις πρώτες ημέρες της καριέρας του, λόγω της σωματοδομής του.
Πάντως ακόμη και την στιγμή των πανηγυρισμών ήταν ο πρωταγωνιστής. Αυτήν την φορά όμως για λάθος λόγο, καθώς από την... μέθη των πανηγυρισμών φόρεσε ένα μπλουζάκι που του έδωσαν οι οργανωμένοι με πολιτικό μήνυμα:
“Αυτό ήταν ανόητο. Αλλά δεν κατάλαβα τι λέει! Γιορτάσαμε το πρωτάθλημα μετά από έντεκα χρόνια και για την ομάδα ήταν ένα πολύ σπουδαίο γεγονός. Είκοσι χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στο δρόμο για να πανηγυρίσουν. Μας πήραν ότι φορούσαμε ως αναμνηστικά. Θυμάμαι είχε πάρα πολύ κρύο και ήθελα να ντυθώ. Τότε ένας οπαδός μου έδωσε μια μπλούζα του και ήταν απίστευτα χαρούμενος. Ένας από τους διοικούντες με κοίταξε εξαγριωμένος. "Καλά, τι κάνεις;" Δεν δίνω πολλή σημασία στην πολιτική, αλλά στη Σουηδία το παίρνουν πολύ σοβαρά ... Τώρα πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός”, θυμάται χρόνια μετά και γελάει.
"Με την παρουσία του στην Γκέντεμποργκ απέδειξε ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής με ικανότητες και όχι απλά κάποιος που... κλωτσάει τους αντιπάλους του. Ήταν ο ηγέτης της ομάδας", θα αναφέρει για τον Βέρνμπλουμ ο δημοσιογράφος της Goteborgs-Posten Fredrik Janlind στο ESPN.
Αυτά είδε και ο Λουίς Φαν Χάαλ και αποφάσισε να φέρει τον Σουηδό στην Άλκμααρ το 2009.
#SmileForPontus
Ο... σκληρός των γηπέδων λατρεύει να βλέπει τους ανθρώπους να χαμογελούν. Γι΄αυτό δεν δίστασε να κάνει δημόσια παράπονα για το σοβαρό προφίλ των Ρώσων, οι οποίοι έλαβαν σοβαρά τα όσα τους είπε ο Βέρνμπλουμ και απάντησαν με μια εκστρατεία #SmileForPontus στο Twitter, στέλνοντάς του αμέτρητες εικόνες χαμογελαστών προσώπων.
“Δεν νιώθω άσχημα. Αυτή η φράση δεν αφορούσε την Μόσχα. Είναι φαινόμενο που το βλέπουμε σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Οι άνθρωποι κοιτάζουν το... πάτωμα και ξεχνούν να χαμογελάσουν. Όταν είμαι στην Μόσχα, το ίδιο συμβαίνει και σε εμένα.
Εγώ προτιμώ τους ανοιχτόμυαλους ανθρώπους. Ο Ράσμους (σ.σ. Ελμ) και εγώ μεγαλώσαμε σε μικρές πόλεις. Δεν μπορείς να φανταστείς πως είναι. Εκεί που μεγάλωσα εγώ, υπήρχαν μόλις 40.000 άνθρωποι και τώρα ζω σε μια πόλη, που οι κάτοικοι της είναι διπλάσιοι από τον πληθυσμό της Σουηδίας.
Όλοι τρέχουν για κάτι... Φυσικά για εμένα αυτό είναι στρες”.
Το κεφάλαιο Εθνική που έπρεπε να κλείσει...
Ο 31χρονος αποφάσισε να αποσυρθεί από το διεθνές ποδόσφαιρο μετά το Euro 2016, βαθιά απογοητευμένος που δεν έπαιξε ούτε ένα λεπτό στο τουρνουά.
Ο έμπειρος μέσος, άλλωστε, πάντοτε αισθάνονταν υποτιμημένος από τον προπονητή της Σουηδίας, Έρικ Χάμρεν, και η πρόσφατη εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης για να τον επαναφέρει ενόψει του Παγκόσμιου Κυπέλλου δεν κατάφερε να αλλάξει γνώμη στον 31χρονο άσο. "Το κεφάλαιο αυτό έχει κλείσει", δήλωσε τον Φεβρουάριο και συνέχισε λέγοντας πως:
“Όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο εκτιμώ κάποια πράγματα. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τι θα συμβεί σε ένα ή δυο μήνες. Δεν έχω πολλά ποδοσφαιρικά χρόνια σε υψηλό επίπεδο και προσπαθώ να απολαμβάνω το παιχνίδι όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν θέλω να επιστρέψω στην Εθνική ομάδα. Μου αρέσει το γεγονός ότι έχω ελεύθερο χρόνο και μπορώ να το κάνω σωστά την αποκατάστασή μου, να... θεραπεύσω παλιές πληγές. Δεν είμαι πλέον 20 ετών, είναι δύσκολο να έχω πολλά ανοιχτά μέτωπα. Ακόμη και αν η ομάδα μου μπει στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, που θα διεξαχθεί στη Ρωσία, δεν θα επιστρέψω. Πήρα μια απόφαση και θα την τηρήσω...”
Τον ελεύθερο χρόνο του πια φροντίζει να τον περνάει μαζί με την αγαπημένη του, Νίνα, και τα δυο παιδιά τους. Η Νίνα τον αποκαλεί... τρελό και πως όχι άλλωστε αφού βρέθηκε στο πλευρό της με έναν τύπο που ασχολήθηκε αρχικά με το χάντμπολ, πέρασε στο ποδόσφαιρο ως τερματοφύλακας, αγωνίστηκε φορ και μεγαλούργησε ως αμυντικό χαφ.
Εκείνος της έχει υποσχεθεί πως όταν τελειώσει την καριέρα του, θα αποσυρθούν σε ένα νησί. Και μπορεί η Θεσσαλονίκη να μην λογίζεται ως νησί, ωστόσο, θα του δώσει μια πρώτη “γεύση” από τον ήλιο που στερείται στην Σουηδία και σίγουρα την απαλλαγή από την πολυκοσμία της Μόσχας...