MENU

Ηταν από σκληρά έως σοκαριστικά αυτά που δήλωσε ο Μαρίνος Ουζουνίδης στην κυριακάτικη τηλεοπτική του συνέντευξη. Μα συνάμα και πέρα για πέρα αληθινά. Αποκτούν δε ξεχωριστή και ιδιαίτερη σημασία ακριβώς επειδή τα είπε το συγκεκριμένο άτομο. Κάποιος δηλαδή που κάνει γκελ στον κόσμο όσο κανείς άλλος.

Καλώς ή κακώς (το δεύτερο φυσικά ισχύει…) έτσι όπως «διοικείται» τη σήμερον ημέρα ο Παναθηναϊκός δεν υπάρχει ούτε… μισό πρόσωπο που να μπορεί να πει δημόσια δυο λόγια και να γίνει πιστευτός. Να τον πάρεις στα σοβαρά ρε αδερφέ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν αναφέρομαι σε ψεύτες, άσχετα αν υπήρξαν ή μπορεί να υπάρχουν και τέτοιοι, αλλά απλά σε ανθρώπους που, πλέον, δεν πείθουν κανέναν και που επί της ουσίας έχουν καεί για το σύνολο του κόσμου του τριφυλλιού. Είτε με δική τους ευθύνη είτε με εκείνων που τους τοποθέτησαν. Ιδιο είναι το αποτέλεσμα και δεν αλλάζει.

ΟΚ, επί προσωπικού δεν μπορώ να πω ότι έγινα σοφότερος. Οπως φυσικά και αρκετοί συνάδελφοί μου, πληροφορούμαι αρκετά από τα απίθανα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα της αγαπημένης μας ομάδας και μπορούμε μάλιστα στο βαθμό του δυνατού να τσεκάρουμε (όπως οι περισσότεροι οφείλουν) τι ισχύει και τι όχι. Όπως και να το κάνουμε όμως είναι διαφορετικό να τα ακούς φόρα παρτίδα από το στόμα του προπονητή της ή αν θέλετε καλύτερα του ανθρώπου στις πλάτες του οποίου στηρίζεται αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός. Γι’ αυτό και η αναφορά στον πρόλογο περί των ορίων του σοκ.

Μόνο υπερβολή δεν είναι λοιπόν το «αν δεν είχαμε πουλήσει τον Βλαχοδήμο δεν θα υπήρχαμε σήμερα». Όπως είχε ξαναπεί ο κόουτς δίχως τα λεφτά αυτά δεν θα ξεκινούσε καν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και ο Παναθηναϊκός θα το… ξαναέχανε στα χαρτιά, αυτή τη φορά με δική του υπαιτιότητα. Μόνο ψέμα δεν είναι, όσο εξοργιστικό κι αν ακούγεται, ότι ο Ουζουνίδης, που άκουγε έως τότε τον Αλαφούζο να του λέει «προχώρα, εδώ είμαστε», έμαθε από το… κανάλι του προέδρου ότι τα γράφει όλα στο χιόνι, παρκάρει, φεύγει νύχτα και δεν ξέρει τίποτα για τον… φόνο.

Φόνος είπαμε; Ε δεν αναφέρθηκε και τυχαία η συγκεκριμένη λέξη. Διότι, έστω και μεταφορικά, για δολοφονία μιλάμε. Αυτήν του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου. Και μάλιστα με πρακτικές που παραπέμπουν σε… συμβόλαιο θανάτου. Λες και έχουν γίνει επίτηδες μια σειρά από γεγονότα. Λες και είναι συμφωνημένα ένα πράγμα. Τόσα αυτογκόλ… κατά λάθος ή επειδή απλά κάποιος βαρέθηκε και θέλει να φύγει ΔΕΝ γίνονται. Δεν γίνονται τόσο άγαρμπα και με τέτοια… πολιτική χροιά δηλαδή. Που, αν θέλετε, ίσως «φωτογραφίζει» και το λόγο που ζούμε όσα ζούμε. Εδώ φτάσαμε (μεταξύ – πολλών – άλλων) αντί να λειτουργεί η διοίκηση του Παναθηναϊκού σαν εκπρόσωπος του συλλόγου να αντιδρά σαν εκπρόσωπος… κόμματος! Αηδία και μόνο που το αναφέρω… Λερώνεται το άρθρο μου και ο χώρος, μα πάνω απ’ όλα ένας σύλλογος με εκατομμύρια οπαδούς.

Και στην τελική για να το βγάλει κάποιος όλο αυτό, τουλάχιστον από το δικό μου το μυαλό, θα πρέπει να έχει μια πειστική εξήγηση για όλα τα απίθανα που ζούμε τους τελευταίους μήνες. Για τη συμφωνία με τον… διάβολο, για τη διάλυση μια ΕΤΟΙΜΗΣ ομάδας, για την πραξικοπιματική στάση πληρωμών, την παντελή έλλειψη διαφάνειας ακόμη και σε όποιον… τολμήσει να πλησιάσει ενδιαφερόμενος για την επόμενη μέρα, για την εξαφάνιση από προσώπου γης για τα πάντα όλα.

Και προσέξτε και κάτι τελευταίο. Αν είχαν δοθεί τέτοια δείγματα εξ αρχής δεν θα το συζητάγαμε καν. Δεν θα νοιώθαμε καμία έκπληξη. Και μεταξύ μας, αν λειτουργούσε όπως λειτουργεί τώρα, δεν θα είχε αντέξει ούτε… δευτερόλεπτο στο πράσινο τιμόνι ο Αλαφούζος. Θα τον είχε πνίξει το τσουνάμι της οργής. Για πρωινό θα τον κατάπινε. Επειδή όμως ο ίδιος είχε δείξει άλλα δείγματα και άλλη διάθεση, πρώτον γι’ αυτό στηρίχτηκε όσο και όπως στηρίχτηκε (επί της ουσίας τον Παναθηναϊκό στήριζαν όσοι πήγαιναν δίπλα του) και δεύτερον γι’ αυτό και υπάρχει τόσο μεγάλος θυμός για την στροφή στα όρια της κωλοτούμπας που έκανε.

Όπως έχω ξανασημειώσει καλώς ονομάστηκε την περίοδο που ονομάστηκε «σωτήρας» και πιστώθηκε όσα του πιστώθηκαν όπως και… πιο καλώς αυτό τον καιρό χαρακτηρίζεται ως «Νέρωνας». Και λίγα έχει ακούσει. Το τελευταίο μπορεί να το τσεκάρει από παλιούς ή νέους φίλους του…

ΥΓ: Επειδή μπερδεύεστε ή σας μπερδεύουν διάφοροι στημένοι και στο τέλος ξεφτιλίζεστε: Είναι διαφορετικό να κάνεις κριτική σε κάποιον «εκδικητικά» επειδή σε έδιωξε και διαφορετικό και αν μη τι άλλο αντρίκειο να σε διώχνουν για τις απόψεις σου και για το ξερό σου το κεφάλι. Εδώ πέρα ισχύει ΠΑΝΤΑ το δεύτερο. Και σας το λέει άνθρωπος που αντί να κάνει τον Κινέζο έχει φάει δικαστήρια, μέχρι και… φυλακή από αντιπάλους γιατί υπερασπιζόταν τον Παναθηναϊκό ακόμη και σε περίοδο που διοικούσε αυτός στον οποίο άσκησε την πιο σκληρή κριτική. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Αυτοί που ξέρουν και που μπορούν καταλαβαίνουν. Για τους υπόλοιπους δεν καίγεται καρφί…

Η κραυγή αγωνίας για το «συμβόλαιο θανάτου»!