Διακρίνεται μια σύγχυση όσων προσπαθούν να κατανοήσουν τη στάση του Παναθηναϊκού και δη του Γιάννη Αλαφούζου ως προς το νομοσχέδιο του Υφυπουργού Αθλητισμού, Σταύρου Κοντονή. Θα το κατανοούσα εάν ζούσαμε σε έναν ιδεατό κόσμο. Δεν ζούμε, όμως. Πάμε, λοιπόν, να αναφέρουμε τα γεγονότα που εξηγούν εν πολλοίς τι πράττει ο Παναθηναϊκός και τι έχει στο μυαλό του ο πρόεδρος της ΠΑΕ.
Θα πρέπει να το «πιάσουμε» λίγο πιο πίσω για να είναι πιο κατανοητό. Ο Αλαφούζος ανέλαβε τον Παναθηναϊκό εν μέσω θύελλας, έχοντας μια ιδέα. Αυτή της εταιρίας λαϊκής βάσης. Καλή, κακή, μέτρια, όπως θέλει ας χαρακτηρίσει την ιδέα ο οποιοσδήποτε. Σίγουρα εκ του αποτελέσματος ήταν μια αποτυχημένη ιδέα. Στηρίχθηκε πάνω σε αυτή τη λογική, ποντάροντας ότι ο κόσμος θα βοηθήσει και από εκεί και πέρα θα τσόνταραν σε ένα σημαντικό επίπεδο τόσο ο ίδιος όσο και επιφανείς Παναθηναϊκοί. Τελικά αναγκάστηκε να πορευτεί με περισσότερα –απ’ όσα είχε υπολογίσει- δικά του χρήματα και με τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου απλά να παρακολουθεί.
Η πρώτη σεζόν του Αλαφούζου ήταν ένα ναυάγιο σε όλα τα επίπεδα. Νέοι παράγοντες όλοι σε μια μεγάλη ομάδα σήμαινε σίγουρο αυτογκόλ. Μπήκαν πολλά τέτοια. Την άνοιξη του 2013 ο Αλαφούζος ανέκρουσε πρύμναν και έκανε την πρώτη πολύ σωστή κίνησή του. Προσέλαβε δύο ποδοσφαιράνθρωπους (Αναστασίου και Νταμπίζα), τους υπερασπίστηκε προτάσσοντας τα στήθη του, τους έδωσε το ελεύθερο να προχωρήσουν σε ό,τι έκριναν απαραίτητο για να χτιστεί μια νέα ομάδα με μικρό κόστος. Δεδομένου ότι χρήματα έβαζε σχεδόν αποκλειστικά ο ίδιος αλλά δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να ρίχνει στην ομάδα 15-20 εκατ. ευρώ ετησίως, έπρεπε να «ρίξει» τα συμβόλαια, να εμπιστευτεί τα προϊόντα της ακαδημίας και να χαμηλώσει αισθητά τον πήχη των προσδοκιών.
Αγωνιστικά το ρίσκο έπιασε. Και τα έσοδα αυξήθηκαν τόσο από πωλήσεις όσο και από Ευρώπη που ένα χρόνο πριν δεν υπήρχε λόγω μη αδειοδότησης. Οι παλιές αμαρτίες, όμως, δεν αφήνουν τον Παναθηναϊκό να ονειρεύεται πολλά. Για να έρθει η εξυγίανση με τον τρόπο που οδηγεί το… καράβι ο Αλαφούζος (δηλαδή βάζοντας από την τσέπη του περίπου 5-6 εκατ. ευρώ το χρόνο για να ισορροπήσει την κατάσταση με τις οφειλές σε εκκρεμότητα), μόνο μία λύση υπάρχει: το «ζεστό» και σίγουρο χρήμα της Ευρώπης. Ειδικά μετά τα νέα μπόνους που ανακοίνωσε η UEFA, ο Παναθηναϊκός μπορεί με δύο καλές χρονιές στο Europa League (πρόκριση στους «32» ειδικά εάν έρθει μέσω προκριματικών Champions League) να φτιάξει την τύχη του. Το καταλάβαμε αυτό;
Στον Παναθηναϊκό αυτή την εποχή έχουν στρέψει την προσοχή τους στα δικαστικά. Στην εγκληματική οργάνωση δηλαδή. Όπως προκύπτει από τη δημοσίευση των ονομάτων της λίστας, στο Τριφύλλι έχουν λόγους να πιστεύουν ότι μπορεί στην άκρη του τούνελ να υπάρχει φως. Μέχρι που κάποιοι μπορεί να σκέφτονται ότι η Ελλάδα θα γίνει Ιταλία ή Τουρκία και θα αφαιρεθούν τίτλοι, θα πάει ο δεύτερος της βαθμολογίας στο Champions League, θα υπάρξει διαφάνεια.
Δεδομένα ο Αλαφούζος έκανε αρκετή υπομονή και φανέρωσε καλή διάθεση απέναντι στον Κοντονή. Μέχρι και κοινή συνάντηση με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού –που όλοι ξέρουν τι συμβαίνει μεταξύ τους- έκανε, έστω και αν δέχθηκε αρκετή κριτική εκ των έσω γι’ αυτή του την απόφαση. Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού παραδέχονταν τις τελευταίες εβδομάδες πως οι ενέργειες του Κοντονή είχαν φέρει την υπομονή του στα όριά της.
Η βάση του σκεπτικού της ανακοίνωσης κατά του Κοντονή είναι η οικονομική καταστροφή που θα προκαλέσει στον Παναθηναϊκό πιθανός αποκλεισμός των ελληνικών ομάδων από τα ευρωπαϊκά κύπελλα. Κάποιος μπορεί να πει ότι ο Αλαφούζος κρίνει ένα νομοσχέδιο με βάση μόνο το συμφέρον του Παναθηναϊκού. Ή ότι βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος. Αυτά είναι υποκειμενικές κρίσεις. Η αντικειμενική κρίση βασίζεται στην ωμή αλήθεια για τα οικονομικά της ΠΑΕ. Και αυτά δεν μπορούν να «σηκώσουν» ευρωπαϊκό αποκλεισμό και απώλεια 5-8 εκατ. ευρώ ετησίως. Διότι απλούστατα αυτά τα χρήματα θα πρέπει να τα βάλει κάποιος άλλος. Ήτοι ο Αλαφούζος. Ο οποίος, όμως όπως προαναφέρθηκε, δεν έχει μπει στον Παναθηναϊκό για να διοικεί βάζοντας 15 εκατ. ευρώ ετησίως. Επομένως ο Παναθηναϊκός δεν επιζεί χωρίς Ευρώπη.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Αλαφούζος οφείλει να πληρώσει από την τσέπη του τις παρενέργειες που έχει η... επανάσταση κατά της διαφθοράς. Αυτό ναι, να το δεχθώ. Αλλά εδώ δεν εξετάζεται εάν έκανε σωστά ή λάθος ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού με τη θέση που πήρε κατά του Κοντονή, αλλά γιατί την πήρε.
Ταυτίζεται με τον Ολυμπιακό, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός ως προς την εναντίωση του για το Grexit. Το περίεργο δεν είναι ότι έχει ο Παναθηναϊκός αυτή τη θέση αλλά ότι το ισχυρίζεται ο Ολυμπιακός. Ναι, ξέρω η ομάδα του Πειραιά βάζει 20 -25 εκατ. ευρώ το χρόνο στα ταμεία της από το Champions League. Είναι να απορεί κανείς βέβαια ποιο είναι το πρόβλημα. Εδώ και χρόνια, μα ειδικά το τελευταίο διάστημα, οι επίσημοι αγιογράφοι έχουν καταστήσει σαφές ότι ο πρόεδρος Μαρινάκης θα συνεχίσει να βάζει τα εκατομμύριά του για να κάνει ακόμα καλύτερη την ομάδα και να προχωρήσει επενδύοντας κόντρα στους λασπολόγους που προσπαθούν μάταια να τον ενοχοποιήσουν για τα δεινά του ποδοσφαίρου. Με σιγουράτζα τα 20 -25 εκατ. ευρώ ετησίως, μπορεί να επενδύσει ο καθένας. Χωρίς αυτά;
- Likes0
- Dislikes0
