MENU

Το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό. Οι ποδοσφαιριστές κάνουν τη δουλειά τους. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Δεν υπάρχει ρομαντισμός. Δεν υπάρχουν συναισθήματα. Δε δένονται με την ομάδα. Δε δένονται με τη φανέλα. Στοπ, λάθος! Το ποδόσφαιρο είναι επαγγελματικό και οι ποδοσφαιριστές τίμιοι, αμειβόμενοι εργάτες. Κάθε εποχή είναι διαφορετική, ο ρομαντισμός εξελίσσεται όπως όλα τα… κινήματα, τα συναισθήματα είναι μεταβαλλόμενα, αλλά η φανέλα; Παραμένει για τον αθλητή κάτι ιερό, κάτι εντελώς δικό του, κάτι που θα τον αγγίξει από την πρώτη στιγμή που θα το δει μέχρι και τη στιγμή που θα το παραδώσει!

Ο Σέρχιο Αραούχο είναι το θέμα της ημέρας! Πέτυχε δύο γκολ επί του ΠΑΟΚ στη νίκη της ΑΕΚ με 3-0 και θύμισε όσα οι οπαδοί της Ένωσης κόντευαν να ξεχάσουν. Θύμισε την ξεχωριστή ιστορία του «11» στην ΑΕΚ. Πιο ξεχωριστή από την κλισέ με το νούμερο εννέα, πιο σημειολογική από την ποδοσφαιρική με το νούμερο δέκα. Το έντεκα του Θωμά Μαύρου, το έντεκα του Ντέμη Νικολαΐδη, το έντεκα του Γιώργου Σαββίδη, του Μιχάλη Κασάπη… Το έντεκα που πέρασε μια ολόκληρη οδύσσεια πριν φτάσει στο σώμα ενός – κατά τα φαινόμενα – άξιου συνεχιστή. Του Σέρχιο Αραούχο.

Μια φορά κι έναν καιρό!

Όλοι έχουν δικαίωμα στο παραμύθι. Μικρό ή μεγάλο, άφθαστο ή πραγματοποιήσιμο, με δράκο ή χωρίς, με πρίγκιπα ή με βασιλιά, με ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα ή με αδιευκρίνιστο φινάλε. Το παραμύθι μοιάζει να ξεκινάει κάπου στο 1996. Ο Ντέμης Νικολαΐδης έπαιρνε μεταγραφή για την ΑΕΚ και μια χρονιά πριν αλλάξει η πολιτική των αριθμών στις φανέλες των ποδοσφαιριστών, επέλεγε να φοράει το νούμερο «11». Ο Μιχάλης Κασάπης που ήταν ο προκάτοχος στις περισσότερες εμφανίσεις του, δεν είχε πρόβλημα να το παραχωρήσει.

Η επιλογή του Έλληνα επιθετικού δεν ήταν τυχαία. «Το πήρα λόγω του Μαύρου και του Ρομάριο», ομολογούσε χρόνια μετά κι έτσι αρχίζουν και μπαίνουν οι κρίκοι στην αλυσίδα. Ο Θωμάς Μαύρος μοιάζει να είναι ο πρώτος. Εκείνος που έδωσε βαρύτητα στη φανέλα με το «11», εκείνος που ενέπνευσε τον Ντέμη Νικολαΐδη, εκείνος που ξεκίνησε να κληροδοτεί. Έπαιξε έντεκα χρόνια στην ΑΕΚ. Σα να μοιάζει μοιραίο… Πέτυχε 182 γκολ πριν αποχωρήσει το 1987 και αρχίσει το πρώτο ταξίδι του αριθμού.

Το φόρεσε ο Γιώργος Σαββίδης. Το φόρεσε ο Τζίμης Πατίκας. Πέρασε από αμυντικούς, όπως ο Γιώργος Αγορογιάννης και ο Γιώργος Κούτουλας. Κάποιες συλλεκτικές φορές ο Ντανιέλ Μπατίστα (σ.σ. με το «11» έβαλε το διάσημο γκολ στην Τορίνο). Ακολούθησε ο Ζόραν Σλίσκοβιτς. Μερικά ευρωπαϊκά βράδια το φόρεσε ο Χρήστος Κωστής! Και το 1996 ξεκίνησε ο δεύτερος μεγάλος κύκλος του. Όχι για έντεκα χρόνια, αλλά για εφτά αυτή τη φορά. Ο Ντέμης Νικολαΐδης έφυγε το 2003 για την Ατλέτικο Μαδρίτης. Γύρισε το 2004 ως πρόεδρος, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 2008. Ναι, το παιχνίδι των αριθμών συνεχίζεται. Εφτά χρόνια ποδοσφαιριστής, τέσσερα χρόνια πρόεδρος. Έντεκα…

Η (κακιά) ζωή μετά…

Τα ονόματα μιλάνε από μόνα τους. Τη σεζόν 2003-04 η φανέλα με το νούμερο «11» έμεινε ορφανή. Ήταν πολύ νωπή η ανάμνηση του Ντέμη Νικολαΐδη, που έμοιαζε να την έχει πάρει μαζί του στη Μαδρίτη. Ακολούθησε ο Λεωνίδας Καμπάνταης. Έπαιξε 18 ματς εκείνη τη σεζόν και πέτυχε έντεκα γκολ. Μετά ήρθε ο Όλεγκ Βιενγλίνσκι. Το ουκρανικό μινγκ με τους δέκα διαφορετικούς τρόπους να γράφεται το όνομά του και με τη… μηχανική βλάβη. Απολογισμός 21 συμμετοχές, τέσσερα γκολ και πέντε κουτιά αντιβιοτικών!

Αποχώρησε από την ΑΕΚ μέσα σε ένα χρόνο για να έρθει ο επόμενος κάτοχος που θα τιμούσε το νούμερο. Ο Γκουστάβο Μαντούκα σκόρπισε απογοήτευση στον κόσμο της ΑΕΚ, όταν ανακοινώθηκε η απόκτησή του, αλλά αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από συνεπής!

Έπαιξε τρία χρόνια στην Ένωση, έπαιξε σε 96 ματς, πέτυχε – αν και όχι κλασικός επιθετικός – 14 γκολ, έδωσε έντεκα ασίστ και παρότι το έντεκα ήταν το νούμερο που επέλεγε σε όλη του την καριέρα, στον ΑΠΟΕΛ θα κουβαλούσε την Ένωση μαζί του. «Είχα δεθεί με τους οπαδούς της ΑΕΚ και αφού το «11» που είχα στις περισσότερες ομάδες της καριέρας μου δεν ήταν διαθέσιμο, επέλεξα το «21» για εκείνους», δήλωνε στον απολογισμό της καριέρας του.

Κι αν το «11» ήταν σε θέση να κάνει απολογισμό, τούτη θα ήταν η στιγμή που θα λύγιζε! Μετά το σύντομο διάστημα με τον Μιγκέλ Μίτσελ, έφτανε η στιγμή του Δημήτρη Σιαλμά! Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2011, μετά από μια εξαιρετικά παραγωγική χρονιά με τον ΠΑΣ στη Β’ Εθνική. Τα μίντια άρχισαν από τότε να κάνουν συγκρίσεις με τον Ντέμη Νικολαΐδη. Ο… μικρός Ντέμης, όπως γραφόταν εκείνη την εποχή, ζήτησε από τον Σταύρο Αδαμίδη το νούμερο «11». Αν δεν έχει αντίρρηση, όπως πρόσθεσε. Ο πρόεδρος της ΑΕΚ δεν είχε και η ιστορία άρχισε να (παρα)γράφεται.

«Επειδή αγωνιζόμουν από μικρός στη θέση του επιθετικού, όταν παρακολουθούσα την ΑΕΚ μου άρεσε πολύ το στυλ του Ντέμη Νικολαΐδη και θα ήθελα να του μοιάσω μια ημέρα», δήλωνε ο Σιαλμάς που έζησε το όνειρό του για μια σεζόν, μέσα στην οποία είχε 29 εμφανίσεις, τέσσερα γκολ, αρκετές στιγμές ματαιοδοξίας και ένα άσχημο φινάλε, το οποίο έκανε ακόμα χειρότερο όταν θα επέλεγε να επιτεθεί στην ΑΕΚ. «Αν δεν με ξενέρωναν, τη φανέλα με τον Δικέφαλο δεν θα την έβγαζα ποτέ. Είχα τα αρχ... ξέρεις, να διαλέξω εγώ το 11 για να μην το πάρει κανένας ξένος, αλλά και να σκοράρω κατά του Ολυμπιακού τρέχοντας στη σκεπαστή». Ναι, τη γνωστή «σκεπαστή» εννοούσε, για εκείνη που ακόμα γίνονται συλλαλητήρια.

Επόμενος στη λίστα ο Μιχάλης Παυλής! Μια ιδιαίτερη ιστορία για την ΑΕΚ, ένα παιδί που πραγματοποίησε το παραμύθι του, φόρεσε τη φανέλα του ποδοσφαιριστή που λάτρεψε και χτυπήθηκε από ένα αυτοάνοσο νόσημα τη στιγμή που έβλεπε το όνειρο να πραγματοποιείται. «Είναι το είδωλό μου ο Ντέμης, δεν θα σταματήσω ποτέ να το λέω. Ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο μεγάλωσα, μ’ αυτόν έγινα ΑΕΚ. Είχα επιλέξει τη φανέλα με το νούμερο 11 που είχε κι αυτός στην ΑΕΚ, είναι όμως ιεροσυλία να μιλάμε για σύγκριση μαζί του!», ξεκαθάριζε ο Παυλής, ο οποίος έπαιξε δύο σεζόν με το 83 (ή κατά κόσμον 8+3=11), μια σεζόν με το «21» και φόρεσε το αγαπημένο του «11» μόνο τη σεζόν 2012-13, τη χρονιά που υποβιβάστηκε η ΑΕΚ.

Στα άχαρα γήπεδα των μικρότερων κατηγοριών, το νούμερο πήγε στον Βαγγέλη Πλατέλλα, όμως στη Γ’ Εθνική το φόρεσε και ο Ζντράβκο Πόποβιτς. Ο νυν μέσος του Ατρόμητου θα ήταν ο επόμενος μετά τον Γκουστάβο Μαντούκα που θα το κρατούσε για περισσότερες από μία σεζόν, αφού το διατήρησε από το 2013, μέχρι που… σημαδιακά έφυγε τον προηγούμενο Ιανουάριο.

Λίγο καιρό μετά ήρθε ο Σέρχιο Αραούχο να βρει τη φανέλα ορφανή. Δεν το σκέφτηκε και πολύ. «Μαθαίνω τώρα ότι το 11 είναι ιστορικός αριθμός. Θέλω να προσπαθήσω και εγώ να γράψω τη δική μου ιστορία και να δώσω ό,τι καλύτερο μπορώ», δήλωνε τις πρώτες του μέρες στην Ελλάδα. «Θα αποδειχθεί τυχερή η φανέλα με το 11, είμαι σίγουρος», σχολίαζε ο Ντέμης Νικολαΐδης.

Από χθες είναι δεδομένο. Η οδύσσεια του «11» βρήκε την Ιθάκη της.

Η φανέλα με το 11 βρήκε πάλι τον ήρωά της!