MENU

Τελείωσε το ντέρμπι δύο μέρες και παρακολουθώ τι συμβαίνει. Πραγματικά χαίρομαι που δεν είμαι σαν κι αυτούς. Μία αγωνία για αλλοίωση της πραγματικότητας, μία επιχειρηματολογία που δεν χρησιμοποιούν ούτε τα ΜΜΕ της Ρουάντας.

Τώρα την πέφτουν στον Βλάνταν Ίβιτς γιατί έπραξε τα αυτονόητα. Η άψογη επιχειρηματολογία του «έχεις φάει ψωμί στην Ελλάδα» που χρησιμοποίησε κάποιος συνάδελφος που δεν τον γνωρίζω είναι η αλήθεια και προφανώς δεν θα τον μάθω και ποτέ γιατί η σταδιοδρομία του θα περιοριστεί στα σύνορα Αθήνας – Πειραιά.

Προφανώς ο Ίβιτς και ο κάθε Ίβιτς που έφαγε ψωμί στην Ελλάδα δεν το δούλεψε. Πρέπει οι ξένοι να αντιμετωπίζονται ως σκλάβοι και να λένε ευχαριστώ που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Κλασική νοοτροπία φασίστα. Ένα ντέρμπι που ξεκίνησε με κόκκινη στον ρατσισμό και κατέληξε στο έχεις φάει ψωμί στην Ελλάδα.

Οι τύποι που σιχαίνομαι δεν είναι τόσο οι γνήσιοι, ξεκάθαροι φασίστες. Είναι αυτοί που ξεκινάνε τη φράση λέγοντας «δεν είμαι φασίστας αλλά… » και μέσα τους παλεύουν για να μη την συμπληρώσουν λέγοντας «θέλω να πεθάνουν όλοι οι υποανάπτυκτοι ξένοι».

Ο ίδιος τύπος βέβαια, είναι τόσο στόκος που προτιμά στην ομάδα του να παίζουν μόνο ξένοι γιατί «Έλληνες παίκτες δεν υπάρχουν». Μα αφού είσαι το πιο ισχυρό DNA του πλανήτη. Τώρα που δεν υπάρχουν και Ίνκας τους κατουράς όλους φίλε μου.

Πρέπει να ανεχτώ μετά από τέτοια παιχνίδια και την υψηλή κριτική ακόμη και δικών μου. «Έλα μωρέ τώρα, δεν ήταν κακός ο Αρετόπουλος». Είναι οι ίδιοι που έλεγαν για τον Σπάθα στο Χαριλάου «Έλα μωρέ, δεν παίξαμε κιόλας». Τελειώνει η κουβέντα, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Να υποθέσω πως οι ίδιοι θεωρούν αυτονόητο να αντέξει ο Ροντρίγκες από το Πράσινο Ακρωτήρι μία κατάσταση που φέρνει τον αντίπαλο σε ρόλο Τσάκι Τσαν να θέλει να του κόψει την καριέρα.

Το τι κάνω εγώ για να χάσω ένα παιχνίδι είναι δικό μου θέμα. Το τι κάνει ο άρχοντας του αγώνα για να χάσω το παιχνίδι είναι κάτι άλλο. Συνθήκες ζούγκλας και τρομοκρατίας μπορούμε όλοι να στήσουμε στα γήπεδά μας. Είναι το μόνο εύκολο και ταυτόχρονα ο ορισμός της βλαχομαγκιάς. Το έχουμε κάνει όλοι – οι ομάδες εννοώ – δεν είναι αποκλειστικά του ενός αυτή η συμπεριφορά.

Η τρομοκρατία που προκαλεί ο αλήτης που υποτίθεται βρίσκεται εκεί για να τηρήσει τους κανονισμούς και παίζει με τις καριέρες των ανθρώπων, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Και συμβαίνει κατά κόρον δεκαετίες τώρα. Και πρέπει ο κάθε Ίβιτς να παρακολουθεί και να μη μιλάει γιατί «έφαγε ψωμί στην Ελλάδα».

Το ότι δεν έμεινε ψωμί στην Ελλάδα προφανώς και δεν φταίει ο Ίβιτς. Είναι σίγουρο πως φταίνε οι απαίδευτοι εν δυνάμει φασίστες που επιβάλλουν τα ηλίθια θέλω τους και παραμυθιάζονται από κάθε λογής συμφέροντα. Απλά γιατί τόσο τους κόβει.

Και πραγματικά ντρέπομαι που αναπνέω τον ίδιο αέρα με αυτούς...

ΥΓ Στη συνέντευξη του Ιβάν Σαββίδη που δημοσιεύεται σήμερα λέει σε κάποια φάση πως θα φροντίσει να υποφέρει το Αθηναϊκό ποδόσφαιρο για 90 χρόνια. Ας μη το πάρει κανένας προσωπικά, έχει ξανακάνει αυτή τη δήλωση και εξήγησε ακριβώς τι εννοεί.

Ο στόχος του Σαββίδη δεν είναι να κάνει κακό στις ομάδες. Είναι να εξαφανίσει με εντυπωσιακό τρόπο τη νοοτροπία που έχει επιβληθεί εδώ και δεκαετίες, ανάλογα με τον ισχυρό παράγοντα της εποχής. Και έχει επιβληθεί από ομάδες του ΠΟΚ αποκλειστικά. Με την κάθε μία να έχει το μερίδιό της, μικρό ή μεγάλο.

Ο Σαββίδης θέλει να τελειώσει με αυτή τη νοοτροπία. Έχω εγώ την ΕΠΟ, την έχεις εσύ, την έχει ο δίπλα. Δεν μπορεί να προχωρήσει σε αυτή τη λογική, δεν μπορεί να αποδεχτεί πως θα μπει και αυτός στη λίστα των παραγόντων που έβαλαν ένα λιθαράκι για να διαλυθεί το ποδόσφαιρο.

Και αυτός είναι ο λόγος που έχει πείσει είκοσι ενώσεις και τη Σούπερ Λίγκα να τον ακολουθήσουν.

Απλά το μεγάλο του επικοινωνιακό ντεζαβαντάζ είναι η γλώσσα, που πολλές φορές δημιουργεί λάθος εντυπώσεις.

Δεν πειράζει που έχασα. Πειράζει που αναπνέω τον ίδιο αέρα με αυτούς