Είναι γνώρισμα του Ελληνα. Ασφαλώς και του οπαδού. Πρωτίστως να προχωρά κοιτάζοντας πίσω. Και εν ονόματι του ένδοξου παρελθόντος, να απαιτεί λαμπρό μέλλον.
Δυο προπονητές, πριν από τα παιχνίδια των ομάδων τους αυτήν την αγωνιστική, σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο, ξανασυστήθηκαν στο κοινό τους μετά από μια περίοδο αμφισβητήσεων, ή στην καλύτερη περίπτωση ανοχής. Ο Δημήτρης Πρίφτης στον μπασκετικό Αρη και ο Νίκος Παπαδόπουλος στον ποδοσφαιρικό Ηρακλή.
Μετά από μια ήττα βαριά στην Ποντγκόριτσα, ο Αρης καλείτο να αντιμετωπίσει την αήττητη στο πρωτάθλημα ΑΕΚ, ενισχυμένη, φιλόδοξη και με διοίκηση που εμπράκτως απέδειξε ότι δε φείδεται χρημάτων για να την καταστήσει ομάδα τίτλου. Ο Αρης νίκησε γιατί υπερείχε σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Ο Πρίφτης αποκαταστάθηκε από τα social media με την ίδια ευκολία που αποκαθηλωνόταν επειδή απέναντι στην Μπουντούτσνοστ οι δυο κατ’ εξοχήν σκόρερς της ομάδας Μακ Νιλ και Γουάιτ σούταραν 1/25 σουτ.
Οι ίδιοι παίκτες απέναντι στην ΑΕΚ είχαν 35 πόντους συνολικά, δέκα ριμπάουντ και έξι ασίστ. Ο Πρίφτης δεν μπήκε στη διαδικασία να εξηγήσει στα τάιμ άουτ στον Οκάρο και τον Τζερέλ την ιστορία του Αρη, αλλά πώς θα εφαρμόσουν στον αγώνα αυτά που σχεδίαζαν στις προπονήσεις. Μερικά πράγματα εξηγούνται πολύ ευκολότερα από ό,τι επιδιώκουμε ακόμη και εμείς να τα αναλύσουμε. Η ΑΕΚ πνίγηκε κάτω από το βάρος των υψηλών προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν με την βιασύνη ενός αγχωμένου κοινού που εξακολουθεί να πιστεύει ότι τα χρήματα μπορούν να κατακτήσουν τα πάντα και γρήγορα. Αλλά οι ίδιες προσδοκίες εγκολπώθηκαν και στη συνείδηση του αρειανού κοινού. Αν οι δυο ομάδες μοιάζουν σε κάτι είναι η αγάπη μιας συγκεκριμένης μερίδας φιλάθλων για το μπάσκετ στο όνομα ακριβώς του ένδοξου παρελθόντος.
Ωστόσο, το παρελθόν και η ιστορία δε σουτάρει όπως έλεγε και ο Στιβ Γιατζόγλου. Ο Πρίφτης που πέρασε από όλα τα στάδια της προπονητικής ιεραρχίας σήμερα θεωρείται προπονητής υψηλών προδιαγραφών όχι επειδή το γράφουν οι δημοσιογράφοι. Αλλά επειδή το αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι συνάδελφοί του. Οποιος μιλήσει μαζί τους θα το καταλάβει… Δεν είναι λαϊκιστής, παραμένει χαμηλών τόνων και ψύχραιμος σε σημείο που η ψυχραιμία του να παρεξηγείται ως ραθυμία.
Κι αυτό θα ισχύει ακόμη και μετά τον αγώνα με την Ούνιξ Καζάν την προσεχή Τετάρτη όπου μπορεί να κριθεί η ευρωπαϊκή προοπτική του. Κι αν η κατάκτηση της τρίτης θέσης στο πρωτάθλημα, θεωρείται τόσο υψηλός στόχος γιατί απλούστατα παραπάνω δε γίνεται, τότε θυμίζω ότι ο ΠΑΟΚ δυο χρονιές που πέτυχε αυτόν τον στόχο με χαμηλό μπάτζετ, χειρότερο ανταγωνισμό βεβαίως, εισέπραξε τα χλιαρά συγχαρητήρια των ουδέτερων αλλά στην ουσία ακόμη αναζητά την αφύπνιση της οικογένειας Σαββίδη για τα περαιτέρω…
Η νίκη του Ηρακλή επί του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο, πιστώνεται στον προπονητή Νίκο Παπαδόπουλο στον ίδιο βαθμό που χρεώνονταν οι ήττες ή αποτυχίες των πρώτων αγωνιστικών. Ο Ηρακλής έχει το μικρότερο μπάτζετ της κατηγορίας, ο προπονητής του οικοδόμησε την προσπάθεια της ομάδας του στον ίδιο κορμό που πρωταγωνίστησε πέρυσι στη Β’ Εθνική. Ηταν συνειδητή επιλογή αλλά κυρίως αναγκαστική λόγω έλλειψης χρημάτων.
Η νίκη του Ηρακλή συνέπεσε με την επέτειο της ίδρυσης του συλλόγου πριν από 107 χρόνια. Συνειρμικά, το κοινό απαιτούσε την υπέρβαση πάλι εν ονόματι της ιστορίας του συλλόγου. Μόνο που το γκολ το πέτυχε ο Δέλλιος και τη νίκη οι συμπαίκτες του. Υπό την καθοδήγηση βεβαίως, του χαμηλών τόνων προπονητή τους.
Ο καλός προπονητής φαίνεται από το σεβασμό που εμπνέει στους παίκτες του και το βαθμό που εκείνοι τον εμπιστεύονται. Τα αποδυτήρια του μπασκετικού Αρη και του ποδοσφαιρικού Ηρακλή αναδύουν μια ηρεμία ακόμη και ύστερα από ανεπιτυχή αποτελέσματα. Είναι το βασικό συστατικό για μια προπονητική εμπειρία με προοπτική. Μακριά από «δεκάρικους» τίτλους εφημερίδων, ή τη χλεύη τωνsocial media.
Η παρελθοντολογία πάντοτε συναρπάζει όταν αποτελεί μέρος της ιστορίας, λαογραφίας, ή μυθολογίας. Και στο μέτρο που αυτή περιορίζεται σε μια αφήγηση για να ξεσκουριάζει η μνήμη... Εως εκεί…
- Likes0
- Dislikes0
