Το ντέρμπι του Μάντσεστερ
Σε ποιον ανήκει η πόλη; Εκείνο το τεράστιο πανό στην κύρια λεωφόρο του Μάντσεστερ (Deansgate) με τον Κάρλος Τέβες στα μπλε και το μήνυμα (Καλώς ήρθες στο Μάντσεστερ) ήταν η ένδειξη πως οι «πολίτες» ζητούν εδώ και τώρα την πρωτοκαθεδρία. Η αρπαγή του Αργεντινού επιθετικού από τους «κόκκινους διαβόλους», ήταν το συμβολικό μήνυμα των Αράβων ιδιοκτητών της πως… έρχονται. Η απάντηση του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον που αποκάλεσε την Μάντσεστερ Σίτι «μικρή ομάδα με μικρή νοοτροπία» και «ενοχλητικούς γείτονες» ήταν το μήνυμα πως οι «πολίτες» όντως είχαν αρχίσει να κοντράρονται στα ίσα με τους «κόκκινους» σε όλα τα επίπεδα.
Περισσότερο από στατιστικά, νούμερα, ιστορικά στοιχεία αυτό το ντέρμπι έχει πίσω του πολιτιστική χροιά. Μπορεί στα σημερινά τους ρόστερ να μην βρίσκεις ντόπιους ούτε με το κιάλι, μπορεί οι ιδιοκτήτες να μην έχουν το παραμικρό συναισθηματικό / οπαδικό / τοπικιστικό δέσιμο με τους δύο συλλόγους, όμως το χιούμορ, το πείραγμα δεν λείπει ποτέ: «No United fans from Manchester?», λένε δηκτικά οι οπαδοί της Σίτι που σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου της πόλης (φέρεται να) έχουν την οπαδική μερίδα του λεόντος στην πόλη. «Είστε η τιμή της Σινγκαπούρης» απαντούσαν αυτοί των «κόκκινων» (επί εποχής Σιναβάτρα στην προεδρία της Σίτι), λέγοντας συνθήματα για τα πολλά άδεια καθίσματα στο «Σίτι οφ Μάντσεστερ». Τι να θυμηθεί και τι να αφήσει κανείς, ξύνοντας την ιστορία; Το γκολ του Ντένις Λο (δεν ξανάπαιξε ποτέ μπάλα μετά από αυτό το τέρμα) που έριξε την αγαπημένη του Γιουνάιτεντ; Το ψαλιδάκι του Ρούνεϊ; Το 1-6; Το μπλουζάκι του Μπαλοτέλι με το μήνυμα «Why always me?». Το γεγονός ότι έχουν μετατρέψει ένα τοπικό ντέρμπι μιας πόλης περίπου 500.000 κατοίκων σε ματς με παγκόσμιες προεκτάσεις που τραβά τα βλέμματα από όλα τα μέρη της γης είναι η μεγαλύτερή τους μαγκιά. Περισσότερα το απόγευμα της Κυριακής εκεί κατά τις 18:00…
Το ντέρμπι του Εδιμβούργου
Δεν μπορεί να ζήσει η μία δίχως την άλλη. Η αντιπαλότητα που γεννήθηκε τα Χριστούγεννα του 1875 και το κατέστησε ένα από τα αρχαιότερα ποδοσφαιρικά ντέρμπι στον πλανήτη έπρεπε να συνεχιστεί με κάποιο τρόπο. Γι’ αυτό και από ένα τερτίπι της μοίρας, πέρυσι υποβιβάστηκαν μαζί από την μεγάλη κατηγορία του σκοτσέζικου ποδοσφαίρου! Μπορεί να είναι πιο παλιό από το «old firm», εντούτοις το «Auld Firm» του Εδιμβούργου δεν κουβαλάει τόσο μίσος, αν και υπάρχουν κι εδώ οι θρησκευτικές προεκτάσεις. Η Χιμπέρνιαν που έχει την πλατιά μάζα των οπαδών της στο νότιο και ανατολικό κομμάτι της πόλης ιδρύθηκε από Ιρλανδούς μετανάστες με καθολικές καταβολές (εξ’ ου και το πράσινο χρώμα), ενώ η Χαρτς είναι περισσότερο πολυσυλλεκτική σαν σύλλογος και παραδοσιακά έχει το πάνω χέρι στις 632 επίσημες και ανεπίσημες μάχες των δυο τους. Το ντέρμπι του Εδιμβούργου (Κυριακή, 16:15) δεν έχει σεπαρατιστικές προεκτάσεις, όπως αυτό της Γλασκώβης, δεν έχει αίμα, βία, ξύλο, μα είναι ότι πιο αυθεντικό μπορεί να κανείς να δει σε σκοτσέζικο γήπεδο. 
Το ντέρμπι της ΠράγαςΤην εποχή που ο Βαρώνος Πιέρ Ντε Κουμπερτέν έκανε πράξη την ιδέα του και έβλεπε την Αθήνα να φιλοξενεί τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Πράγα διχαζόταν για πρώτη φορά, εξαιτίας ενός αθλήματος που ακόμα καλά-καλά δεν είχε διαδοθεί σε όλη την Ευρώπη. Συμπτωματικά εκείνο το 0-0 και ένα ακυρωθέν γκολ στάθηκε αφορμή για να γεννηθεί η μεγαλύτερη αντιπαλότητα στην ιστορία του τσέχικού ποδοσφαίρου. Η Σλάβια ήταν το αθλητικό όργανο της ελίτ της Πράγας και μετέπειτα το ποδοσφαιρικό όργανο της κομμουνιστικής εξουσίας. Η Σπάρτα εκπροσωπούσε την εργατική τάξη, την πλατιά μάζα, την φτωχολογιά. Με τα χρόνια οι διαφορές αυτές εξισώθηκαν μα το μίσος παρέμεινε άσβεστο. Ακόμα και τώρα που η Σπάρτα βιώνει τα πέτρινα της χρόνια (5 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα) και η Σλάβια παλεύει να κρατηθεί στην κατηγορία. Το 285ο ντέρμπι της Πράγας ή το Derby prazskych S όπως αρέσκονται να το λένε (Σάββατο, 20:15) είναι μία καλή αφορμή για να θυμηθούν και οι δύο κάτι από το ένδοξο παρελθόν…
Το ντέρμπι του Κράσνονταρ
Είναι η μόνη ρωσική πόλη -πλην Μόσχας- με δύο ομάδες στην πρώτη κατηγορία του ρωσικού πρωταθλήματος. Και να φανταστεί κανείς ότι η πόλη που βρίσκεται χτισμένη στο βόρειο κομμάτι του Καύκασου μετά βίας ξεπερνά το μισό εκατομμύριο σε πληθυσμό. Η Κούμπαν, που πήρε το όνομα της από τον ομώνυμο ποταμό που διαρρέει την πόλη κοντεύει τον ένα αιώνα ζωής. Η F.C. Κράσνονταρ είναι… νιάνιαρο, μόλις επτά ετών και οφείλει τα πάντα στον δισεκατομμυριούχο ιδιοκτήτη της Σεργκέι Γκαλίτσκι, ο οποίος ουσιαστικά «αγόρασε» δύο ανόδους, όταν οι ομάδες που είχαν τερματίσει από πάνω της δήλωσαν αδυναμία να αντεπεξέλθουν οικονομικά στην νέα κατηγορία. Οι δύο ομάδες μοιράζονται το ίδιο σπίτι και βιώνουν ένα ιδιαίτερο ανταγωνισμό, με μία πολιτισμένη αντιπαλότητα που πλησιάζει τα όρια της ευγενούς άμιλλας. Μετά από τις πρώτες αναγνωριστικές βόλτες στα μονοπάτια του Γιουρόπα Λιγκ, η βαθύπλουτη F.C. Κράσνονταρ που ετοιμάζει γήπεδο 200 εκατομμυρίων ευρώ είναι έτοιμη για το σεντόνι, αφού λίγο πριν φιλοξενήσει την συμπολίτισσα (Σάββατο, 19:00) στρογγυλοκάθισε για πρώτη φορά στην δεύτερη θέση. Άραγε, η μαμά Κούμπαν θα της κάνει ένα μικρό δωράκι;
Το ντέρμπι του νότου
Αρκούν μόνο δύο εμβληματικές φυσιογνωμίες για να μετατρέψουν ένα απλό τοπικό ντέρμπι σε μία μάχη που ξέφυγε από τα στενά γαλλικά σύνορα. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 τα ματς ανάμεσα σε Μπορντό και Μαρσέιγ συνήθως κρίνουν τον τίτλο. Το κλίμα πάντα μυρίζει μπαρούτι και γι’ αυτό ευθύνονται δύο και μόνο άνθρωποι: ο Κλοντ Μπεζ και ο Μπερνάρ Ταπί. Πανούργοι, δολοπλόκοι, αριβίστες δεν υπολόγιζαν από νόμους ή ανθρώπους. Αμφότεροι λάτρευαν να στέλνουν «λαγουδάκια» για παρέα στους διαιτητές, κατασπατάλησαν δημόσιο χρήμα και σκοτώθηκαν το καλοκαίρι του 1986 για τα μάτια του Αλέν Ζιρές. Αμφότεροι κατέληξαν στα δικαστήρια ή μετά στην φυλακή, δημιούργησαν χρέη στις ομάδες τους, αλλά σφράγισαν μία δεκαετία γεμάτη τίτλους, αντιπαλότητα, κυριαρχία. Σήμερα, το Μπορντό-Μαρσέιγ (Κυριακή, 22:00) είναι απλώς ένα ντέρμπι του νότου, που πάντα όμως φέρνει μνήμες από το σκανδαλιάρικο παρελθόν… 
Το ντέρμπι της ντροπής
Δεν ήταν ένα απλό ματς, αλλά το ντέρμπι που έκρινε τον τίτλο της σεζόν 2005-06 στην Ελβετία. Οι οπαδοί της Βασιλείας είχαν αρχίσει ήδη τα «όλε» σε κάθε πάσα, αφού η ισοπαλία εξασφάλιζε το τρίτο σερί πρωτάθλημα στην ομάδα τους. Στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων όμως ήρθε η καταστροφή. Ένας αμυντικός των γηπεδούχων γλίστρησε, ο Ρουμάνος μπακ Ιούλιαν Φιλιπέσκου δεν έχασε την ευκαιρία και με το 1-2 ο τίτλος άλλαξε χέρια κυριολεκτικά στο δευτερόλεπτο. Εν ριπή οφθαλμού μία φωτοβολίδα έσκασε στην πλάτη του Ρουμάνου αμυντικού ως προοίμιο της εφόδου των οπαδών της Βασιλείας στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό που επικράτησε ήταν το απόλυτο χάος! Οι οπαδοί των γηπεδούχων άρχισαν να δέρνουν τους παίκτες της ομάδας τους (!), οι οπαδοί της Ζυρίχης που μπήκαν κι αυτοί μέσα άρχισαν να αγκαλιάζουν τους δικούς τους και μετά άρχισαν να δέρνονται όλοι μαζί, με κομπάρσους τις αστυνομικές δυνάμεις. Η απονομή έγινε σε ένα γήπεδο που θύμιζε πεδίο μάχης και εκείνος ο ματωμένος τίτλος (η Βασιλεία τιμωρήθηκε συνολικά με 7 αγωνιστικές) ήταν η αφορμή ώστε κάθε ματς των δύο ομάδων να γίνεται υπό το φως της ημέρας (μεσημέρι ή απόγευμα) ώστε οι οπαδοί να μην έχουν προλάβει να… σουρώσουν! Την Κυριακή (17:00) η πρωτοπόρος Βασιλεία θέλει να κάνει ακόμα ένα βήμα για τον 6ο σερί τίτλο, όμως ως συνήθως η Ζυρίχη πάει να της χαλάσει την δουλειά…
Το ντέρμπι του ρατσισμού
Ανήκαν στην κατηγορία «φιλικά» ντέρμπι. Εξάλλου στο Δυτικό Λονδίνο που εδρεύουν αμφότερες συχνάζουν οι… κυριλέ οπαδοί, χώρια που πολύ συχνά οι δυο τους σύχναζαν σε άλλες κατηγορίες (από το 1996 ως το 2008 δεν συναντήθηκαν ποτέ). Το τσεκούρι του πολέμου ξεθάφτηκε τον Οκτώβριο του 2011, όταν ο Τζον Τέρι σε ένα ρατσιστικό παραλήρημα εντός παιχνιδιού έλουσε με αχαρακτήριστες κουβέντες τον Άντον Φέρντιναντ, κάτι που διέφυγε του διαιτητή, αλλά όχι του βίντεο με αποτέλεσμα ο αρχηγός της Τσέλσι να τιμωρηθεί με 4 αγωνιστικές και να αποσυρθεί από την Εθνική Αγγλίας. Έκτοτε κάθε ματς των δύο ομάδων έχει έντονη αντιπαλότητα με τον Τέρι να ακούει τα χίλια μύρια από τους οπαδούς της Κ.Π.Ρ. Μπορεί ο Άντον Φέρντιναντ να έχει αποχωρήσει εδώ και δύο χρόνια από το «Λόφτους Ρόουντ», όμως εκεί εδρεύει ο μεγάλος αδελφός Ρίο, ο οποίος σε συνέντευξη του στην Sun χαρακτήρισε τον Τέρι ως «τον μεγαλύτερο μ…α που κυκλοφορεί στο αγγλικό ποδόσφαιρο»! Άραγε οι δύο προπονητές θα τολμήσουν να ρίξουν τους δύο πρώην συμπαίκτες στην Εθνική Αγγλίας στο ίδιο γήπεδο την Κυριακή στις 15:30 για να ανάψουν λιγάκι τα αίματα;
Το ντέρμπι του Βουκουρεστίου
Η Στεάουα ήταν η ομάδα του στρατού, η Ντινάμο της αστυνομίας και η Ραπίντ η ομάδα των σιδηροδρόμων. Ακόμα κι εκεί ριγμένη ήταν. Η τρίτη δύναμη του Βουκουρεστίου, παραδοσιακά ήταν η ομάδα που ενσωμάτωνε στις τάξεις της ότι περίσσευε από τα δύο μεγαλύτερα «αδέρφια» της. Ήταν η ομάδα των φτωχών, των καταφρονεμένων, των μειονοτήτων, των μεταναστών, των αθίγγανων. Γι’ αυτό και σε κάθε ντέρμπι της πόλης τα ρατσιστικά συνθήματα από την πλευρά των αντιπάλων της και η λεκτική βία περνάει σε άλλα επίπεδα. Το 1998 οι οπαδοί της Ντινάμο σήκωσαν ένα εμετικό πανό 25 μέτρων που έγραφε: «ένα εκατομμύριο σταυρούς, μόνο μία λύση: Αντονέσκου» (περιβόητος Ρουμάνος εγκληματίας πολέμου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο). Το ντέρμπι του Σαββάτου (19:00), όπως κάθε ένα από αυτά μυρίζει μπαρούτι…
Το ντέρμπι των δύο διαφορετικών κόσμων
Για την Παρί Σεν Ζερμέν ο τελικός του γαλλικού Λιγκ Καπ είναι τόσο μικρής σημασίας, που ενόψει του πρώτου ματς με την Μπαρτσελόνα για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Λοράν Μπλαν απείλησε ότι θα κατεβάσει ένα μείγμα από ρεζέρβες και παίκτες της ομάδας νέων! Για την Μπαστιά είναι η ιστορική ευκαιρία για επιστροφή στους τίτλους μετά από 34 χρόνια! Συμβολικά ο τελικός του «Σταντ ντε Φρανς» σηματοδοτεί την επιστροφή στην δράση μετά από 6 μήνες τιμωρίας του Μπραντάο, ο οποίος στο ματς πρωταθλήματος με την Παρί Σεν Ζερμέν είχε κουτουλήσει στα αποδυτήρια τον Τιάγκο Μότα, με αποτέλεσμα να του σπάσει την μύτη! Άραγε θα σμίξουν ξανά τα δύο… φιλαράκια στον τελικό του Σαββάτου (22:00);
