Ναι, είναι «κοντό» το ρόστερ του Παναθηναϊκού και πολύ περιορισμένη η δυνατότητα του Μαρίνου Ουζουνίδη να κάνει ροτέισον δίχως να κρατάει την… ανάσα του γι αυτά που θα δει στο γήπεδο. Όπως (του) συνέβη την περασμένη Κυριακή στην Τούμπα. Όμως η βασική 11αδα του Παναθηναϊκού συν τον Σεμπάστιαν Λέτο (και τον χρήσιμο Ρόμπιν Λουντ) αποτελεί «ατόφιο χρυσάφι» στα χέρια του Έλληνα προπονητή.
Είναι η ίδια ενδεκάδα που τον οδηγεί από νίκη σε νίκη σε ντέρμπι ΟΥΣΙΑΣ. Κόντρα στον Ολυμπιακό (1-0), την ΑΕΚ (3-2), τον Πανιώνιο (1-0, με τον Λουντ αντί του Ζέκα) στο πρωτάθλημα και τώρα καθαρό 2-0 απέναντι στον ΠΑΟΚ στον πρώτο ημιτελικό του κυπέλλου. Είναι η ίδια ομάδα-μπετόν που κάνει τη διαφορά. Και δικαιώνει τον προπονητή της για την υψηλού ρίσκου απόφασή του να «πετάξει» το ματς της περασμένης Κυριακής στην Τούμπα. Βάζω στοίχημα ότι ακόμη και ο Βλάνταν Ιβιτς θα αντάλλασε το 3-0 της περασμένης Κυριακής με σκορ «πρόκρισης» στη Λεωφόρο ενόψει ρεβάνς. Αντ’ αυτού έφυγε από την Αθήνα ξανά με ήττα στην πλάτη και τώρα πλέον ο ΠΑΟΚ έχει να ανέβει Γολγοθά. Και τούτο γιατί δεν «ψάχνει»… μόνο δύο (για παράταση) ή τρία γκολ (για πρόκριση) στη ρεβάνς αλλά πρέπει ταυτόχρονα να διατηρήσει ανέπαφη την εστία του. Γιατί αν ο Παναθηναϊκός σκοράρει έστω μία φορά, ο ΠΑΟΚ θα χρειάζεται 4 γκολ για να περάσει. Κάτι που μόνο… εύκολο δεν είναι.
Ο Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη βρίσκεται πλέον σε ρόλο οδηγού για την πρόκριση. Έως εκεί όμως. Γιατί ο ΠΑΟΚ στην έδρα του, είναι «άλλη» ομάδα. Με αύρα και δυναμική, η οποία αν βρεθεί στη βραδιά του μπορεί σαν «τσουνάμι» να παρασύρει τον αντίπαλο. Όμως, μη γελιόμαστε: το 2-0 δημιουργεί «φαβορί» και φέρνει τον Παναθηναϊκό βήματα πιο μπροστά για τον τελικό.
Μέχρι τότε ο Βλάνταν Ιβιτς οφείλει να δώσει απαντήσεις στον… εαυτό του και κυρίως στον κόσμο. Ηταν το τέταρτο φετινό ντέρμπι του ΠΑΟΚ στο λεκανοπέδιο. Τέταρτη ήττα. Το συνολικό σκορ απέναντι σε Παναθηναϊκό (1-0, 2-0), Ολυμπιακό (2-1) και ΑΕΚ (3-0) έφτασε το 1-8. Και χθες στο ντέρμπι σφύριξε Δωδεκανήσιος, όχι αθηναίος ρέφερι. Ο Τάσος Σιδηρόπουλος, ο οποίος ορθά θεωρώ πως δεν έδωσε κανένα από τα δύο «πέναλτι» που ζήτησαν οι ομάδες, στις φάσεις με τον Κρέσπο και τον Χουλτ (Όπως και στο 89΄στην περίπτωση με πρωταγωνιστές τον Κρέσπο και τον Μπεργκ υπερβολικό θεωρώ αν δινόταν παράβαση).
Ο ΠΑΟΚ μόνο στο Φάληρο υπήρξε ανταγωνιστικός σε αυτά τα 4 ματς. Χθες εμφανίστηκε στη Λεωφόρο και με εξαίρεση την τεράστια ευκαιρία του Ενρίκε (η οποία, όντως, μπορούσε να αλλάξει την εικόνα) δεν έκανε τίποτα δημιουργικά. Αντίθετα με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος με μεθοδικότητα και καθαρό πλάνο στο παιχνίδι του υπήρξε αφεντικό.
Η ομάδα του Ουζουνίδη κατάφερε να ξεπεράσει την πίεση που άσκησε ψηλά ο ΠΑΟΚ και με ωριμότητα και ηρεμία πήρε τα ηνία. Σε ακόμη ένα παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ ο Μάρκους Μπεργκ υπήρξε καθοριστικός. Ηγέτης και χωρίς να σκοράρει. Εδωσε δύο ασίστ στα γκολ, ειδικά η δεύτερη στον Λέτο ήταν απόδειξη της κλάσης και της εξυπνάδας του. Οι περισσότεροι φορ στη θέση του θα προσπαθούσαν να σκοράρουν ευρισκόμενοι μόνοι με αντίπαλο τον γκολκίπερ, ο Μπεργκ έπραξε το… απλό: πάσα στον Λέτο που σιγούρεψε το 2-0.
Ενας άλλος Σουηδός, ο Νίκλας Χουλτ, έκανε το καλύτερο παιχνίδι του με τα πράσινα. Και μαζί του ο Ζέκα που όργωσε το γήπεδο και ο Μολέδο που υπήρξε «εξολοθρευτής».
Από την άλλη πλευρά ο Ιβιτς «έψαχνε» να βρει τους μεσοεπιθετικούς του. Ειδικά τον Τζάλμα και τον Ενρίκε (μοιραίος για τον ΠΑΟΚ). Αν ο Παναγιώτης Γλύκος δεν έκανε τις δύο μεγάλες αποκρούσεις νικώντας τον Μπεργκ, ο ΠΑΟΚ θα είχε αποκλειστεί από σήμερα…
ΥΓ: Η πρωτοβουλία του Γιάννη Αλαφούζου να παραχωρήσει στον Ιβάν Σαββίδη τη σουίτα του για να παρακολουθήσει (εν τη απουσία του) από εκεί το παιχνίδι, σηματοδοτεί πως πρέπει να είναι η «επόμενη ημέρα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι ηγέτες των «μεγάλων» οφείλουν να δείχνουν με τις πράξεις και τις σωστές συμπεριφορές του ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι «πόλεμος» αλλά πολιτισμός. Και ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού αξίζει τα εύσημα για την ενέργειά του.
