Η καταληκτική ημερομηνία της 31ης Μαϊου έφτασε, και όχι μόνο δεν προκηρύχθηκαν αρχαιρεσίες, αλλά φαίνεται πως το νωρίτερο που μπορούν να γίνουν είναι ο Αύγουστος! Ο καθένας αντιλαμβάνεται τον λόγο για τον οποίο η προσωρινή διοίκηση της ΕΠΟ δεν θέλει να εγκαταλείψει την καρέκλα. Όμως είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς γιατί η κυβέρνηση συμβιβάζεται σε μια λογική διορισμένων και όχι αιρετών.
Ο κ.Βασιλειάδης έδειξε τις προθέσεις του, μιλώντας για επικυριαρχία της διαφάνειας έναντι των εκλογών ή του εκλογικού συστήματος. Λες και η διαφάνεια είναι κάτι που μπορεί να έρθει από μόνο του. Προφανώς σκοπίμως αποφεύγει ο κ. υφυπουργός να θυμηθεί τι έλεγε το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος του για το εκλογικό σύστημα στις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες.
Η απλή αναλογική εγκαταλείφθηκε και όλα δείχνουν ότι το εκλογικό σύστημα δεν θα ξεπερνάει τους 220 εκλέκτορες, δηλαδή τους μισούς από αυτούς που είχε πετύχει να ψηφίσει με νόμο η ελληνική Βουλή το 2006.
Έντεκα χρόνια μετά αντί να πηγαίνουμε μπροστά, γυρίζουμε πίσω. Με συνήγορο τον υφυπουργό αθλητισμού, ο οποίος πολύ σύντομα θα βρει το πρόβλημα μπροστά του. Η διαφάνεια που επικαλείται δεν επιτυγχάνεται με σπασμωδικές κινήσεις εισαγγελικών διώξεων για άτακτους παράγοντες στα social media. Θέλει μέθοδο και κυρίως θεσμική κατοχύρωση.
Το μόνο που βλέπουμε τον τελευταίο μήνα είναι η πλήρης διάσταση απόψεων του προέδρου της ΕΠΟ Γιάννη Δρόσου με τον υφυπουργό αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη. Η ρήξη ξεκίνησε από τον τελικό του κυπέλλου και συνεχίστηκε στη Ζυρίχη. Έχει κοπεί κάθε γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των δυο ανδρών που υποτίθεται ότι βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο. Είναι βέβαιο ότι η διαμάχη δεν θα ολοκληρωθεί αναίμακτα. Ή ο ένας θα φύγει ή ο άλλος.
