Άβυσσος η σκέψη των προπονητών… Δεν έχουν άδικο όσοι το υποστηρίζουν. Υπάρχουν βραδιές που ακόμη και οι κορυφαίοι «στρατηγοί» των πάγκων σε κάνουν να απορείς με τις επιλογές τους. «Τι στο διάβολο είδε, που δεν βλέπει όλους ο κόσμος;»… Μη μου πείτε, ότι κι εσείς δεν έχετε πολλές φορές αναρωτηθεί, βλέποντας επιλογές του Μουρίνιο, του Κόντε, του Γκουαρδιόλα, του Κλοπ…
Στην περίπτωση του Μπέσνικ Χάσι και των επιλογών του στο παιχνίδι με την Σπόρτινγκ, δεν χρειαζόταν καν να περιμένεις τη σέντρα του αγώνα για να καταθέσει κανείς τις απορίες και τις ανησυχίες του. Τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ σχημάτισαν ουρές από παίκτες που πόνταραν στο… over, οι δημοσιογράφοι σε ραδιόφωνα, ιστοσελίδες, τηλεόραση κατέθεταν δημόσια τις ανησυχίες τους για τη συνύπαρξη Μάριν – Φορτούνη. Και αναρωτιέσαι; Είναι δυνατόν ο Χάσι να μην είδε το προφανές; Έλα μου ντε…
Θα το προχωρήσω λίγο περισσότερο: Είναι δυνατόν ένας προπονητής να εγκαταλείπει μια πετυχημένη συνταγή την οποία ο ίδιος έχει εμπνευστεί;
Ο ίδιος ο Χάσι ήταν που πέταξε εκτός ενδεκάδας τον Φορτούνη στα προκριματικά του καλοκαιριού, κόντρα στο… ρεύμα που προσπαθούσε να του επιβάλλει την παρουσία του Έλληνα μέσου στο αρχικό σχήμα. Τι μύγα τον τσίμπησε και ο ίδιος άνθρωπος που άφησε τον Φορτούνη στον πάγκο στα δύο παιχνίδια με τη Ριέκα, άλλαξε συνταγή σε μια αναμέτρηση με μια σαφώς πιο ποιοτική ομάδα όπως η Σπόρτινγκ;
Την προσωπική μου άποψη την έχω καταθέσει ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η ταυτόχρονη παρουσία στην ερυθρόλευκη ενδεκάδα δύο «τεμπέληδων» ποδοσφαιριστών με κοινά αγωνιστικά χαρακτηριστικά (όπως ο Μάριν και ο Φορτούνης) δεν έχει κανένα απολύτως νόημα στο φετινό Ολυμπιακό, παρόντος και ενός παίκτη με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Οτζίτζα. Όταν μάλιστα προστίθεται δίπλα τους και ο Καρσελά, στο υψηλό επίπεδο των ομίλων του Champions League η συγκεκριμένη συνταγή μοιάζει… αυτοκαταστροφική.
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να είσαι ποδοσφαιρικός αναλυτής με ιδιαίτερες γνώσεις για να αντιληφθείς το μέγεθος της ευθύνης του Μπέσνικ Χάσι, για την ήττα του Ολυμπιακού. Όχι γιατί κατέβασε τους πρωταθλητές με επιθετική φιλοσοφία, αλλά γιατί το έπραξε χρησιμοποιώντας λάθος συνταγή και ακόμη πιο λάθος υλικά…
Ο Καπίνο δεν μπορεί να γίνει με το ζόρι Νικοπολίδης ή Ρομπέρτο… (vol. 35)
Από χθες βράδυ διακρίνω μια τάση αμφισβήτησης του Στέφανου Καπίνο από μεγάλη μερίδα φιλάθλων του Ολυμπιακού, αλλά και από ανθρώπους του δικού μου σιναφιού που μέχρι πρότινος αποθέωναν τον Έλληνα πορτιέρο. Και ειλικρινά απορώ…
Τι διαφορετικό έκανε δηλαδή ο Καπίνο στην αναμέτρηση με τη Σπόρτινγκ από αυτά που κάνει σε κάθε παιχνίδι από το ξεκίνημα της καριέρας του; Είχε δύο σωτήριες επεμβάσεις σε χαμηλές εξόδους, τραγικές ψηλές εξόδους, τραγικές τοποθετήσεις, μηδενική κατεύθυνση της άμυνάς του και άθλιες επαναφορές της μπάλας με τα πόδια.
Ό,τι ακριβώς είχε κάνει στα παιχνίδια με Ριέκα και Παρτιζάν. Με μία διαφορά. Σε εκείνες τις αναμετρήσεις οι σωτήριες επεμβάσεις του είχαν καλύψει τις εξόφθαλμες (για κάποιον που διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις για τη θέση του τερματοφύλακα) αδυναμίες του.
Μα, αυτός είναι ο Καπίνο. Με τα καλά του και τα κακά του. Τα έχουμε αναλύσει δεκάδες φορές… Και το παιδί δεν φταίει σε τίποτα επειδή κάποιοι έχουν βιαστεί να τον βαφτίσουν διάδοχο του Ρομπέρτο και του Νικοπολίδη. Η μοναδική του ευθύνη είναι ότι δεν δουλεύει όσο χρειάζεται για να διορθώσει τις χτυπητές του αδυναμίες.
Το λάθος του στο πρώτο γκολ είναι ευδιάκριτο σε όλους. Στα δικά μου μάτια έχει το 90% της ευθύνης και στο τρίτο γκολ που δέχεται ο Ολυμπιακός. Και θέλω να σας εξηγήσω με εικόνες γιατί…
Σε όλο το παιχνίδι η άμυνα του Ολυμπιακού παίζει πολύ ψηλά, κοντά στη μεσαία γραμμή. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην περίπτωση του τρίτου γκολ της Σπόρτινγκ.
Βασικός κανόνας για έναν τερματοφύλακα λοιπόν είναι να έχει όσο το δυνατόν μειωμένη απόσταση από τους αμυντικούς του. Βρίσκονται αυτοί ψηλά στο γήπεδο, ανεβαίνεις κι εσύ στο ύψος του πέναλτι ή της περιοχής σου.
Μπορεί να σας φανεί παράλογο αυτό που θα γράψω, αλλά η φάση του τρίτου γκολ της Σπόρτινγκ είναι σχετικά εύκολη για έναν τερματοφύλακα, αρκεί να έχει σωστή τοποθέτηση στην εκκίνησή της. Αν ο Καπίνο είχε σωστή θέση στην αφετηρία της επίθεσης των Πορτογάλων, θα είχε βγει έγκαιρα από την περιοχή του και θα είχε απομακρύνει με άνεση την μπάλα με τα πόδια. Δείτε όμως στις δύο εικόνες α) την αρχική θέση του Καπίνο – στην πρώτη φωτό απουσιάζει καν από το πλάνο, γιατί βρίσκεται μέσα στη μικρή του περιοχή β) πότε ξεκινάει την κίνηση του προς την μπάλα – όταν ο παίκτης της Σπόρτινγκ έχει πλησιάσει ήδη την περιοχή του.
Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά την άποψη μου. Ο Καπίνο είναι ένας τερματοφύλακας που στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα αντανακλαστικά του και στις αντιδράσεις του μέσα στην εστία. Το γεγονός αυτό καθιστά εξ ορισμού κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού… ρωσική ρουλέτα! Είναι ένας τερματοφύλακας που μπορεί να σου βγάλει το απίθανο, αλλά δεν μπορεί επ’ ουδενί να σου προσφέρει σταθερές στον τρόπο αμυντικής λειτουργίας σου. Αυτός ήταν, αυτός είναι και δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν βάλει κάτω τα… οπίσθια του να δουλέψει. Νικοπολίδης δεν γεννιέσαι! Γίνεσαι μέσα από τη σκληρή δουλειά…
Υ.Γ. 1: Η μεγαλύτερη απειλή για τον Ολυμπιακό είναι ο… ισοπέδωση εκ των έσω. Γιατί διακρίνω ουκ ολίγες… κωλοτούμπες από το βράδυ της Τετάρτης. Απλά ο Χάσι πρέπει να βρει ξανά τη λογική του καλοκαιριού και κάθε παίκτης το ρόλο του…
Υ.Γ. 2: Το μεγάλο αμυντικό πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι ότι επέλεξε να πορευτεί για άλλη μια χρονιά χωρίς ηγέτη στην οπισθοφυλακή του. Ο Βούκοβιτς δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί στο συγκεκριμένο ρόλο, ο Προτό δεδομένα μπορεί (είχε το συγκεκριμένο ρόλο επί σειρά ετών στην Άντερλεχτ), αλλά πρέπει να περιμένουμε προκειμένου να διαπιστώσουμε σε τι αγωνιστική κατάσταση είναι…
Υ.Γ. 3: Δεν χρειαζόταν να σκοράρει δύο φορές ο Πάρντο για να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικά ποιοτικό εξτρέμ που αξίζει πολύ περισσότερες ευκαιρίες… Άλλωστε είναι ο μόνος ακραίος επιθετικός του Ολυμπιακού που έχει επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα.
Υ.Γ. 4: Σε αντίθεση με την πλειοψηφία της κοινής γνώμης, η Σπόρτινγκ δεν με εντυπωσίασε. Ομάδα που έχει την ευκαιρία να τελειώσει την πρόκριση απέναντι σε έναν τραγικό Ολυμπιακό και δεν το πράττει εξαιτίας των φοβερών αδυναμιών στην αμυντική της γραμμή, προσωπικά δεν μου προκαλεί εντυπωσιασμό. Ναι, επιθετικά όταν της προσφέρεις κενούς χώρους μπορεί να σε σκοτώσει. Αμφιβάλλω, όμως, αν θα υπάρξει ομάδα να της προσφέρει… ελεύθερη διάβαση στην περιοχή της, όπως ο Ολυμπιακός της Τετάρτης…
Υ.Γ. 5: Το δεύτερο γκολ που δέχεται ο Ολυμπιακός δεν το βλέπεις ούτε σε… ερασιτεχνικές κατηγορίες. Δύο εναντίον δύο σε δικό σου «στημένο», χωρίς ελεύθερο παίκτη στην άμυνα! Η εικόνα είναι πραγματικά… σοκαριστική!
