Οι... βαριές «υπογραφές»!

Το να φτιάξει κανείς μια λίστα με τους ποδοσφαιριστές που σημάδεψαν -για οποιονδήποτε λόγο- τα ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο όγκος της πληροφορίας είναι τεράστιος. Όπως και η κόντρα που «καίει» για δεκαετίες. Παίκτες που αγαπήθηκαν από τη μία πλευρά και μετακόμισαν στην άλλη, Μπάγεβιτς (ένα... βιβλίο μόνος του), πολλά επεισοδιακά ματς, πολλές αναμετρήσεις που έκριναν τίτλους και ακόμη περισσότεροι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές που είχαν να «πουν» κάτι. Να προσφέρουν το δικό τους «λιθαράκι» στην ιστορική αυτή κόντρα. Είτε με τα γκολ και τις εμφανίσεις τους, είτε μέσω... παρασκηνίου, δηλώσεων, αποφάσεων και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο διεστραμμένα ποδοσφαιρικός ή ποδοσφαιρικά διεστραμμένος νους. Πάρτε βαθιά ανάσα και θυμηθείτε με τη βοήθεια του SDNA δέκα χαρακτηριστικές περιπτώσεις τεράστιων παικτών που έβαλαν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους στα ντέρμπι αυτά.Γιώργος Σιδέρης: Το πρώτο «κανόνι»* Σιδέρης και Μπούκοβι μετά από ένα 4-0 επί της ΑΕΚ

Ο θρυλικός «Φόντακας» του κόσμου του Ολυμπιακού έχει αφήσει το στίγμα του στις αναμετρήσεις με την ΑΕΚ. Ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία των «ερυθρολεύκων» (1959-1970, 1972) και 4ος στην Α' Εθνική με 224 γκολ, έχει «πληγώσει» εννέα φορές την εστία του «Δικεφάλου» και ήταν ο πρώτος στη λίστα των «κανονιών» σε ματς Ολυμπιακού – ΑΕΚ, μέχρι να του πάρει τον τίτλο αργότερα ο Μίμης Παπαϊωάννου. Το πρώτο του ήταν σε ένα εκτός έδρας 2-2 της περιόδου 1962-63, ενώ την επόμενη σεζόν πέτυχε και τα δύο γκολ στην επίσης εκτός έδρας νίκη με 2-0. Την περίοδο 1964-65 ισοφαρίζει για τον Ολυμπιακό σε 3-3 με γκολ στο 89' για να φύγει ακόμη μια φορά αήττητος από την έδρα της ΑΕΚ όταν αυτός σκοράρει εκείνη την εποχή. Ένα χρόνο μετά, πετυχαίνει το τρίτο τέρμα στο εντυπωσιακό 4-0 απέναντι στους κιτρινόμαυρους, ενώ την περίοδο 1968-69 άλλα δύο δικά του γκολ γκολ εκτός έδρας χάρισαν τη νίκη με 3-2 για τον Ολυμπιακό αλλά και το 1-0 στο Καραϊσκάκη στον β' γύρο του πρωταθλήματος. Τελευταίο του γκολ απέναντι στην ΑΕΚ ήταν το νικηφόρο στο 2-1 της σεζόν 1969-70.* ΑΕΚ - Ολυμπιακός 0-2 (1963-64)* Ολυμπιακός - ΑΕΚ 4-0 - Σιδέρης, Παπαϊωάννου (1965-66)

Μίμης Παπαϊωάννου: Δεύτερο σπίτι του το Καραϊσκάκη

Με 233 γκολ για την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα και συνολικά 291, ο Μίμης Παπαϊωάννου είναι ένας ζωντανός θρύλος για τον «Δικέφαλο» και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Επιπλέον, έχει «υπογράψει» τα ντέρμπι ΑΕΚ – Ολυμπιακού με τρόπο εμφατικό, σε 14 περιπτώσεις, όσα και τα γκολ του απέναντι στους «ερυθρόλευκους», όλα για το πρωτάθλημα. Η πρώτη του φορά σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ήταν τη σεζόν 1962-63 και η τελευταία, στην αντίστοιχα ύστατη χρονιά του ερασιτεχνισμού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, 1978-79. Ήταν αυτός που ξεπέρασε σε συνολική συγκομιδή τερμάτων σε αυτά τα ντέρμπι το «ερυθρόλευκο» alter ego του, τον Γιώργο Σιδέρη, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι όποτε ο Παπαϊωάννου έβαζε γκολ στον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ δεν έχανε! Νίκησε σε 7 περιπτώσεις και 5 ήταν οι ισοπαλίες. * Ολυμπιακός - ΑΕΚ 1-4* Ολυμπιακός - ΑΕΚ 1-1 (1972)

Ο λογαριασμός του άνοιξε στις 23/12/1962 στο 3-1 του Καραϊσκάκη και πρόσθεσε άλλο ένα, αυτό της ισοφάρισης, στο 2-2 του β΄ γύρου στις 26/5/1963. Τη σεζόν 1964-65 πέτυχε από ένα γκολ στη νίκη 2-1 στο Καραϊσκάκη και το 3-3 της Νέας Φιλαδέλφειας. Επίσης από ένα σημείωσε και την επόμενη χρονιά, στο εντός έδρας 1-0 και το εκτός 1-1. Ακολούθησαν δύο γκολ στο εμφατικό 1-4 του Καραϊσκάκη στις 3/12/1967, μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην «κιτρινόμαυρη» ιστορία. Κατά την περίοδο 1968-69 σκόραρε εκτός έδρας, στη νίκη με 3-2, ενώ την επόμενη, στο εντός έδρας 1-0. Δύο ισοπαλίες 1-1 περιελάμβαναν τα ντέρμπι μεταξύ των δύο ομάδων τη σεζόν 1971-72, με τον Παπαϊωάννου να σκοράρει και στα δύο. Τα τελευταία του ήταν τα δύο που χάρισαν τη νίκη στην ΑΕΚ με 2-0 στο Καραϊσκάκη την περίοδο 1975-76. Ο απολογισμός αυτός των 14 γκολ περιλαμβάνει εννέα συνολικά ματς στην έδρα του Ολυμπιακού!

Θωμάς Μαύρος: «Ποιος; Ποιος; ο Μαύρος ο Θεός»* ΑΕΚ - Ολυμπιακός 2-0 (1977-78)

Ο απόλυτος γκολτζής του ελληνικού ποδοσφαίρου, της ΑΕΚ και των ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Πέτυχε 174 γκολ φορώντας την κιτρινόμαυρη φανέλα στο πρωτάθλημα (265 συνολικά στην Α' Εθνική και 220 με την ΑΕΚ σε όλες τις διοργανώσεις). Τα 9 από αυτά ήταν απέναντι στους «ερυθρόλευκους», ενώ συνολικά κόντρα στον Ολυμπιακό πέτυχε... μόλις 19 (16 σε επίσημα ματς, 3 σε φιλικά)! Η Νέα Φιλαδέλφεια ουδέποτε υπήρξε φιλόξενο έδαφος για τους Πειραιώτες όμως ιδιαίτερα τη δεκαετία του '80, επί των ημερών του, τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα αφού εκεί κουμάντο έκανε ο «Θεομάς». Ο αρχισκόρερ της ΑΕΚ είχε τον τρόπο του να σημαδεύει δίχτυα απέναντι στον Ολυμπιακό, σε σημείο που να τον σταματούν στον δρόμο εκείνη την εποχή «ερυθρόλευκοι» οπαδοί και να τον ρωτούν: «τι σου έχουμε κάνει και μόνο εμάς κυνηγάς;».

* Ολυμπιακός - ΑΕΚ 0-1 (1984)

Το χαρακτηριστικότερο στοιχείο όλων; Αυτά τα 19 γκολ του απέναντι στον Ολυμπιακό, ο Μαύρος τα πέτυχε μέσα σε διάστημα μικρότερο των 8 ετών! Το πρώτο ήταν τη σεζόν 1997-78 και το τελευταίο για την περίοδο 1983-84. Όταν μάλιστα από το 1980 και μετά βασικός γκολκίπερ του Ολυμπιακού ήταν ο τεράστιος Νίκος Σαργκάνης, ο Μαύρος άρχισε να σκοράρει με ρυθμούς... δαιμονισμένου, πετυχαίνοντας τα 11 από τα 19 του γκολ κόντρα στον Ολυμπιακό μέσα σε τέσσερα χρόνια. Κάπως έτσι βγήκε και το ιστορικό σύνθημα της εποχής: «Σαργκάνη, Σαργκάνη, ο Μαύρος τι σου κάνει»! Ο Μαύρος ήταν πλέον ο άξιος συνεχιστής της σχέσης... αγάπης των επιθετικών της ΑΕΚ απέναντι στον Ολυμπιακό, μετά τον Παπαϊωάννου. Όπως και ο «προκάτοχός» του, έτσι και ο «Θεομάς» κατάφερε να δημιουργήσει μια παράδοση που ήθελε την ΑΕΚ να μην χάνει σε επίπεδο Α' Εθνικής όποτε πετύχαινε ένα από τα εννέα γκολ του κόντρα στην ομάδα του Πειραιά. Σκόραρε τρις από δύο τέρματα, στο εντός έδρας 2-0 της περιόδου 1977-78, στο εντός έδρας 2-1 του 1980-81 και στο εντός έδρας 2-2 της σεζόν 1981-82. Ένα γκολ πέτυχε στο εντός 1-1 του 1982-83, στο εντός 2-1 του 1983-84 και στο εκτός 1-0 του 1983-84.* ΑΕΚ - Ολυμπιακός 6-1, γκολ Μαύρου

Το «ρέκβιεμ» του Μαύρου απέναντι στον Ολυμπιακό όμως θα ερχόταν στο Κύπελλο. Ήταν η σεζόν 1977-78 όταν η ΑΕΚ ισοπέδωσε τους «ερυθρόλευκους» στον νοκ-άουτ ημιτελικό με 6-1 και τον ασταμάτητο Μαύρο να πετυχαίνει χατ-τρικ (17?,76?,90?) για να δώσει την πρόκριση (και μετέπειτα τον τίτλο στο 2-0 επί του ΠΑΟΚ). «Θυμάμαι ότι στο τελευταίο μισάωρο, 30 χιλιάδες ΑΕΚτζήδες ήταν όρθιοι, έτοιμοι να μπουν στο γήπεδο. Θυμάμαι επίσης ότι φώναζα στους συμπαίκτες μου ακόμη και όταν ήμασταν μπροστά με 3-1 για να πετύχουμε κι άλλα γκολ. Θα μπορούσαμε να βάλουμε και δέκα γκολ σε αυτό το ματς», δήλωσε πολλά χρόνια μετά για το παιχνίδι αυτό. Ιστορικό ήταν επίσης και το γκολ νίκης στο 0-1 της περιόδου 1984-85, υπό καταρρακτώδη βροχή στο ΟΑΚΑ, τότε έδρα του Ολυμπιακού. Με τον Αντώνη Γεωργιάδη στον πάγκο της η ΑΕΚ έδειχνε έτοιμη να επιστρέψει στην κορυφή του πρωταθλήματος μετά από έξι χρόνια. Ασχέτως αν τελικά δεν τα κατάφερε, ο Μαύρος ήταν αυτός που μπήκε σαν αλλαγή και στο 77' «ξεκλείδωσε» το ματς, πετυχαίνοντας το 19ο και τελευταίο του γκολ σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.* ΑΕΚ - Ολυμπιακός 2-1 (1980-81), γκολ Μαύρου* ΑΕΚ - Ολυμπιακός 1-1 (1982-83), γκολ Μαύρου

Το... αλατοπίπερο στην ιστορία του Μαύρου στα ματς Ολυμπιακού – ΑΕΚ, πέρα από τα γκολ και τις εμφανίσεις του, αποτελεί το γεγονός ότι είχε φτάσει μια ανάσα από το να φορέσει τα «ερυθρόλευκα», κάτι που επιθυμούσε και ο ίδιος. Ο ίδιος ο Λουκάς Μπάρλος είχε αποκαλύψει ότι «είχε υπογράψει δελτίο και στον Ολυμπιακό, όμως η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ». Γιατί; Ο Πανιώνιος ουδέποτε συμφώνησε να του δώσει το δελτίο του όταν ακόμη βρισκόταν σε εφηβική ηλικία, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει.

Στέλιος Μανωλάς: «Αιώνιος» αρχηγός* Ολυμπιακός - ΑΕΚ 6-0, 8/2/1981

Με 19 χρόνια στην καμπούρα του φορώντας τη φανέλα με τον δικέφαλο αετό, 30 ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο βιογραφικό του και βάπτισμα του πυρός στο 6-0 της τραγωδίας της Θύρας 7, στις 8/2/1981, τον Στέλιο Μανωλά τον λες και... μπαρουτοκαπνισμένο στα ντέρμπι με τους «ερυθρόλευκους». Το ότι θεωρείται ο κορυφαίος Έλληνας αμυντικός στην Ιστορία, το ότι δεν έβγαλε ποτέ της φανέλα της ΑΕΚ παρά τα όσα κατά καιρούς έζησε αλλά και άκουσε από τον κόσμο της, αλλά και ότι πανηγύρισε τελικά έξι πρωταθλήματα, τα τέσσερα εξ αυτών ως αρχηγός, απλά προσθέτουν ειδικό βάρος στον μύθο. Ο ίδιος προτίμησε να παραμείνει πιστός ακόμη και όταν η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1987, Πόρτο, τον καλούσε να μετακομίσει άμεσα για να πάρει τη φανέλα του βασικού σπίτι του. Μπορεί πρωτάθλημα Ευρώπης να μην σήκωσε, όμως μπορεί να ειπωθεί με σχετική ασφάλεια ότι η Ιστορία των δικαίωσε.

Μια ιστορία που περιλαμβάνει ντέρμπι με τον Ολυμπιακό γεμάτα ένταση, νεύρα, τρία γκολ (στο εκτός 2-2 του 1987-88 και το την εκτός έδρας ήττα 3-1 του 1990-91) αλλά και πέντε αποβολές! Στο ΑΕΚ – Ολυμπιακός 2-2 της σεζόν 1987-88 (2η κίτρ.), στο Ολυμπιακός – ΑΕΚ 0-1 της σεζόν 1988-89 (2η κιτρ.) και το Ολυμπιακός – ΑΕΚ 1-1 της περιόδου 1995-96 (απευθείας), όσον αφορά στο πρωτάθλημα. Αποβλήθηκε επίσης στο κλασικό πλέον 2-1 με τη διακοπή στο 84' λόγω ρίψης δακρυγόνου και τον θάνατο οπαδού του Ολυμπιακού νωρίτερα, όμως το ματς αυτό ουδέποτε λογίστηκε ως... γεγονός, αφού ο διαιτητής Ζακεστίδης δεν συμπλήρωσε επιβαρυντικό για την ΑΕΚ φύλλο αγώνα. Το ματς επαναλήφθηκε 11 εναντίον 11 στη Ρόδο, για το περίφημο 0-1 με το γκολ του Μπατίστα. Την κόκκινη κάρτα είχε δει επίσης και σε ένα άλλο -για εξωαγωνιστικούς κυρίως λόγους- ιστορικό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ήταν η ρεβάνς των «16» του Κυπέλλου της περιόδου 1987-88. Ο Ολυμπιακός είχε νικήσει 2-1 στο Καραϊσκάκη και πήρε την πρόκριση με 3-1 εκτός έδρας σε ένα ματς που διεξήχθη υπό την σκιά των αποκαλύψεων για την διαβόητη υπόθεση απόπειρας δωροδοκίας του τότε τερματοφύλακα της ΑΕΚ Θεολόγη Παπαδόπουλου.

Τι λέει ο ίδιος για αυτά τα ματς; «Είμαι πρώτος σε συμμετοχές σε ντέρμπι και πρώτος σε αποβολές. Έχω τσακωθεί και με τον Τάσο Μητρόπουλο με τον οποίο ήμασταν φίλοι. Σχεδόν όλες οι αποβολές μου όμως ήταν με δεύτερη κίτρινη κάρτα, για διαμαρτυρίες συνήθως. Έβραζε το αίμα μου αλλά ποτέ δεν χτυπούσα αντίπαλο». Σχεδόν ποτέ, να προσθέσουμε. Εκτός αν το... πνίξιμο επιδέχεται διαφορετικού ορισμού. Η αναφορά αφορά βεβαίως στο ματς της δεκαετίας για το ελληνικό ποδόσφαιρο, της 13ης Ιανουαρίου του 1991: Ντούσαν Μπάγεβιτς, η επιστροφή. Ο «Ντούσκο» γυρίζει στη Ν. Φιλαδέλφεια φορώντας κόκκινη φόρμα και το κλίμα είναι τέτοιο που... βράζεις αυγό στον αέρα. Πεντοχίλιαρα, πανό, συνθήματα, νίκη 2-0 για την ΑΕΚ και ένας Μανωλάς μαινόμενος να αρπάζει από τον λαιμό τον Ανδρέα Νινιάδη, για να δημιουργηθεί μια από τις χαρακτηριστικές εικόνες του ελληνικού ποδοσφαίρου για το τι σημαίνει «ντέρμπι Ολυμπιακού – ΑΕΚ». Σημειωτέον, ο διαιτητής Χατζησταυρίδης δεν σκέφτηκε το ενδεχόμενο ούτε καν για κίτρινη κάρτα εκείνη τη μέρα...

Τι άλλο περιλαμβάνει το «μενού» στην ιστορία του Στέλιου Μανωλά κόντρα στον Ολυμπιακό; Μεταξύ άλλων, το έντονο πρέσινγκ του Ντούσαν Μπάγεβιτς κάθε καλοκαίρι για να τον πάρει μαζί του στο Λιμάνι, τη δημόσια δήλωσή του για το περιστατικό με τα φώτα στη Νέα Φιλαδέλφεια το 1993, λέγοντας ξεκάθαρα πως «ο Μελισαννίδης έσβησε τα φώτα για να μην χάσουμε», αλλά και το... ντου στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού μετά το 0-1 του Καραγκιοζόπουλου το '89. Ένα ματς ορόσημο για την σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ και ματς-σταθμός, ένα απόλυτο φετίχ για τον κόσμο της. Παραμονές του ντέρμπι ο Σαλιαρέλης κόβει τούρτα με σκορ 4-0 σε δεξίωση στον πύργο του στην Αίγινα, θεωρώντας πως η νίκη και ο τίτλος είναι δεδομένα. Ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού, Γιάννης Γούναρης δηλώνει: «Ο Ολυμπιακός είναι “Ο”, και η ΑΕΚ “Η” και φυσικά όλοι ξέρουμε τι κάνει το αρσενικό στο θηλυκό…». Το ματς στιγματίζεται από τις αμέτρητες χαμένες ευκαιρίες των Πειραιωτών, πέντε αποβολές, ένα ακυρωθέν γκολ του Ντέταρι και το 0-1 από τον Τάκη Καραγκιοζόπουλο στο 83' που χαρίζει τον τίτλο στην ΑΕΚ. Μετά τη λήξη ο Μανωλάς μπουκάρει φουριόζος στα αποδυτήρια και κοπανάει ότι πόρτα βρίσκει μπροστά του φωνάζοντας: «ελάτε να σας δείξουμε ποιοι είναι τώρα οι άντρες». Αλέξης Αλεξανδρής: Αυτό το ψαλίδι...

Ένας ακόμη τεράστιος «κανονιέρης» των ελληνικών γηπέδων, ο Αλέξης Αλεξανδρής έγραψε τη δική του ιστορία με τις φανέλες των δύο ομάδων. Πέτυχε 187 γκολ στην Α' Εθνική και συνολικά 252 στην καριέρα του σε όλες τις διοργανώσεις, απολογισμός που τον φέρνει στην 5η θέση των σκόρερ της Α' Εθνικής. Μετά από τρεις άκρως επιτυχημένες σεζόν στην ΑΕΚ, όπου πέτυχε 51 γκολ (κανένα εξ αυτών κόντρα στον Ολυμπιακό) και κατέκτησε 3 τίτλους με την σπουδαία ομάδα του Μπάγεβιτς, το καλοκαίρι του 1994 ο Σωκράτης Κόκκαλης τον παίρνει στο Λιμάνι ενώ βρίσκεται στα ντουζένια του, 26 ετών. Κάπως έτσι θα ξεκινούσε και η κόντρα του με τους «κιτρινόμαυρους» η οποία δεν έσβησε ποτέ, ενώ και ο ίδιος δεν κοίταξε ποτέ πίσω...

Πρώτος σκόρερ με την «Ένωση», πρωταθλητής Ελλάδας και πρωταγωνιστής σε όλες τις επιτυχίες της ομάδας, παίρνει όμως αμέσως την απόφαση να μετακομίσει στον Πειραιά. Οι οπαδοί της ΑΕΚ θα του θυμίσουν με κάθε ευκαιρία ότι φιλούσε τον δικέφαλο στη φανέλα ενώ είχε ήδη συμφωνήσει με τον Κόκκαλη, όμως ο ίδιος ουδέποτε θεώρησε ότι είχε να αποδείξει κάτι. Αποδοκιμάστηκε, εξυβρίστηκε και αποτέλεσε το «μαύρο πρόβατο» στα ντέρμπι με την ΑΕΚ, μέχρι να μετακομίσει στον Πειραιά και ένα... άλλο πρόβατο, βοσνιακής καταγωγής. Ο Μακεδόνας επιθετικός όμως βρήκε το Λιμάνι του στον Πειραιά. Φόρεσε τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο για εννέα χρόνια και την τίμησε όσο λίγοι. Κατέκτησε 7 πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο, διατέλεσε αρχηγός της ομάδας και ποτέ δεν έχασε την ευκαιρία να πικάρει τους αεκτζήδες ή να ματώσει τα δίχτυα του «Δικεφάλου». Όχι πολλές φορές, έξι συνολικά αλλά κάποια από αυτά ήταν ο ορισμός των γκολ-ορόσημων στην ιστορία του συλλόγου.

Το πρώτο του ήταν στον ημιτελικό Κυπέλλου στις 12/2/1997 και την ήττα 2-1 από την ΑΕΚ. Ακολούθησε το πρώτο γκολ (12') στο 2-0 του Καραϊσκάκη στις 11/5/1997 και αυτό της ισοφάρισης (75') στο 1-1 του Κυπέλλου τη σεζόν 1999-00. Τα επόμενα τρία, ωστόσο, είναι αυτά που φέρουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα τόσο από ιστορικής πλευράς, για το διακύβευμα δηλαδή, αλλά και από αισθητικής άποψης: ήταν γκολάρες. Ισοφαρίζει σε 1-1 στο 2-3 του 2001-02 στις 20/1, νίκη που έδωσε προβάδισμα τίτλου στον Ολυμπιακό απέναντι στην ΑΕΚ του Σάντος. Έπειτα, έρχεται το επικό 4-3 του ΟΑΚΑ, στις 20/4/2002. Με την ΑΕΚ να προηγείται 1-0, ο Αλεξανδρής ισοφαρίζει σε 1-1 λίγο πριν βγει το πρώτο ημίχρονο με ένα μοναδικό στα χρονικά... πλάγιο ψαλίδι και πετυχαίνει το 3-1 στο 58' εκμεταλλευόμενος ασυνεννοησία των Φερούζεμ – Χιώτη.

Ηλίας Ατματσίδης: «Ηλίααα, Ηλίααα...»

Ένας από τους εμβληματικούς γκολκίπερ στην Ιστορία της ΑΕΚ και του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Ηλίας Ατματσίδης αγωνίστηκε στους «κιτρινόμαυρους» για 11 χρόνια, από το 1992 ως το 2003. Σε αυτά τα χρόνια, έπαιξε σε 21 ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και δέχθηκε 31 γκολ. Αποτελεί μια από τις πλέον cult φιγούρες αυτών των αγώνων, με κλασικά συνθήματα-πικαρίσματα από την «ερυθρόλευκη» εξέδρα, δικές του ιστορικές ατάκες και μια απόφαση που πάρθηκε εν θερμώ μετά από το 0-2 με τον Δημητρόπουλο το 1999.

Το «Ηλίαααααα, Ηλίαααααα» δονούσε την ατμόσφαιρα κάθε φορά που δεχόταν γκολ από τον Ολυμπιακό, ή έκανε κάποιο λάθος. Αυτό που έμεινε στην αιωνιότητα όμως ήταν άλλο. Ήταν η 24η Γενάρη του 2001 όταν ο Ολυμπιακός συνέτριβε την ελλειπή ΑΕΚ με 6-1 στον επαναληπτικό Κυπέλλου που είχε κατοχυρωθεί με 2-0 υπέρ των Πειραιωτών μετά τη διακοπή από τον διαιτητή Ποντίκη. Ενώ το ενδιαφέρον για τον τελικό νικητή και την πρόκριση είχε χαθεί από νωρίς στο ματς, οι οπαδοί του Ολυμπιακού αποφασίζουν να ασχοληθούν με τον γκολκίπερ της ΑΕΚ φωνάζοντας το επικό: «Βάλτε τον Ηλία στο ρολόι, να μετράει πόσα τρώει».

Νωρίτερα, το 1999, μετά το διαβόητο 0-2 της άδειας Νέας Φιλαδέλφειας στο πρώτο ματς του Μπιγκόν στον Ολυμπιακό, τους πυροβολισμούς στο Members Club, τις αποβολές και το «πέσιμο» εντός αγωνιστικού χώρου στον διαιτητή Δημητρόπουλο, ο Ατματσίδης είναι ένας από τους τρεις παίκτες της ΑΕΚ που δηλώνει ότι αποσύρεται από την Εθνική ομάδα, μαζί με Ντέμη και Κασάπη. Δύο ακόμη χρόνια πριν, στις 22/9/1997 για την 3η αγωνιστική, η ΑΕΚ παίρνει μια απίθανη εκτός έδρας νίκη επί του Ολυμπιακού συνεχίζοντας την παράδοση που δημιουργούσε απέναντι στον Μπάγεβιτς. Το γκολ της νίκης στο 1-0 πέτυχε ο Νικολαΐδης όμως ο Ατματσίδης ήταν αυτός που εκείνη τη μέρα έδωσε το τρίποντο, σώζοντας την εστία του σε τουλάχιστον 5-6 κλασικές ευκαιρίες των «ερυθρολεύκων», ενώ μάλιστα αγωνίζεται τραυματίας. Όταν μετά το τέλος του ματς, όταν ο Ατματσίδης ρωτήθηκε για το αν αισθάνεται ήρωας του αγώνα η απάντησή που έδωσε ήταν παροιμιώδης: «Εμείς δεν είμαστε ήρωες, ήρωες ήταν ο Καραϊσκάκης και ο Κολοκοτρώνης».

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς: Ο Σέρβος έφηβος

Όταν ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Πανηλειακού, κανείς -και κυρίως ο ίδιος- δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι δύο δεκαετίας μετά θα αποτελούσε τον άνθρωπο-σύμβολο στη νέα εποχή της Ιστορίας του Ολυμπιακού. Ο καραφλός συνέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή του Ολυμπιακού και το πρόσωπό του αποτέλεσε κάτι σαν το... δεύτερο σήμα του συλλόγου, έναν σύγχρονο έφηβο που κάλπαζε στην αριστερή γραμμή του γηπέδου ασταμάτητα, όλα τα χρόνια, μέχρι τα βαθιά ποδοσφαιρικά του γεράματα.

Ασύγκριτη ήταν επίσης η προσφορά του στον Ολυμπιακό κόντρα στην ΑΕΚ. Ο «Τζόλε» έπαιξε για τον Ολυμπιακό τον αριθμό ρεκόρ των 34 ντέρμπι απέναντι στην «Ένωση», ενώ πέτυχε -επίσης αριθμός ρεκόρ για την ομάδα του Πειραιά- 13 γκολ. Και όπως μάλιστα συνέβη με τον Μίμη Παπαϊωάννου πολλά χρόνια πριν, όποτε ο Τζόρτζεβιτς σκόραρε κόντρα στους «κιτρινόμαυρους, ο Ολυμπιακός δεν έχανε! Σε 12 αγώνες που πέτυχε γκολ, 10 για το πρωτάθλημα και 2 για το Κύπελλο, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 10 νίκες και 2 ισοπαλίες.

Ξεκίνησε με γκολ στο εντός έδρας 2-0 της περιόδου 1996-97, πέτυχε το δεύτερο γκολ με πέναλτι το οποίο σφράγισε τη νίκη για τον Ολυμπιακό και τον πρώτο τίτλο της νέας δυναστείας επί Σωκράτη Κόκκαλη, μετά τα εννέα πέτρινα χρόνια. Στο εκτός 2-0 της σεζόν 1999-00 πέτυχε το δεύτερο γκολ και στο εντός έδρας 3-0 τα δύο από τα τρία. Το 2000-01 σκόραρε από μία φορά στο 4-1 του ΟΑΚΑ και στο 2-1 στο ουδέτερο Ηράκλειο. Από ένα γκολ πέτυχε και την επόμενη περίοδο στις νίκες-μισό πρωτάθλημα του Ολυμπιακού με 3-2 εκτός έδρας (το 3-2 με εκτέλεση φάουλ στο 90') και 4-3 εντός έδρας, για το 4-2 που σφράγισε επίσης τη νίκη. Το επόμενο γκολ ήταν στο εκτός έδρας 1-1 της περιόδου 2002-03. Ακολούθησε το 0-1 στο Κύπελλο της σεζόν 2004-05. Το 2005-06 σκόραρε στο εκτός έδρας 3-1 και το 3-0 στον τελικό του Κυπέλλου, ενώ την επόμενη περίοδο βρήκε δίχτυα στο εκτός έδρας 3-3.

Ντέμης Νικολαΐδης: Ο δήμιος του Ολυμπιακού

Εάν το 0-1 του Καραγκιοζόπουλου το 89' είναι το ματς-φετίχ για κάθε ΑΕΚτζή, ο Ντέμης είναι το απόλυτο σύμβολο. Ο άνθρωπος που στο πρόσωπό του, οι οπαδοί της ΑΕΚ έβλεπαν τον εαυτό τους όπως τον ονειρεύονταν να «γαζώνει» τις αντίπαλες εστίες και να τρέχει στη σκεπαστή για να... αρρωστήσουν όλοι παρέα! Ο Νικολαΐδης βέβαια είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην καρδιά του οπαδού της ΑΕΚ πριν καν φορέσει τη φανέλα με τον δικέφαλο αετό. Είπε όχι στα δισεκατομμύρια του Κόκκαλη και αυτό ήταν για πολλούς ήδη αρκετό. Το καλοκαίρι του 1996 ο πρόεδρος του Απόλλωνα, Κώστας Αλαμάνος είχε αποφασίσει να τον πουλήσει στον Ολυμπιακό όμως ο ίδιος άσκησε βέτο: «ή με δίνεις στην ΑΕΚ, ή μένω μέχρι να τελειώσει το συμβόλαιό μου και δεν παίρνεις δεκάρα». Ήταν ήδη νικητής.

Βεβαίως, εντός γηπέδου, ο Ντέμης Νικολαΐδης ήταν παίκτης κορυφαίου επιπέδου. Χωρίς αυτό, όσο αγαπητός και να είσαι, δεν γίνεσαι ποτέ τοτέμ και απόλυτο είδωλο. Με 178 γκολ σε 270 εμφανίσεις του με την ΑΕΚ είναι ο τέταρτος σκόρερ στην Ιστορία του συλλόγου πίσω από Παπαϊωάννου, Νεστορίδη και Μαύρο, ενώ και στα 7 χρόνια που έπαιξε στην ΑΕΚ ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας κάθε χρόνο. Έπαιξε στα 20 από τα 21 ντέρμπι με τον Ολυμπιακό την επταετία 1996-2003 σκοράροντας 10 φορές σε ισάριθμα ματς και δημιουργώντας μια παράδοση 9 νικών, 4 ισοπαλιών και 7 ηττών. Στο πρωτάθλημα πέτυχε 7 γκολ, εκ των οποίων 4 καθοριστικά, τα οποία οδήγησαν σε νίκες και άλλα 3 ήταν στο πλαίσιο του Κυπέλλου.

Η πρώτη επαφή του με τα «ερυθρόλευκα» δίχτυα ήταν στις 13/1/1997, στην επιστροφή του Μπάγεβιτς στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη νίκη με 2-0. Με δικό του γκολ επίσης νίκησε η ΑΕΚ 1-0 στο ΟΑΚΑ (εκτός), στις 21/9/1997 και το περίφημο ματς με τους «ήρωες» του Ατματσίδη. Πέτυχε ένα γκολ στο εντός έδρας 2-0 της σεζόν 1998-99 (με τον πανηγυρισμό του στη σκεπαστή) όπως επίσης και στο βαρύ 1-4 από τους Πειραιώτες την περίοδο 2000-01. Γκολ που δεν οδήγησε σε νίκη πέτυχε επίσης και στην εντός έδρας ήττα με 3-2 της σεζόν 2001-02, αποτέλεσμα που επί της ουσίας στοίχισε στην ΑΕΚ τον μισό τίτλο. Από μια φορά σημείωσε τέρμα στα δύο ματς της περιόδου 2002-03, το εντός έδρας 1-1 και το εκτός 2-1.

Όσον αφορά στο Κύπελλο, σκόραρε στην εκτός έδρας νίκη με 1-0 στον ημιτελικό του 1997, ματς που θύμισε αυτό του 1989, με τον Ολυμπιακό να χάνει πολλές ευκαιρίες και τον Ντέμη να «πληγώνει» τα ερυθρόλευκα δίχτυα στο 61'. Τρία χρόνια μετά, στις 8/3/2000 σκοράρει μια φορά στον 3-0 του προημιτελικού εκείνης της σεζόν, όπως επίσης ένα γκολ πέτυχε και στην ίδια φάση της επόμενης περιόδου, στο επίσης εντός έδρας 1-1. Μετά από όλα αυτά, μοιραία το σύνθημα «σε βλέπει ο Ελευθερόπουλος και τρέμει, γεια σου Ντέμη-γεια σου Ντέμη» ήταν η συνήθεια που έγινε λατρεία των «ενωσιτών» εκείνη την εποχή.

Ζιοβάνι Σίλβα: Γκολάρες, ματσάρες ή απλά... μαγεία

Έξι χρόνια έπαιξε στον Ολυμπιακό ο Βραζιλιάνος μάγος. Το μάγος εκτός εισαγωγικών. Καθότι αυτά που έκανε με τη μπάλα δεν είχαν την παραμικρή λογική ή εξήγηση από τους φυσικούς νόμους. Ο τύπος που ήρθε από τη Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του 1999 για να προκαλέσει πάταγο, έκανε ακριβώς αυτό. Βεβαίως, η πρώτη αντίδραση όσων τον έβλεπαν να «μαγεύει» στα ελληνικά γήπεδα δεν ήταν η... σχιζοφρένεια, αλλά ένα ορθάνοιχτο στόμα, ακολουθούμενο από ένα αμήχανο ξύσιμο στην προσπάθεια να αντιληφθούν τι ακριβώς είδαν. Όσοι οπαδοί της ΑΕΚ διαβάζετε ετούτες τις γραμμές, θυμηθείτε απλά το «σφίξιμο» στο στομάχι κάθε φορά που ακούμπαγε τη μπάλα. Ότι ακριβώς συνέβαινε και στην αντίπαλη πλευρά με τον Ντέμη. Ο «Ζιο» αγωνίστηκε στο Λιμάνι από το 1999 ως το 2005 και σκόραρε 98 φορές σε 209 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις. Όχι άσχημα για κάποιον που άκουσε μέχρι και το ότι «δεν έβαζε αρκετά γκολ». Από αυτά τα 98, τα 61 ήταν στο πρωτάθλημα, τα 29 στο Κύπελλο και τα 8 στην Ευρώπη. * Τελικός Κυπέλλου 2001

Στις αναμετρήσεις με την ΑΕΚ, την οποία αντιμετώπισε 12 φορές φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα, πέτυχε 6 γκολ και όλα ήταν «διαμάντια». Όπως εξαιρετικές ήταν και οι εμφανίσεις του κόντρα στην ΑΕΚ, απέναντι στην οποία ήταν πάντα... ορεξάτος. Η αρχή έγινε στις 15/11/1999 και το περίφημο ΑΕΚ – Ολυμπιακός 0-2 στην άδεια Φιλαδέλφεια, με τις πιστολιές στο members club, την κλωτσιά του Καλιτζάκη στον Βραζιλιάνο που έφερε και την αποβολή του από τον Δημητρόπουλο, το πέναλτι του Δέλλα στον Νινιάδη, το ντεμπούτο του Αλμπέρτο Μπιγκόν και την αποχώρηση των Νικολαΐδη, Ατματσίδη και Κασάπη από την Εθνική. Ο Ζιοβάνι ήταν αυτός που έκανε το 0-2 στο 90'. Το πρώτο πραγματικό σόου του Βραζιλιάνου, όμως, ήταν στο 4-1 του πρωταθλήματος στις 4/11/2000. Ένα ματς στο οποίο η ΑΕΚ προηγήθηκε, θα μπορούσε να το κάνει 0-2 νωρίς νωρίς, όμως πρέπει να αισθάνεται τυχερή που τη γλίτωσε μόνο με τέσσερα γκολ. Ο Ζιοβάνι έχει κάνει τρομερή εμφάνιση, μοιράζει ασίστ «πάρε-βάλε» σε όλο το ματς και γενικά οργανώνει μαεστρικά το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Το γκολ της ισοφάρισης στο 68' είναι μυθικής κλάσης: στοπάρισμα έξω από την περιοχή, γύρισμα με κρεμασμένο πάνω του αντίπαλο και ανάμεσα σε άλλους δύο, μια προσποίηση που «αδειάζει» το μαν του μαν και συρτό σουτ που νικάει τον Ατματσίδη.

Επόμενη παράσταση, το ιστορικό πλέον 6-1 για το Κύπελλο στον επαναληπτικό του 1-1 με τις δύο αποβολές του Ποντίκη, το «πέστε κάτω» του Στάθη και την οριστική διακοπή του ματς που κατοχυρώθηκε με 2-0 για τον Ολυμπιακό. Στη ρεβάνς, ο Λεμονής βάζει μέσα όλα τα όπλα του και ο αείμνηστος Παθιακάκης αντίστοιχα αφήνει πολλούς εκτός, μεταξύ αυτών και ο Ντέμης. Ο Ολυμπιακός είναι ισοπεδωτικός, πετυχαίνει 6 γκολ, χάνει ευκαιρίες για ακόμη περισσότερα και ο Ζιοβάνι σκοράρει δύο φορές, στο 22' και το 32'. Μια ακόμη εξαιρετική εμφάνιση του Βραζιλιάνου και ένα ακόμη γκολ «αλά Μπραζίλ» με σουτ εκτός περιοχής με το «μυτάκι». Τελευταίο του γκολ απέναντι στους «κιτρινόμαυρους» ήταν στον τελικό Κυπέλλου του 2002, στις 27/4 και την ήττα του Ολυμπιακού με 2-1. Ο Ζιοβάνι ισοφαρίζει με τρομερή κεφαλιά και λίγο αργότερα αποβάλλεται για εκτός φάσης χτύπημα στον Κωνσταντινίδη.

Ριβάλντο: Ο «Ρίμπο» που «θάμπωσε» και δίχασεΟ τελευταίος μεγάλος παίκτης που στιγμάτισε τις κόντρες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, φορώντας τη φανέλα και των δύο ομάδων. Προσωπικότητα αμφιλεγόμενη για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά και παικταράς μυθικών διαστάσεων. Ακόμη και στα 32 του όταν μετακόμισε στο Λιμάνι, ακόμη και στα 36 του όταν ανέβηκε λίγο πιο βόρεια. Πολλές συστάσεις για κάποιον που έξι χρόνια πριν έρθει στα μέρη μας είχε βάλει στο σαλόνι του μια Χρυσή Μπάλα και είχε μετάλλιο κατάκτησης κάθε «must» τροπαίου για όποιον θέλει να λογίζεται ως ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών, δεν χρειάζονται. Στα τέσσερα χρόνια του στη Super League, ο Ριβάλντο -πάνω από ομάδες ή αντιπαλότητες- ήταν ο Νο1 λόγος για να πάει κάποιος στο γήπεδο -η κουβέντα τελειώνει εκεί. Μετά την «ερυθρόλευκη» τριετία, δεν ανανεώνει το συμβόλαιό αφού δεν τα βρίσκει με τη διοίκηση και η καραδοκούσα ΑΕΚ του Φερέρ του προσφέρει ένα ηγεμονικό συμβόλαιο.

Φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού έπαιξε σε 6 ματς κόντρα στην ΑΕΚ και σκόραρε 3 φορές: δύο γκολ αντάξια της φήμης του στο 3-0 της περιόδου 2005-06 και ένα στο 3-3 της επόμενης περιόδου στο ΟΑΚΑ. Ως παίκτης της ΑΕΚ, κόντρα στον Ολυμπιακό έπαιξε στα δύο παιχνίδια της σεζόν 2007-08 χωρίς να σκοράρει. Ωστόσο, στην τελευταία μεγάλη νίκη της «Ένωσης» επί των «ερυθρόλευκων», το 4-0, δημιούργησε δύο γκολ και ήταν ο «μαέστρος» της ομάδας του. Μετά το τέλος του αγώνα δείχνει τέσσερα δάχτυλα, για να «εκδικηθεί» τον Σωκράτη Κόκκαλη ο οποίος όπως ο Βραζιλιάνος υποστήριξε, αθέτησε την υπόσχεσή του και δεν τον κράτησε στο Λιμάνι. Αλλά και τον κόσμο του Ολυμπιακού που δεν τον υποδέχθηκε στο Καραϊσκάκη με χειροκρότημα και αποθέωση. Αντί αυτών, τον περίμεναν πανό του τύπου: «Ρίμπο, οι μεγάλοι παίκτες παίζουν σε μεγάλες ομάδες».

Ο Ριβάλντο δηλώνει απογοητευμένος για αυτό και μέσα του η φλόγα της εκδίκησής καίει. Αρχικά ξεσπάει στο 4-0 μετά το τέλος του αγώνα, αλλά και στη συνέχεια, στο τέλος της σεζόν. Ο Ολυμπιακός κατακτά τον τίτλο λόγω της υπόθεσης Βάλνερ και μετά το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης ο «Ρίμπο» δηλώνει ότι η ΑΕΚ είναι ηθική πρωταθλήτρια και ότι αυτόν τον «τίτλο» θα τον πανηγυρίσει πιο έντονα από αυτούς στο Λιμάνι. Στα αποδυτήρια, το ξεσπάθωμα κατά του Ολυμπιακού συνεχίζεται, λέγοντας στην ομάδα πως πλέον αμφιβάλλει και για τους τίτλους που κατέκτησε με τους Πειραιώτες. Παράλληλα, επιστρέφει για τα play-off ενώ αρχικά είχε δηλώσει πως δεν θα έπαιζε σε αυτά. Δυο χρόνια μετά, σε συνέντευξή του υποστηρίζει πως «είμαι Ολυμπιακός», εμφανίζεται μετανιωμένος για τη χειρονομία του στο 4-0 και απλώνει χείρα φιλίας στον Σωκράτη Κόκκαλη.