Οποιος αμφισβητήσει την επιτυχία του Ολυμπιακού είναι φανατικός, ζηλόφθονος και βλαξ...
Μέχρι και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θα χάρηκε για τη συνεχιζόμενη σφαλιάρα του Ολυμπιακού στην ΤΣΣΚΑ. Ειναι ωραια σφαλιάρα…πώς να το κάνουμε τώρα; Μη γινουμε αυτα που κοροϊδευουμε. Μ αρεσει πολύ Τεοντοσιτς...αλλα πιο πολυ μ αρεσει να βλέπω τα μουτρα του όταν αποκλείεται απο ελληνικές ομάδες....σαν πατημένο συκο.
Αν διαβάσει κανείς το συνολο των ειδικών για το μπάσκετ συναδέλφων μου παίζει ναχει καταλαβει ότι το F4 που έγινε στην Πόλη, ήταν ελληνική υπόθεση… Ολυμπιακός, Σφαιρόπουλος, Ιτουδης, Σλούκας και φυσικά ο Ομπράντοβιτς που για μας είναι Ελληνας και που επί εποχής του ο Παναθηναϊκός κ.λ.π.
Συμφωνοι το ελληνικό μπάσκετ το διαμάντι του ερωπαϊκού μπάσκετ… κι αυτο φαίνεται πολύ στις επιτυχίες των Ελλήνων προπονητων…
Ναι…ΟΚ…αλλά παίζουν και οι άλλοι.
Αν διαβαζες για τον Σπανούλη μετα τη νίκη του Ολυμπιακού στον ημιτελικό νομιζες ότι ο άνθρωπος είναι ενα κράμα Γκάλη-Ντράζεν-Κούκοτς-Μποντίρογκα και Διαμαντίδη.
Απίστευτος παίκτης… ποιος ανόητος το αμφισβητεί;… αλλά ξαφνικά του φόρεσαν ενα παλτό που δε μπορεί να σηκώσει.
Δε είναι σε βάρος του αυτο που λέω..καθε άλλο… είναι ανθρωπίνως αδυνατο… ειδικά στην εποχή μας που η πίεση του ιντερνετ είναι εξωπραγματική.
Νομίζω ότι από τις πρώτες στιγμές φάνηκε στον τελικό ότι το παλτό ήταν πολύ βαρύ.
τάπα-αιρμπολ-ταπα… ποιός ο Σπανούλης; Οχι δεν ηταν οι άλλοι μόνο πολύ καλοί ήταν και εκείνος πολύ αγχωμένος.
Οχι, δεν πιστευω οτι στον συγχρονο αθλητισμο μπορεί ενας παίκτης του σε ομαδικό άθλημα να πάρει ενα τοσο μεγάλο τρόπαιο μόνος του… Και ο Μεσι και ο Ρονάλαντο που δείχνουν καμμια φορά ότι το πετυχαίνουν, για δείτε ποιούς εχουν δίπλα τους.
Ξαφνικά λοιπόν γράφτηκε από το συνολο του ελληνικού Τύπου ότι από τον Σπανούλη εξαρτάται ποιός θα πάρει το Κύπελο.
Μεγάλο φορτίο.
Και άδικο.
Αυτο το εκανε μια φορά ο Μαραντόνα με την Εθνική Αργεντινής και (περίπου) αλλη μία ο Γκάλης με την Ελλάδα το 1987…
Αν ηταν ευκολο ... τοτε και ο Ηρακλής θα πρεπε να'χε παρει πρωτάθλημα όταν επαιζε σ αυτον ο ανυπέρβλητος Βασίλης Χατζηπαναγής. (αυτος ο ανθρωπος εζησε την μεγαλύτερη αδικία του παγκοσμίου ποδοασφαίρου… δεν εχετε δει τίποτα στο YouTube… Tεσπα).
Ούτε καν ο Τζόρνταν δεν τα παιρνε μόνος του.
Μεγάλο φορτίο λέμε.
Ενα άλλο που μου'κανε κακιστη εντυπωση είναι η μούγκα για τον Ιτούδη.
Είναι αδικο για τον coach.
Μία φορά πρώτος μία φορά τρίτος…
Ε, δεν ειναι και άσχημα. Δεν το'χει ξαναπετύχει Ελληνας προπονητής αυτο, αν δεν κάνω λάθος.
Ελληνας είναι… προπονητής σε πολύ μεγάλη ομάδα… με περγαμηνές… και αν καταλαβα καλά και προπονητής της Εθνικής μπάσκετ.
Ωραια…το καταλαβαίνω…έπρεπε να χάσει γιατι είμαστε με τον Ολυμπιακό… συμφωνοι… αλλά όχι και τέτοια απομονωση.
Αν οι παίκτες του δεν παθαιναν το κλασσικό ρωσο-φοβικό τους 5ελπτο (πάντα στο τέλος) παίζει να'χε αποκλειστει ο Ολυμπαικός και μετα στο τέλος να την είχε ξαναφέρει στον Ομπράντοβιτς…
Δεν θα΄'ταν δα και απίθανο….
Και τότε ολοι θα τον αποθεωναμε.
Την βρήκα λίγο μιζερη αυτη τη δημοσιογραφική "σιωπή" για τον κ. Ιτουδη…
Από την άλλη εντυπωσιαστηκα με τον Σφαιρόπουλο. Οχι τεχνικά (σ' αυτα δεν εχω γνωμη-γνώση)…εντυπωσιαστηκα επικοινωνιακά… πολύ ευγενική φυσιογνωμία, συμπάθητικά συναισθηματικός και πάντα χαμογελαστός…ακόμα και στην πίκρα του, Και βεβαια πηγε τον Ολυμπιακό στον τελικό, όταν κανείς δεν το υπολογιζε. Μ αρεσουν οι άνθρωποι που ξερουν να απολαμβάνουν το πραγματικο μέγεθος της επιτυχίας τους… θαρρω ότι ετσι συμβαίνει και με τον κ. Σφαιρόπουλο.
Αφησα τελευταιο τον Ομπράντοβιτς. Είναι μορφη ο άνθρωπος. Δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν και ενδεοχμένως να μην ξαναϋπαρξουν σαν αυτόν. Το ελληνικο μπάσκετ είχε μεγάλη τυχη που τον φιλοξένησε τόσα χρόνια.. Από ποιον νομίζετε εμαθαν (φυσικα) ο Ιτούδης, ο Μαρτζώκας, ο Σφαιρόπουλος; από τον Στηβ Γιατζόγλου λέτε να μαθανε; ...κι όχι μόνο μαθανε αλλα πήγαν και τις ομάδες τους στους τελικούς και ο δυο στις 3 το πήρανε. Δεν είναι αστειο να εχεις στη γειτονια σου τον Ζελικο Ομπράντοβιτς. Του οφείλουμε όχι μονο επειδή εφερε τίτλους στον Παναθηναϊκό... αλλα επειδή διπλα του μαθανε πολλοί. Και δεν μαθανε μόνο μπάσκετ.
Γι' αυτο ...τον σέβονται όλοι.... σχεδόν,ολοι τελοςπάντων.
Θα σας πω κάτι εξομολογητικό.
Στην καριέρα μου είμαι φουλ από γνωριμίες με σπουδαίους ανθρωπους. Φυσικό είναι.
Θα'λεγα καθ'υπερβολη οτι μαλλον βαριέμαι να συναντησω άλλους… Τον Ομπράντοβιτς ομως θελω να τον γνωρίσω. Αυτό είναι καθαρό μηνυμα/παρακληση/απιτηση στον Παπαθεοδωρου. τον Ασπρούλια, τον Βετάκη, τον Σκουντή… να με πάρουν και μενα όταν θα πανε να πιουνε κανέναν κρασί μαζί του….Υπόσχομαι να μην μιλάω (πολύ) και ν' ακούω πολύ.
Ολοι μου'χουν πει τα καλύτερα γι' αυτον.
Δεν αμφιβάλλω…πώς θα μπορούσα άλλωστε;
Η επαναληψη επί τόσες φορές υπο διαφορετικες συνθηκες της επιτυχίας είναι μαγικό πράγμα.
Θαθελα να νιωσω την αυρα του.
Δεν εχει πάρει 9 …10 εχει πάρει…ξεχνάτε το περσινο του εντελώς δικού του μαθητπή… σαν δικό του είναι κι αυτο… αλοίμονο στον δάσκαλο που δεν το βλέπει έτσι.... ή στον μαθητή που δεν το αποδέχεται.
Ειναι ο απόλυτος αρχοντας του παιγνιδιού.
Απλως καμμια φορά αφήνει και μερικούς άλλους να χαίρονται.
Ενας τοσο εξυπνος και αποτελεσματικός άνθρωπος είναι σίγουρο ότι ξέρει να απολαμβάνει και τις ήττες.
Ειναι δευτερη σκέψη αυτο.
Το παιγνίδι ή το καταλαβαίνεις όλο ή καθόλου.
Θα το πω -κλείνοντας- γιατι αλλιώς θα σκάσω.
Παραδεχομαι οτι ο Σπανουλης βοηθησε περισσότερο απο κάθε αλλον παίκτη να γίνει ο Ολυμπιακός μεγάλος. Δεν με ενόχλησε που έφυγε από τον Πανθηναϊκό για να πάει στον Ολυμπιακό…με ενόχλησε ο τρόπος που έφυγε. Παναθηναϊκός-ΝΒΑ-Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Κάποιος σου ξαναδωσε την ευκαιρία μετα το Βατερλό του ΝΒΑ, φίλε…. Ομως και αυτό είναι προωσπική μου γνωμη… στην πραγματικότητα δεν ξέρω τους λόγους… Πάντως ο Ομπράντοβιτς που δεν τον εχω ακούσει ποτέ να πει άσχημη κουβέτα για πρώην παίκτη του ή παραγοντα ή ομάδα…του Σπανούλη δεν του μιλάει. Από οοοοοοολους δεν μιλάει στον Σπανούλη. Δεν γουστάρει δλδ.
Αυτό δεν εξηγείται εύκολα.
Μου κάνει εντυπωση που κανείς δεν σκέφτηκε…οτι ο Ζέλικο θα μπορούσε να δεχθεί να χάσει από οποιονδήποτε… .όχι όμως από τον Σπανούλη. Ειδικα αυτο το ματς.
