Η νίκη από την ήττα, στα ματς που κρίνονται στις λεπτομέρειες, απέχει όσο η κορώνα από τα γράμματα σε ένα κέρμα. Στην Κωνσταντινούπολη ο Ερτέλ (όπως κι ο Βασιλειάδης στην Πυλαία) έστειλε δύο φορές τη μπάλα στο σίδερο από τα 5,8 μέτρα κι ας είχε μέχρι χθες 15/17β (11/12 στην Euroleague και 4/5 στο τουρκικό πρωτάθλημα) και ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε μια ακόμη επική ανατροπή!
Στη Βαρκελώνη, λίγα λεπτά αργότερα, ο Ντιλέινι των 33/36 βολών (23/25 στην Euroleague και 10/11 στην VTB League) στάθηκε στη γραμμή και ευστόχησε μόνο σε μια από τις τρεις βολές, με αποτέλεσμα η Λοκομοτίβ Κουμπάν να χάσει σπουδαία ευκαιρία για μια επική νίκη. Εκτός έδρας επί της Μπαρτσελόνα. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα την άξιζε και τη δικαιούτο με βάση την εικόνα του αγώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου πιστοποιήθηκε πως ο πρώτος και μοναδικός ως τώρα Έλληνας προπονητής που έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα (Ολυμπιακός 2013) έκτισε ξανά εξαιρετικό ρόστερ και με τους παίκτες του στο Κράσνονταρ κάνουν σπουδαία δουλειά.
Η Λοκομοτίβ, έχοντας τον Άντονι Ράντολφ εκτός δράσης από την αρχή της σεζόν, ίσως παίζει -στην παρούσα φάση- το καλύτερο μπάσκετ στον όμιλο του Παναθηναϊκού και σίγουρα από τα καλύτερα στο πρώτο μισό της α' φάσης της Euroleague.
Έχει ξεκάθαρους ρόλους, παίζει καλή άμυνα, έχει ιδέες στην επίθεση, έναν χαρισματικό παίκτη που αλλάζει επίπεδο (Ντιλέινι), έναν που βάζει νέα γαλόνια (Κλαβέρ) και μας συστήνει έναν ακόμη πρωταγωνιστή του μέλλοντος της Ευρωλίγκας (Σίγκλετον). Γενικώς μας παρουσιάζεται μια ομάδα με μεγάλο ενδιαφέρον και πολλές προοπτικές.
Όλα αυτά με τον Μπαρτζώκα, που χωρίς αμφιβολία και σε αντίθεση με όσα λένε (οι τυφλωμένοι) οπαδοί των δύο μεγάλων ελληνικών ομάδων (για διαφορετικούς λόγους της κάθε μίας ομάδας) είναι ένας από τους τρεις κορυφαίους της νέας, λαμπρής, γενιάς Ελλήνων προπονητών. Γιατί ο Μπαρτζώκας, όπου κι αν έχει δουλέψει, έχει να επιδείξει έργο και επιτυχίες.
Την Ολύμπια Λάρισας (2006-09), την πρώτη ομάδα που ανέλαβε, την οδήγησε στα πλέι-οφ (από την πρώτη του σεζόν). Το Μαρούσι (2009-10) το οδήγησε στο TOP16 (όπου από ένα άστοχο τρίποντο του Μπιλ Κις στο Βελιγράδι με την Παρτίζαν έχασε την πρόκριση στις «8» εκεί που δεν προκρίθηκε ο Παναθηναϊκός λόγω της νίκη του Αμαρουσίου σε βάρος του) κάνοντας μια από τις πιο μεγάλες εκπλήξεις της διοργάνωσης. Τον Πανιώνιο τον έφερε ξανά στην 3η θέση της Α1 και την Ευρώπη. Τον Ολυμπιακό τον οδήγησε στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας!
Επιτυχίες με όλες τις ομάδες και καλό μπάσκετ επίσης. Ωστόσο ένα ακόμη στοιχείο που πιστώνεται ο Μπαρτζώκας είναι οι σωστές επιλογές και η επιτυχημένη στελέχωση των ρόστερ του. Από τον Ματ Ουόλς που έφερε στην. άγονη γραμμή της Α1, τη Λάρισα και ο Αμερικανός έκανε μετά μεγάλη καριέρα σε σημαντικά πρωταθλήματα ο «coach B» έχει σταθερά εύστοχες μεταγραφές. Στο Μαρούσι, έφερε από το Σπλιτ τον Τζαμόν Γκόρντον (παίκτης 60-70.000 δολαρίων), ο οποίος μετά περπατά μόνιμα στην κορυφογραμμή του ευρωπαϊκού μπάσκετ (Ολυμπιακός, Γαλατά, Έφες, Νταρουσάφακα) με τεράστια συμβόλαια. Στον Πανιώνιο εμπιστεύτηκε τον Ντίμπλερ, που πέρυσι στέφθηκε πρωταθλητής Τουρκίας με την Καρσίγιακα και εφέτος εντάχθηκε στην Έφες. Για τον Ολυμπιακό «ανακάλυψε» τον Λοτζέσκι που αναλαμβάνει πια ηγετικό ρόλο, εμπιστεύτηκε τον Ντάνστον αλλά και έβαλε στο κορυφαίο τον Πέτγουεϊ που δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους όμως δεν είναι αμελητέα ποσότητα, όπως κάποιοι νομίζουν. Τώρα στην Λοκομοτίβ, δημιουργεί έναν νέο πρωταγωνιστή πρώτης γραμμής για την Ευρωλίγκα, τον Σίγκλεντον και αλλάζει ράφι στους Ντιλέινι, Κλαβέρ.
Δεν είναι λίγα πράγματα αυτά, ούτε τα πέτυχε εύκολα. Μπορεί μάλιστα, σύμφωνα με τη μέχρι τώρα πορεία του και όσα έχει δείξει, να πετύχει ακόμη περισσότερα και να πάρει θέση στην ελίτ των προπονητών της Ευρώπης. Έχει όλες προοπτικές και τις δυνατότητες.
Εκείνο που οφείλει να μετριάσει, είναι οι αντιδράσεις του την ώρα του αγώνα και να παραμένει προσηλωμένος στη δουλειά του, χωρίς να επηρεάζεται από (καλόπιστες ή πολύ περισσότερο κακόπιστες) κριτικές. Όπως εκείνος δεν απαιτεί από τους παίκτες του να μην τους «πειράζουν» το μυαλό τους οι αντίπαλοι, έτσι δεν πρέπει κι εκείνος να χαλιέται από οτιδήποτε.
Ούτε φυσικά από τα παιχνίδια της. τύχης, σαν αυτό του έπαιξε χθες στη φάση που ο Σίγκλετον ρίχνει μια απίστευτη τάπα (σημαντική για την εξέλιξη του αγώνα και για το σκορ και για τη ψυχολογία των ομάδων) στο 38΄με το σκορ 62-63 και η άτιμη η μπάλα καταλήγει στον Αμπρίνες ο οποίος με τρίποντο έδωσε το προβάδισμα και την αυτοπεποίθηση στην Μπαρτσελόνα για να πάρει το ματς.
Εκτός του ό,τι αυτές οι φάσεις, οι προσπάθειες μετά από «αναμπουμπούλα», όταν έχουμε να κάνουμε με παίκτες υψηλού επίπεδου, σχεδόν πάντα καταλήγουν σε εύστοχη προσπάθεια (γιατί ο παίκτης δεν σκέπτεται και ουσιαστικά δεν έχει τίποτα να χάσει και σουτάρει χαλαρός και άνετος ψυχολογικά), στο μπάσκετ δεν είναι λίγες οι φορές που θα σημειωθεί ένα τυχερό (ουχί όμως τυχαίο) καλάθι. Οι προπονητές δουλεύουν νυχθημερόν για όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του αγώνα και για να έχουν οι παίκτες τους σε τέτοιες φάσεις το μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας.
Ο Μπαρτζώκας που είναι ένας προπονητής που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, αδικεί τη δουλειά του, τον κόπο του, τις ιδέες του όταν αντιδρά (όπως χθες στη Βαρκελώνη, ή παλαιότερα με τον Ολυμπιακό στη Νέα Σμύρνη) μετά τέτοιες φάσεις εκφράζοντας με τον τρόπο του την απογοήτευση του και τα συναισθήματα ατυχίας που του προκαλούν. Μπαίνουν τέτοια καλάθια. Συμβαίνει. Και θα ξανασυμβεί. Όλα τα υπόλοιπα δεν τα έχει αφήσει στην τύχη και είναι φανερό αυτό. Επομένως ας αφήσει τους προπονητές που δεν κάνουν την ίδια αξιόλογη δουλειά να ασχολούνται με τη μοίρα και την τύχη. Εχει αποδείξει οτι πορεύεται σε άλλο δρόμο.
ΥΓ: Η απώλεια του Γιανγκ για τον Ολυμπιακό είναι πολύ μεγάλη. Ο Αμερικανός είναι σημαντικός παίκτης στο παιχνίδι των Ερυθρόλευκων. Ωστόσο δεν είναι η πιο μεγάλη που θα μπορούσε να τύχει στους πρωταθλητές. Διότι όπως όλοι οι αθλητικοί undersized σέντερ, έτσι και ο Γιανγκ δεν παίζει σκεπτόμενο μπάσκετ. Σκέπτονται άλλοι για αυτόν. Επομένως αν ο Ολυμπιακός βρει έναν σέντερ με αθλητικά προσόντα, θα μπορέσει πιο εύκολα να καλύψει το κενό από ότι αν έχανε έναν παίκτη-δημιουργό ή εκτελεστή. Αναμφίβολα είναι μεγάλη απώλεια και πολύ στενάχωρη για όλους όσοι αγαπούν τον αθλητισμό και αναγνωρίζουν το δύσκολο δρόμο των αθλητών που κάνουν πρωταθλητισμό.
- Likes0
- Dislikes0
