Κάποιες φορές, οι μαρτυρίες των ουδέτερων ξένων είναι πιο νηφάλιες και κρυστάλλινες από αυτές των 11 εκ. προπονητών της Ελλάδας, που ακόμα και στον Παράδεισο θα έβρισκαν να γκρινιάξουν για κάτι.
"Παίζετε σπουδαία, έχετε ηγέτη, στρατιώτες που είναι έτοιμοι να πέσουν στη μάχη και σίγουρα διατεθειμένους να παίξουν για τον στρατηγό τους" μου είπε ο Ζαν Μονκλάρ, παλιά δόξα του γαλλικού μπάσκετ, που είναι πλέον σχολιαστής στη γαλλική τηλεόραση.
Μα αφού στην ομάδα του Κατσικάρη δεν υπάρχουν ρόλοι. Είναι μπερδεμένο στο σύστημα και υπάρχουν πολλά σχήματα στα οποία οι παίκτες δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Αναρωτιέμαι ακόμα, πάντως, πως η λέξη "ρόλοι" δεν έχει γίνει top hashtag στο twitter.
"Είναι πολύ ξεκάθαρο το παιχνίδι σας. Υπάρχει ο Σπανούλη, γύρω του περιστρέφονται πάρα πολλοί παίκτες που ξέρουν καλά ποιος είναι ο ρόλος τους" μου είπε ένας πολύ έμπειρος Ισπανός δημοσιογράφος που τον συναντώ κάθε καλοκαίρι στις μεγάλες διοργανώσεις.
Η γνώμη των ουδέτερων είναι μάλλον διαφορετική από αυτή που μπορεί να έχουν οι ρέκτες της ισοπέδωσης και της γκρίνιας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Η σημερινή ημέρα με έφερε -με πολλή βροχή και κρύο- στο ξενοδοχείο που κατοικοεδρεύουν οι αποστολές της Σερβίας, της Ισπανίας, της Λιθουανίας.
"Πως είναι οι παίκτες σας;" ρώτησα έναν καλό συνάδελφο από το Μαδρίτη, την άποψη του οποίου εμπιστεύομαι απόλυτα.
"Εχουν μεγάλη πίστη και αυτοπεποίθηση, αλλά πραγματικά δεν ξέρω για ποιο λόγο" απάντησε και γέλασε. "Το μεγάλο πρόβλημα της Εθνικής Ισπανίας είναι ότι έχουν μπει πέντε καινούριοι παίκτες και κυρίως ότι αντιμετωπίσει τεράστιο κι άλυτο θέμα με την άμυνα. Δεν παίζει κανείς άμυνα και κυρίως στο ένας εναντίον ενός. Ο αντίπαλος μπορεί να χτυπήσει παντού".
Χρησιμοποιώντας το ρήμα "χτυπώ", θυμήθηκα να αναφέρω ότι στο ξενοδοχείο της Ισπανίας, μία αίθουσα είναι ρεζερβέ για τις θεραπείες του Ρούντι, που μπορεί να πονάει, αλλά θα παίξει ο κόσμος να χαλάσει.
"Ολα τα παιδιά που έχουν έρθει φέτος από τη Ρεάλ έχουν θέματα. Και ο Ρούντι και ο Σέρχιο και ο Γιουλ. Δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση που θα μπορούσαν".
Γιατί συνέβη αυτό ρώτησα τον Ισπανό συνάδελφο. "Επαιξαν πολλά ματς, καταπονήθηκαν, κουράστηκαν και είναι λογικό να τους βγαίνει τώρα η ταλαιπωρία" μου είπε.
Λίγο πιο πέρα ένας από τους βασικούς γκαρντ των Φούριας Ρόχας, με το χαμόγελο στα χείλη, αλλά μακριά από κάμερες και μικρόφωνα μου έλεγε. "Είμαστε πολύ καλά".
"Δε σας πολυφαίνεται για να είμαι ειλικρινής" του αντέτεινα.
"Εχει αλλάξει η ομάδα. Παίζουμε με έναν τρόπο που στηρίζεται στον Πο. Η μπάλα περνάει από τη δικά του χέρια και αυτός μοιράζει το παιχνίδι, έτσι η δικός μας ρόλος είναι λίγο διαφορετικός" απάντησε.
Στην ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων. "Τι λες, θα κερδίσετε;" χρησιμοποίησε όλη την τιμιότητα και τον αυθορμητισμό του. "Αν ο Πο είναι το ίδιο καλά, έχουμε ελπίδες".
Λίγο νωρίτερα, ένας ραδιοφωνικός αθλητικός παραγωγός, ξεκινώντας την ηχογράφηση της ανταπόκρισής του, στο λόμπι του ξενοδοχείου της Ισπανίας, φώναζε (φώναζε πολύ όμως). "Ο Ρέγιες είπε: Η Ελλάδα είναι το μεγάλο φαβορί. Το ξαναλέω: Ο Ρέγιες είπε πως η Ελλάδα είναι το μεγάλο φαβορί". Ο αρχηγός των Ισπανών είχε πει κι άλλα ενδιαφέροντας πράγματα νωρίτερα, αλλά στο καλό συνάδελφο αυτό έκανε εντύπωση. Λογικό είναι ο καθένας να έχει τη δική του αξιολόγηση των πραγμάτων. Οι φούριας ρόχας (σας είχε προειδοποιήσει από χθες) θα ξεδιπλώσουν την τακτική τους από σήμερα κιόλας. Στόχος είναι να φορτωθεί με άγχος και πίεση η Ελλάδα.
Η αλήθεια περιγράφεται όμως από τα λόγια ενός ανταποκριτή του απολύτως μπασκετικού σάιτ, www.draftnet.com.
Ακουγε ο άνθρωπος μας τη συζήτηση που είχα με τον Μαδριλένο φίλο και τη στιγμή που εξέφραζε τις αμφιβολίες του για την ετοιμότητα της ομάδας τους εξαιτίας των απουσιών, είπε. "Απέναντι στη Γαλλία και την Ελλάδα, η Ισπανία έχει πάρα πολύ ισχυρό κίνητρο. Τεράστιο κίνητρο. Οπότε ας περιμένουμε να δούμε μία διαφορετική ομάδα την Τρίτη".
Κι αυτή είναι η απόλυτη πραγματικότητα. Η αλήθεια χωρίς παρωπίδες, τακτικές, πολιτική και mind games.
Ποιος από τους Πο, Ρούντι, Μίροτιτς, Σέρχιο (και τους δύο), μπορούν να δεχθούν ότι μπαίνουν σε ένα παιχνίδι με τον τίτλο του αουτσάιντερ; Κανείς βέβαια! Αν το πίστευαν δε θα έφταναν ποτέ εδώ που έφτασαν.
Οπότε, ας περιμένουμε. Το πιο ευχάριστο απ'όλα όμως είναι το γεγονός ότι οι Ελληνες διεθνείς είναι απολύτως προσγειωμένοι και ξέρουν καλά ποιον αντίπαλο θα αντιμετωπίσουν.
Η διαφορά με όλα τα προηγούμενα χρόνια είναι μία: Αυτή τη φορά το πιστεύουν. Ξέρουν ότι έχουν καταφέρει αν συνθέσουν ένα γεμάτο σύνολο, με πολλές επιλογές, με 12 παίκτες ετοιμοπόλεμους και έχουν την ικανότητα να κερδίσουν. Οχι να κλέψουν ένα ματς, αλλά να κυριαρχήσουν σε αυτό. Οταν δίπλα σε αυτή την πνευματική ετοιμότητα μπει και ο σεβασμός για την ποιότητα του αντιπάλου, ναι, τότε η Ελλάδα δικαιούται να δηλώνει έτοιμη να το κάνει. Γιατί φέτος μπορεί και το ξέρουμε. Πάνω απ'όλα όμως το ξέρουν οι παίκτες. Κι αυτό είναι αρκετό!
- Likes0
- Dislikes0
