MENU
Χρόνος ανάγνωσης 8’

Ταμίρ Μπλατ στο SDNA: «Αγαπώ, θαυμάζω και αντιγράφω τον Ζήση!»

0

Λίγο δίπλα από τους φωτεινούς προβολείς που «τύφλωναν» τους θριαμβευτές Έλληνες διεθνείς και τις κάμερες που ακολουθούσαν... μανιωδώς τους παίκτες του Ηλία Παπαθεοδώρου την ώρα των πανηγυρισμών τους, επικρατούσε σιγή. Οι Ισραηλινοί υπερέβαλαν εαυτούς, ήρθαν από το «πουθενά» και βρέθηκαν στον τελικό, αλλά σταμάτησαν στο μεγάλο ελληνικό εμπόδιο.

Η κατήφεια και η στεναχώρια δεν μπορούσε, όμως, να αφαιρέσει την «λάμψη». Στην περίπτωση του Ταμίρ Μπλατ άλλωστε, η λάμψη αυτή ήταν εκτυφλωτική και είχε διάρκεια ενός ολόκληρου τουρνουά και... προσδόκιμο ζωής πολύ μεγαλύτερο.

Τον πατέρα του, Ντέιβιντ, τον ξέρουν όλοι καλά. Δεν είναι μόνο ένας από τους κορυφαίους κόουτς, αλλά κι ένας άνθρωπος υπό τις οδηγίες του οποίου έχει βρεθεί μέχρι και ο Λεμπρόν Τζέιμς. Η προσωπικότητά του είναι επιβλητική. Το ίδιο, όμως, είναι και η «σκιά» του ονόματός του που απλώνεται εδώ και 20 χρόνια πάνω από του κεφάλι του γιου του, Ταμίρ.

Ο νέος σταρ του μπάσκετ του Ισραήλ έχει συνηθίσει να ακούει να αναφέρονται στον ίδιο ως «ο γιος του Ντέιβιντ» και λιγότερο ως ο Ταμίρ. Στο τουρνουά της Κρήτης πήρε το... αίμα του πίσω, αφού έκανε «statement» πως είναι εδώ και είναι έτοιμος να αποτελέσει έναν από τους κορυφαίους, ανερχόμενους γκαρντ στην Ευρώπη.

Όταν πια τα φώτα έσβησαν στα γήπεδα της Κρήτης και οι παίκτες των ομάδων επέστρεψαν στην κανονικότητά τους, το sdna.gr αναζήτησε τον Ταμίρ Μπλατ. Τον βρήκε τελικά, αφού η αποστολή του Ισραήλ επέστρεψε στην βάση της, και είχε την ευκαιρία να «γνωρίσει» λίγο καλύτερα αυτό τον, ύψους 1.84, παίκτη που «μάγεψε» κοινό και scouts.

«Η αλήθεια είναι πως μου είναι δύσκολο να προσαρμοστώ. Φύγαμε "ήσυχα" και τώρα επικρατεί μία κατάσταση τρέλας. Όλοι μιλούν για εμάς, τα media ζητούν συνεντεύξεις απο εμάς και γενικά είναι όλοι περήφανοι γι' αυτό που καταφέραμε. Είναι λίγο δύσκολο να προσαρμοστείς, αλλά είμαστε χαρούμενοι» ανέφερε αρχικά ο Ταμίρ Μπλατ που πρόδηλα δυσκολεύεται να συνηθίσει το... προφίλ του δημοφιλούς.

Η επικαιρότητα, το πρόσφατο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, απαιτούσε να ξεκινήσει η κουβέντα από τον τελικό. Εκεί όπου οι Ισραηλινοί τα έδωσαν όλα για να γράψουν ιστορία, αλλά δεν γινόταν να πάνε κόντρα στο «πεπρωμένο» της καλοκουρδισμένης, ελληνικής μηχανής: «Όπως ήρθαν τα πράγματα, φάνηκε πως δύο εξαιρετικές ομάδες έφτασαν στον τελικό. Εκεί, η Ελλάδα ήταν πιο έτοιμη και καλύτερα προετοιμασμένη και κέρδισε δίκαια. Είχε απίστευτη στήριξη από τον κόσμο, ήταν εντυπωσιακό το πώς τους "έσπρωχναν" 5.000 άνθρωποι στα δύσκολα. Όπως και να 'χει όμως είμαστε πραγματικά περήφανοι για το πόσο καλά τα πήγαμε». Κανένα πρόβλημα λοιπόν για τον Μπλατ να παραδεχθεί την ανωτερότητα του αντιπάλου.

Το Ισραήλ ήταν το... άλογο που δεν περίμενε κανείς, αλλά κατάφερε να κυριαρχήσει στην κούρσα και να φτάσει λίγα «μέτρα» από το να κόψει πρώτο το νήμα. Αναπόφευκτο λοιπόν ήταν το ερώτημα σχετικά με το background αυτής της προσπάθειας: «Πράγματι, κανείς δεν μας περίμενε. Εμείς όμως προπονηθήκαμε σκληρά, δουλέψαμε πάρα πολύ για να είμαστε πανέτοιμοι σε αυτό το τουρνουά. Παίξαμε κάποια φιλικά παιχνίδια πριν από το Ευρωπαϊκό. Πήγαμε στην Ισλανδία και δεν δείξαμε καλό πρόσωπο. Ακολούθησε όμως ένα τουρνουά στην Ιταλία που κάναμε εξαιρετικές εμφανίσεις κι εκεί καταλάβαμε ότι είμαστε σε σωστό δρόμο και κάτι μεγάλο μπορεί να γίνει. Είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας κι αγαπάμε το προπονητικό τιμ της ομάδας».

Ο Ταμίρ Μπλατ στάθηκε στο προπονητικό τιμ της ομάδας και έδωσε την πάσα, όπως συνηθίζει, για την ερώτηση σχετικά με το «τι εστί Κάτας» στο κομμάτι της προπονητικής: «Καταρχάς πρέπει να πω ότι είναι απίστευτος άνθρωπος. Επίσης πριν μιλήσω γι' αυτόν, οφείλω να πω ότι και το υπόλοιπο σταφ έκανε εκπληκτική δουλειά για να παρουσιάσουμε αυτό το αποτέλεσμα. Όσον αφορά στον κόουτς Κάτας, είναι σημαντικό ότι υπήρξε παίκτης στο κορυφαίο επίπεδο. Έχει πετύχει τόσα πολλά και όλοι τον σεβόμαστε. Μας πλησιάζει, μιλά στον καθένα ξεχωριστά, νοιάζεται για εμάς και γι' αυτό γίνεται αγαπητός. Και στο τακτικό κομμάτι όμως είναι εξαιρετικός και πιστεύω ότι θα έχει συνεχώς ανοδική πορεία».

Όσο για την ελληνική ομάδα, ο 20χρονος γκαρντ προτίμησε να ξεχωρίσει τους δύο παίκτες που τον πλαισίωσαν (μαζί με τους Νουά και Χλίνασον) στην καλύτερη 5άδα του τουρνουά: «Αυτή η ομάδα έχει δείξει πόσο ταλαντούχα είναι. Ειδικά ο Βασίλης (σ.σ. Χαραλαμπόπουλος) έχει τρομερό ταλέντο, δείχνει πως είναι πιο έμπειρος από τους συνομηλίκους του, παίζει με εξαιρετική ωριμότητα και θεωρώ ότι έχει πολύ μέλλον. Και ο Κόνιαρης όμως έκανε απίστευτο τουρνουά και είναι από τους καλύτερους γκαρντ στην Ευρώπη στις μικρές ηλικίες. Ήταν φανερό πως με δυσκόλεψε πολύ».

Η ήττα φυσικά τον πίκρανε και ο Μπλατ θα περιμένει στη... γωνία, ώστε να ανταμώσει ξανά με τα δικά μας παιδιά. Πάντα, όμως, με χαμόγελο: «Η αλήθεια είναι πως εύχομαι να μοιραστώ ξανά το παρκέ με αυτά τα παιδιά. Θα είναι μεγάλη μου χαρά να προσπαθήσω να πάρω την ρεβάνς είτε με την Εθνική Ανδρών, είτε παίζοντας σε ομάδες της Euroleague».

Ταμίρ, η αυτοπαρουσίαση...

Το τουρνουά της Κρήτης και η κουβέντα γι' αυτό έμεινε για λίγο στην άκρη. Ήταν άλλωστε η ώρα για τον Ταμίρ να παρουσιάσει τον εαυτό του: «Έχω μάθει από μικρός πως πρέπει να δουλεύω για να κερδίζω τη θέση μου. Αυτό συνεχίζω να κάνω. Έχω δουλέψει πολύ τα τελευταία χρόνια, έχω προσπαθήσει να βελτιώσω τα στοιχεία του παιχνίδιου μου. Πολλοί δεν με ήξεραν, άκουγαν απλά το όνομά μου. Νομίζω πως σε αυτό το τουρνουά απέδειξα ποιος είμαι και ένιωσα πρωταγωνιστής».

Όλη μου τη ζωή ήμουν ο γιος του Ντέιβιντ

Τελικά, πόσο δύσκολο είναι να είσαι ο γιος του Ντέιβιντ και όχι ο Ταμίρ; Αυτός ήταν ο βασικός άξονας, γύρω από τον οποίο περιστράφηκε η κουβέντα της... αυτοπαρουσίασης. Με την απάντησή του, ο Μπλατ τζούνιορ έδειξε πως οι ώμοι του σηκώνουν μεγάλο βάρος όλα αυτά τα χρόνια. «Η αλήθεια είναι πως είναι λίγο ενοχλητικό. Απ' όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι να λένε "ο γιος του Ντέιβιντ Μπλατ". Όλη μου τη ζωή. Είναι λίγο δύσκολο, όταν προσπαθείς να χαράξεις την δική σου πορεία. Γιατί όλοι περιμένουν από εσένα να φτάσεις όπου ο πατέρας σου, ενώ εσύ χτίζεις μια δική σου διαδρομή. Χαίρομαι όμως που σε αυτό του τουρνουά ήμουν περισσότερο ο Ταμίρ και λιγότερο ο γιος του Ντέιβιντ».

Το κλίμα έπρεπε να γίνει λίγο πιο ανάλαφρο και η αφορμή για την αλλαγή του είναι εύκολη. Μία ματιά στα στατιστικά του Μπλατ στο τουρνουά είναι αρκετή. Oι 16 πόντοι ανά αγώνα συναντώναι συχνά. Οι 10.1 ασίστ όμως; Η διψήφια επίδοσή του συνιστά κάτι πρωτοφανές για τα δεδομένα ενός πρωταθλήματος Ευρώπης. «Ποια η είναι η σχέση σου με την πάσα;» ήταν η ερώτηση και ο 20χρονος έδειξε ότι εκτός από να μοιράζει ασίστ, ξέρει και να τις εκμεταλλεύεται.

«(γέλια) Νομίζω πως πρόδωσα ότι η πάσα είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής μου. Έμαθα από μικρός να αντλώ ευχαρίστηση από τις ασίστ και όχι τόσο από τους πόντους. Το να βάζω τους συμπαίκτες μου στη διαδικασία να πετυχαίνουν εύκολα καλάθια είναι κάτι που λατρεύω. Δεν βάζω τίποτα πάνω από αυτό, στο κομμάτι του μπάσκετ. Η μεγαλύτερη χαρά του παιχνιδιού για μένα έρχεται όταν καταφέρνω να αξιοποιώ έναν συμπαίκτη μου και να γίνομαι απαραίτητος για εκείνον». Μπασκετική και ώριμη προσέγγιση, αν μη τι άλλο. Ενδεικτική ενός σημαντικού υπόβαθρου.

Με την πάσα να παραμένει στο κεντρικό «κάδρο» της συζήτησης, έπεσε στο τραπέζι και η... αναμενόμενη εκδήλωση θαυμασμού: «Ο Τεόντοσιτς είναι ένας παίκτης που αγαπώ να βλέπω. Είναι συναρπαστικό το πώς καταφέρνει να περνά ορισμένες πάσες που δεν μπορεί να φανταστείς. Μου άρεσει και ο Κρις Πολ, αλλά ένας από τους πιο αγαπημένους μου είναι ένας άνθρωπος από τη χώρα σου, ο Νίκος Ζήσης».

Το «Νίκος Ζήσης» είναι όνομα-κλειδί από κάθε άποψη. Ο Έλληνας γκαρντ έχει συνεργαστεί με τον Ντέιβιντ Μπλατ στην Μπενετόν, αλλά η ιστορία δεν σταματά εκεί. Ο ίδιος ο κόουτς άλλωστε είχε πει ευθαρσώς πως θέλει ο Ταμίρ να γίνει σαν τον Ζήση: «Έχω έναν οκτάχρονο γιο και μακάρι να μεγαλώσει σαν τον Νίκο» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο έμπειρος προπονητής.

Το αν ο Ταμίρ θα γίνει σαν τον Ζήση κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Το σίγουρο είναι όμως πως έμαθε από πολύ μικρός να τον έχει πρότυπο και να τον βλέπει ως παράδειγμα προς μίμηση.

«Ναι, ναι φυσικά ξέρω πόσο πολύ αγαπά τον Νίκο ο πατέρας μου. Το ίδιο ισχύει για μένα. Μεγάλωσα θαυμάζοντάς τον και αγαπώντας το παιχνίδι του. Τον είχε παίκτη στην Μπενετόν κι εγώ ήμουν 8-9 ετών τότε. Άρχισα να παίζω μπάσκετ και ο Νίκος ήταν κάτι ξεχωριστό για εμένα. Όπως και ο πατέρας μου, έτσι κι εγώ, θαύμαζα τον τρόπο παιχνιδιού του, το μυαλό του, στις σωστές αποφάσεις. Προσπαθώ να παίρνω στοιχεία από εκείνον. Είναι ένα από τα πρότυπα που είχα μεγαλώνοντας».

Φυσικά, παρά το γεγονός πως το «ο γιος του Ντέιβιντ» είναι... βαρύ, ο Ταμίρ λατρεύει τον πατέρα του και φροντίζει να «ρουφά» κάθε συμβουλή και κάθε ιστορία που του μεταφέρει. «Μου έχει μάθει, με συμβουλεύει για το τι πρέπει να κάνω και πώς πρέπει να δουλεύω, αλλά κυρίως μου επισημαίνει τη σημασία της προπόνησης. Φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια έχει συνεργαστεί με σπουδαίους παίκτες και μοιράζεται μαζί μου ιστορίες από τις οποίες μαθαίνω πράγματα. Είναι σημαντικό ότι μαθαίνω πώς δουλεύουν ορισμένοι από τους πιο σπουδαίους παίκτες».

Ο Ταμίρ Μπλατ αποτέλεσε την επιτομή του «size doesn't matter» σε αυτό το τουρνουά, αφού τα 184 εκατοστά του δεν τον εμπόδισαν να κυριαρχήσει κάνοντας ο, τι θέλει στο παρκέ. Άλλωστε, και στο δικό του μυαλό, το ύψος είναι... απλά ένας αριθμός. «Νομίζω πως σε ένα βαθμό έδειξα, σε αυτό το τουρνουά, πως το μέγεθος και το ύψος δεν παίζει μεγάλο ρόλο στο μπάσκετ. Μεγαλύτερη σημασία έχει το πώς καθοδηγείς την ομάδα σου στο παρκέ, το αν μπορείς να προσαρμόσεις το παιχνίδι σου στις αντίπαλες άμυνες. Αν μπορείς να ικανοποιήσεις τα "θέλω" του προπονητή και των συμπαικτών σου, τότε το ύψος δεν είναι ο πρώτος παράγοντας που καθορίζει την χρησιμότητά σου».

http://www.youtube.com/embed/PI0uBY1LAFg?modestbranding=0&showinfo=0&playsinline=1
Ταμίρ Μπλατ στο SDNA: «Αγαπώ, θαυμάζω και αντιγράφω τον Ζήση!»