MENU

Ξέρω, οι περισσότεροι θα αρχίσετε το κράξιμο. Άλλωστε η πλειονότητα όσων σχολιάζουν βιάζεται κι όπως οι νεοέλληνες στην ουρά για το φανάρι κορνάρουν ταυτόχρονα με την ταχύτητα που βάζει ο πρώτος της σειράς μόλις ανάψει πράσινο και γράφει το σχόλιο από τον τίτλο του κειμένου. Ή ακόμη χειρότερα διαβάζοντας μόνο τις πρώτες λέξεις στην ανάρτηση στο Facebook.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς θα απαξιωθεί η ιδέα που μου μπήκε εδώ και καιρό στο μυαλό και σήμερα αποφάσισα να γράψω. Αλλά θα το κάνω γιατί πιστεύω πως θα μπορούσε να συμβεί και θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα αρχή στα αθλητικά δρώμενα του μικρού μας χωριού.

Μην το κουράζω. Η ιδέα μου κατέβηκε στην γκλάβα μου παρακολουθώντας την... περιφορά του Κόμπι Μπράιαντ ανά την επικράτεια των ΗΠΑ από τους Λέικερς και το ΝΒΑ και το παρατεταμένο χειροκρότημα που απολαμβάνει -όπως του αξίζει- όλη τη σεζόν, για 82 αγώνες, σε όλα τα γήπεδα.

Στη Φιλαδέλφεια

Στο Τορόντο

Στο Ντιτρόιτ

Ανακοίνωσε, με ένα υπέροχο -γεμάτο συναίσθημα- γράμμα προς το μπάσκετ πως η χρονιά που διανύουμε θα είναι η τελευταία παράσταση της (τεράστιας) καριέρα τους και άπαντες θέλουν να του δώσουν τις καλύτερες "εικόνες" για την αυλαία του (ανοίγω μια σύντομη παρένθεση για να σημειώσω πως με το γράμμα ο Κόμπι άλλαξε όλο το κλίμα στις ΗΠΑ κι από την χλεύη για τα airball, την αστοχία του και τον διασυρμό των Λέικερς, γύρισε την κατάσταση και αποθεώνεται παντού και ουδείς ασχολείται με όλα τα προηγούμενα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Τελευταία θα είναι η σεζόν και για τον δικό μας Κόμπι. Για τον μπασκετμπολίστα που έχει για το ελληνικό μπάσκετ την ανάλογη επιρροή, κυριαρχία και επιτυχία με τον Κόμπι Μπράιαντ. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης παρά την υπομονή των περισσότερων για το αντίθετο, θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν από την ενεργό δράση και δεν θα τον ξαναδούμε ποτέ. Μάλιστα αν δεν είχε παντρευτεί και κάνει οικογένεια με την Βερίνα, πιθανόν να εξαφανιζόταν κι από την πρωτεύουσα και να τον συναντούσαμε μόνο όποτε κάναμε εκδρομή στην Καστοριά, σε κάποια απο τα μαγαζιά γύρω απο την λίμνη.

Τα 41 ματς στην Ελλάδα και τα 41 στην Ευρώπη που μάξιμουμ μπορεί να δώσει την εφετινή χρονιά είναι οι τελευταίες πινελιές στον πανέμορφο καμβά της καριέρας του. Σίγουρα θα γευτεί περισσότερες νίκες από τον Κόμπι, αλλά θα εισπράξει πολύ λιγότερο χειροκρότημα, σεβασμό και αναγνώριση από οτι ο Αμερικανός σούπερ σταρ.

Σε κάποια γήπεδα της Α1 τον τιμούν και ο κόσμος του προσφέρει ζεστό χειροκρότημα. Μια ανθοδέσμη και μια πλακέτα δεν συγκρίνονται με όσα συμβαίνουν για τον Κόμπι στο ΝΒΑ, όπου κάθε παρουσίαση ο εκφωνητής του γηπέδου παρουσιάζει τον άσος των Λέικερες λες και είναι παίκτης της γηπεδούχου ομάδας, στα μάτριξ παίζονται βίντεο με φάσεις του από τα καλάθια που έχει βάλει στους γηπεδούχους και το ΝΒΑ κάθε φορά ανεβάζει στο κανάλι του στο YouTube τα highlights του Κόμπι από τα αντίστοιχα παιχνίδια. Αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί, ούτε μπορεί να ζητήσει κανείς να φθάσουμε κι εμείς σε αυτό το σημείο.

We want Kobe

http://www.youtube.com/embed/nVGleNpxcHo

Αλλά παρακολουθώντας στην υπέροχη εκδήλωση του ΠΣΑΤ για τους κορυφαίους της χρονιάς, τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη να κάνουν τον Κώστα Κατσουράνη να ζηλεύει και όλους εμάς που αγαπάμε το μπάσκετ και τον αθλητισμό να νιώθουμε τη νοσταλγία που θα αισθανθούμε και τη στέρηση που θα αντιμετωπίσουμε, πριν καν αποχωρήσουν οι δύο αυτοί τεράστιοι για το ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο μπάσκετ αναλογίστηκα πως η κοινωνία του μπάσκετ τους οφείλει τη μέγιστη απόδοση τιμών, σεβασμού, αναγνώρισης.

Αρχικά ο Δημήτρης (κι όταν το αποφασίσει με αντίστοιχο τρόπο ο Βασίλης) να αποτελέσει την αφορμή για το ένα βήμα παραπάνω, για τη διαφορά, το μήνυμα! Να τιμηθεί για την προσφορά του στο ελληνικό μπάσκετ και από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ! Ναι στο ΣΕΦ!

Εγώ αν ήμουν Αγγελόπουλος θα επιχειρούσα να το κάνω. Για όσα πρόσφερε στην Εθνική -μολονότι θα μπορούσε παραπάνω- και τον ελληνικό αθλητισμό με τον Παναθηναϊκό και τους τρεις ευρωπαικούς τίτλους που κατέκτησε για τους Πράσινους και την Ελλάδα. Αν ήμουν Αγγελόπουλος θα το δούλευα ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις από την κερκίδα, να φτιαχτεί ένα σεμνό και λιτό βιντεάκι και να τιμηθεί ο Διαμαντίδης όπως του πρέπει κι από τον "αιώνιο" αντίπαλο. Αλλά και για να στείλει επίσης ο Αγγελόπουλος μήνυμα στους Ολυμπιακούς και κυρίως στους Παναθηναϊκούς!

Όμως στην οπισθοδρομική Ελλαδίτσα μας δεν μπορείς να έχεις τέτοιες προσδοκίες, ούτε καν να κάνεις τέτοια όνειρα. Στα μέρη μας άλλωστε τα όνειρα έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια, θα υπάρξει για αυτό; Οπότε καλύτερα να κοιτάξω που θα αποθεωθεί την επόμενη φορά ο Κόμπι Μπράιαντ και ας προετοιμαστώ για τις κατάρες που θα ακουστούν στις 25 Γενάρη και στους τελικούς στο ΣΕΦ για τον Διαμαντίδη και για τον Σπανούλη στους τελικούς και τα χρόνια που του απομένουν στο ΟΑΚΑ.

Καλά Χριστούγεννα.

http://assets-polarb-com.a.ssl.fastly.net/api/v4/publishers/SDNA/embedded_polls/iframe?poll_id=233628

ΥΓ: Ακόμη πιο θερμές ευχές για καλά Χριστούγεννα στον Άρη. Στον Δημήτρη Πρίφτη, τους παίκτες του, τους συνεργάτες του και όλα τα μέλη της αποστολής που καθότι το καλεντάρι στην Ελλάδα καταρτίζεται, από ΕΣΑΚΕ και ΕΟΚ, με μοναδικό γνώμονα να είναι ικανοποιημένοι οι δύο μεγάλοι και να εξυπηρετούνται στο πρόγραμμα τους, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν ρεβεγιόν και Χριστούγεννα στην Αθήνα, μακριά από τα σπίτια τους. Ο Άρης βρίσκεται στην πρωτεύουσα από χθες για να αντιμετωπίσει σήμερα τον Ολυμπιακό και θα παραμείνει στο ξενοδοχείο ανήμερα των Χριστουγέννων και το Σαββατοκύριακο ώστε να αντιμετωπίσει την Κυριακή στον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδας τον Παναθηναϊκό. Ελπίζω ο ΕΣΑΚΕ να έστειλε την ετήσια ηλεκτρονική ευχητήρια κάρτα των Χριστουγέννων και στους παίκτες του Άρη. Παρεμπιπτόντως ο ΠΑΟΚ έπαιξε στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό Δευτέρα (14/12) και υποχρεώθηκε να παίξει στη Λιθουανία το ματς-πρόκριση στο Last 32 σε λιγότερο από 48 ώρες.

Να τιμήσει ο Ολυμπιακός τον Διαμαντίδη; (Vote)