MENU

Ανδόρα, ένα κράτος μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας,  ήσυχο,  από αυτά που μετά τις 10 το βράδυ δεν κυκλοφορεί κανείς έξω κι αν πεινάσεις θα πρέπει να μαγειρέψεις γιατί διαφορετικά θα μείνεις νηστικός. Μια χώρα που κινείται σε αργούς ρυθμούς  καμία σχέση δηλαδή με ότι είχε συνηθίσει ο Γιώργος Μπόγρης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Tο καλοκαίρι πήρε την απόφαση να περάσει τα σύνορα και να δοκιμάσει την τύχη του σε κάτι διαφορετικό, φορώντας τη φανέλα της Ανδόρας. 

Αν και είχε προτάσεις από Τουρκία και Ρωσία ο ίδιος επέλεξε το Ισπανικό πρωτάθλημα. «Επέλεξα το ισπανικό πρωτάθλημα γιατί θα με βοηθήσει  να κάνω το επόμενο βήμα. Παίζοντας στην Ισπανία σου ανοίγεται ο δρόμος για όλα τα πρωταθλήματα της Ευρώπης γιατί από εδώ ψωνίζουν όλοι. Επίσης ήταν και η ομάδα που μου έδινε συγκεκριμένο χρόνο συμμετοχής. Ηξερα ότι θα παίζω 20 λεπτά σε κάθε παιχνίδι». 

Η Ανδόρα είναι μία ομάδα που με διαδοχικές ανόδους τα τελευταία χρόνια κατάφερε τελικά να επιστρέψει στην ABC. «Η ομάδα έχει κρατήσει το βασικό κορμό. Γενικά το κλίμα είναι πάρα πολύ καλό και  το ασυνήθιστο είναι πως πληρώνεσαι κάθε πρώτη  του μήνα. Σε σέβονται όλοι και όλα τα γήπεδα είναι γεμάτα. Είναι ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, το οποίο ακόμα το μαθαίνω. Υπάρχουν πάρα πολλοί παίκτες που δεν γνωρίζω, ενώ παίζουν χρόνια στην Ισπανία. Επίσης το μπάσκετ είναι πιο γρήγορο εδώ, έχει την ταχύτητα της Ευρωλίγκας αλλά όχι την ανοχή από τους διαιτητές. Εδώ ότι βλέπουν τον σφυρίζουν” εξηγεί ο Γιώργος. 

Πως μπορεί να είναι όμως η ζωή στην Ανδόρα; Πριν αρχίσει να οργιάζει η φαντασία σας να σας προσγειώσω, όπως με προσγείωσε κι εμένα ο Γιώργος Μπόγρης. «Πρόκειται για ένα πανέμορφο μέρος, μία πόλη ανάμεσα σε βουνά. Στηρίζεται στον τουρισμό αφού κάθε χρόνο περνούν τα σύνορα περίπου 11 εκατομμύρια κόσμος. Εχει πάρα πολύ ωραίο φαγητό, αλλά μέχρι εκεί». Αν αναρωτιέστε λοιπόν πως ο περνάει τις μέρες του, «το πρωί πάω στην προπόνηση, μετά τρώω σε ένα μαγειρείο, κοιμάμαι, απογευματινή προπόνηση και το βράδυ νωρίς καμιά βόλτα με τους συμπαίκτες μου». Ακριβώς αυτό είναι το πρόγραμμα ενός αθλητή στην όμορφη Ανδόρα. Το βράδυ ο Γιώργος μιλάει με τους φίλους  του από την Ελλάδα, τον Νίκο Παππά και τον Λεωνίδα Κασελάκη  στο skype, αλλά και με τους πρώην συμπαίκτες του από τον ΠΑΟΚ, Χαραλαμπίδη, Τσόχλα και Δέδα.  Δεν είναι λίγοι βέβαια και αυτοί που τον επισκέπτονται. Βλέπει πολλές ταινίες αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί ελληνική τηλεόραση καθώς απαγορεύεται η τοποθέτηση πιάτου στις οροφές των σπιτιών. 

Οι εξωαγωνιστικές του δραστηριότητές  περιλαμβάνουν πολλές εκδρομές. Από την Τουλούζη , τη Τζιρόνα και τη Βαρκελώνη μέχρι τη Φιγκέρες τη γενέτειρα του Σαλβαντόρ Νταλί. Επίσης ο χορηγός της ομάδας η Naturlandia (πρόκειται για ένα εθνικό πάρκο με ζωολογικό κήπο αλλά και διάφορες αθλοπαιδιές για παιδιά και μεγάλους) διοργανώνει για τους παίκτες της ομάδας διάφορα παιχνίδια όπως paintball και βόλτες με snowmobile. «Εξαιρετικό αν ο Σαββίδης ασχοληθεί με τον μπασκετικό ΠΑΟΚ»

Στη συνέχεια η κουβέντα ήρθε στην Ελλάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα. Αν και δεν έχει τη δυνατότητα να το παρακολουθεί μαθαίνει όλα όσα γίνονται.  Αυτό που διακρίνει είναι πως, «η ΑΕΚ αρχίζει να κινείται δυναμικά, ενώ θα είναι εξαιρετικό αν ο Σαββίδης ασχοληθεί και με το μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Θα πρέπει όμως οι ελληνικές ομάδες να δουλέψουν περισσότερο το θέμα του μάρκετινγκ. Στην Ισπανία πουλάνε τα πάντα, με πολλά events σε κάθε παιχνίδι και με τον κόσμο να το απολαμβάνει». Χαμογελώντας μου λέει πως του έχουν λείψει λίγο οι έλληνες οπαδοί.  «Ο Ζήσης θα βρει τη μπασκετική του γαλήνη»

Ο μεταγραφή του Νίκου Ζήση στην Φενέρμπαχτσέ του Ομπράντοβιτς δεν πέρασε απαρατήρητη και ασχολίαστη. Ο Γιώργος που γνωρίζει πολύ καλά και τους δύο είπε «είναι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει ο Ζήσης που πιστεύω πως θα βρει τη μπασκετική του γαλήνη και ο Ζέλικο θα τον ερωτευθεί. Πιστεύω ότι θα συνεργαστούν πολλά χρόνια». 

Ο Γιώργος Μπόγρης έχει αφοσιωθεί στο μπάσκετ και την καριέρα του. Εκανε το μεγάλο βήμα να φύγει στο εξωτερικό και περιμένει το επόμενο… Μαθαίνει καινούργια πράγματα και ανοίγει τους ορίζοντές του. 

«Στην Ισπανία μπαίνεις στη βιτρίνα»