Ο Ολυμπιακός επί διοίκησης Αγγελόπουλων πέτυχε πολλά. Πήρε τίτλους, έκανε επικές ανατροπές σε μεγάλους αγώνες, γαλουχήθηκε με το πνεύμα του νικητή που τόσο του έλειπε, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τη μεγαλύτερη επιτυχία του: Έγινε συμπαθής ακόμα και έξω από τις τάξεις των δικών του οπαδών. Τον αναγνώρισαν οι αντίπαλοί του! Τίποτα δυσκολότερο στην Ελλάδα όπου όλα μηδενίζονται.
Όταν λοιπόν, μαθαίνεις να κερδίζεις, πρέπει να μαθαίνεις και να χάνεις. Ο Ολυμπιακός χάνει τον Σλούκα. Είναι μια απώλεια σημαντική, χωρίς καμία αμφιβολία γιατί είναι ο πιο έτοιμος Έλληνας παίκτης πίσω από τον Σπανούλη στην σημερινή Α1. Για ένα περίεργο λόγο, όμως, από την ώρα που αντιλήφθηκε ότι ο παίκτης πηγαίνει σε άλλη ομάδα, άρχισε η επιχείρηση φθοράς του.
Μέχρι το απόγευμα της Τρίτης, ο Ολυμπιακός έβγαζε μια βεβαιότητα ότι θα τα βρει με τον αθλητή. Από τη στιγμή που το SDNA αποκάλυψε ότι ο Σλούκας πάει στη Φενέρ, ξαφνικά… τα διαβάσαμε όλα!
Μέσα σε μια ώρα μάθαμε τι προσφορές του είχε καταθέσει ο Ολυμπιακός, τι ραντεβού του είχε ζητήσει, τώρα ψάχνουν να βρουν λέει, κι αν συναντήθηκε με τον Ομπράντοβιτς! Ο Σλούκας δεν συναντήθηκε, αλλά κι αν συναντήθηκε θα έπρεπε να ρωτήσει κάποιον; Είναι ελεύθερος παίκτης και οι Αγγελόπουλοι ΕΠΕΛΕΞΑΝ να διαπραγματευτούν μαζί του τώρα κι όχι πέρυσι, που θα μπορούσαν να τον έχουν καλέσει, να αναπροσαρμόσουν τη συμφωνία τους και να επεκτείνουν το συμβόλαιό του. Όλο το λάθος είναι δικό τους και μόνο.
Επέκτειναν - πριν τελειώσει - το συμβόλαιο του Πρίντεζη, του Μάντζαρη, του Λοτζέσκι. Κι έκαναν περίφημα. Άφησαν τον Σλούκα. Και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν…
Ο Ολυμπιακός χάνει ξανά ανθρώπους δικούς του, που μεγαλώνουν, ωριμάζουν και γίνονται μεγάλοι αθλητές μέσα στο ΣΕΦ, απλά και μόνο επειδή τα αφήνει όλα για την τελευταία στιγμή.
Ο Σλούκας επιλέγει να πάει στη Φενέρ γιατί αντιλαμβάνεται πως πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του. Να γίνει πρωταγωνιστής. Δείτε παράδειγμα: Έπαιξε εκπληκτικά στο final 4 της Μαδρίτης, ήρθε στους τελικούς, καθάρισε με one man show τον (πιο δύσκολο) πρώτο τελικό και στο ΟΑΚΑ έπαιξε… 11 λεπτά! Σκόραρε 9 πόντους, εκ των οποίων τους έξι τελευταίους του Ολυμπιακού στο 70-76 που χάρισε οριστικά στους ερυθρόλευκους τον τίτλο, με το πρώτο sweep της σύγχρονης ιστορίας του. Στον τρίτο τελικό, όπου ο Ολυμπιακός έκανε πάρτι, ο Σλούκας έπαιξε… μάντεψε πόσο. Εντεκα λεπτά! Όλα τα λεφτά του κόσμου δεν μπορούν να αγοράσουν τη λαχτάρα ενός αθλητή να βγει στην πρώτη γραμμή της μάχης και να δοκιμάσει τα όρια του.
Φταίει ο Σφαιρόπουλος; Όχι βέβαια. Με τον Σπανούλη μπροστά του, ο Σλούκας είναι υποχρεωμένος να παίζει 20 λεπτά στην πολύ καλή βραδιά του και λιγότερο όταν με το που θα μπαίνει μέσα δεν μεταμφιέζεται σε Σλούκι Λουκ, που λέει κι ο Ιωάννου. Αν συνδυάσει κανείς ότι η Φενέρ του προσφέρει για δύο χρόνια όσα του δίνει ο Ολυμπιακός για τρία, τότε απλά δένει το γλυκό.
Ο Σλούκας δεν συζητάει καν την πρόταση του Παναθηναϊκού - κι ας είναι η καλύτερη, οικονομικά, όλων - απλά επειδή δε νιώθει καλά να κάνει αυτό το βήμα. Η αγωνιστική πρόκληση θα ήταν τεράστια, όμως ο χαρακτήρας του δεν είναι αυτός που θα πάει κόντρα στο ρεύμα, που θα επικρατήσει ο εγωισμός και ο επαγγελματισμός από τον συναισθηματισμό και τη διαγραφή του παρελθόντος του. Διότι καθένας που επιλέγει τη διαδρομή Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός μπαίνει σε τέτοια ζόρια.
Ο “Κωστάκης” τα τελευταία 7 χρόνια ωρίμαζε φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού. Πέρασε κι από πέτρινα χρόνια, αλλά και από χρυσά χρόνια. Δεν θα γίνει αλαζόνας επειδή συζητάει άλλες προτάσεις. Ούτε επειδή δεν θέλει να προκαλέσει φθορά στη σχέση του με τους Αγγελόπουλους, σε ένα ραντεβού που πιθανότατα δεν έχει νόημα. Είναι δεδομένο πως στον δικό τους προϋπολογισμό τρυπάνε το ταβάνι με την πρόταση για έναν εξαιρετικό αλλά αναπληρωματικό γκαρντ. Και η πρόθεσή τους είναι αδιαμφισβήτητα στη σωστή κατεύθυνση. Ο ελληνικός κορμός έκανε τη διαφορά στην παντοκρατορία του Παναθηναϊκού, ο ελληνικός κορμός και στην τελευταία μαγική τετραετία του Ολυμπιακού.
Κάποια στιγμή όμως, στην Ελλάδα, από τη στιγμή που οι ιδιοκτήτες δεν μαγειρεύουν πριν πεινάσουν, θα πρέπει να επικρατήσει και η λογική. Οι υστερίες, η διαρροή των προσφορών και οι αναζητήσεις για… περίεργα ραντεβού δεν ταιριάζουν στο προφίλ του Olympiacos BC αλλά κυρίως στη σχέση που έκτισαν επτά χρόνια με τον Σλούκα και που ανέκαθεν περιεβάλλονταν από αμοιβαίο σεβασμό.
Ο Ομπράντοβιτς έχασε κάποτε τον Σλούκα επειδή οι ερυθρόλευκοι κινήθηκαν πιο έξυπνα συνάπτοντας σχέσεις συνεργασίας με τον Μαντουλίδη. Έπαθε κι έμαθε. Στη ζωή άλλωστε, όλες οι ήττες σε διδάσκουν τι να μην κάνεις την επόμενη φορά.
