Το 3ον3 είναι πλέον και επίσημα Ολυμπιακό άθλημα, με την ΔΟΕ να ανακοινώνει πως στο Τόκιο το 2020 θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο πρόγραμμα των Αγώνων.
Με αυτή την αφορμή, το SDNA συνομίλησε με τους... πύργους της Εθνικής ομάδας του 2015, Γιώργο Μπόγρη και Γρηγόρη Ραλλάτο, με τους διεθνείς σέντερ να αναλύουν το άθλημα για το κοινό, ενώ μας αναφέρουν και μερικά... μυστικά από την προετοιμασία για το τότε πρωτάθλημα του Μπακού.
-Όταν μάθατε πως το 3ον3 έγινε Ολυμπιακό άθλημα, φανταστήκατε τους εαυτούς σας σε μια τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων.
«Ξέραμε ότι ήταν κοντά στο να γίνει Ολυμπιακό άθλημα και μάλιστα παιζόταν να γίνει από το Ρίο το 2016. Δεν ξέρω για την τελετή έναρξης, όμως θέλαμε να είμαστε μέρος αυτής της διοργάνωσης γιατί μακροπρόθεσμα μπορούσαμε να βγούμε πολύ κερδισμένοι από αυτό και να ζήσουμε εμπειρίες που δεν μπορεί να ζήσει ένας μέσος αθλητής. Μακάρι να μας δώσει τις στιγμές που ονειρευόμαστε από πάντα να ζήσουμε μέσω αυτού του αθλήματος. Ουσιαστικά αυτό που ζήσαμε στο Μπακού ήταν μια μικρογραφία. Το ότι το κάθε άθλημα στήριζε το άλλο και κάθε φορά που η Ελλάδα έπαιρνε μετάλλιο όλη η αποστολή περίμενε τον νικητή να τον αποθεώσει ήταν κάτι φανταστικό. Μπορεί να μην πήραμε μετάλλιο στο Μπακού, όμως θεωρώ πως φύγαμε γεμάτοι από εμπειρίες. Οπότε οι αναμνήσεις από όλο αυτό είναι κάτι μαγικό. Όπως είπα και στα αλάνια στον τελικό του Champions League "40 λεπτά από τη ζωή σας, αναμνήσεις για πάντα».
Ραλλάτος
«Νομίζω ότι κάθε αθλητής, ανεξαρτήτως επιπέδου, μέσα στο μυαλό του έχει τις φιλοδοξίες του και τα πλάνα του για το μέλλον, όμως όταν καλείσαι να εκπροσωπήσεις τη χώρα σου και μάλιστα σε μια Ολυμπιάδα νομίζω ότι είναι το κορυφαίο συναίσθημα. Στο Μπακού βλέπαμε τον Ηλιάδη και άλλους αθλητές θρύλους. Μόνο το γεγονός ότι κάθεσαι και ανταλλάσσεις εμπειρίες με αυτούς είναι κάτι μεγάλο από μόνο του. Τώρα όταν μιλάμε για μια τελετή έναρξης, όπου θα δεις αυτή τη φλόγα που έχει περάσει από όλο τον κόσμο και έχει ξεκινήσει από την Ελλάδα, ξέροντας πως είσαι κομμάτι αυτού του πράγματος δεν περιγράφεται. Εγώ προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να το ζήσω όλο αυτό».
-Πως αποφασίσατε να συμμετάσχετε στο 3ον3;
«Η αλήθεια είναι πως ήμασταν οι πρώτοι που κυνηγήσαμε να παίξουμε σε κάτι τέτοιο όταν δεν ήταν γνωστό από κανέναν, οπότε θεωρώ πως έχουμε ένα πλεονέκτημα σε ό, τι έχει να κάνει με την ομάδα, όταν η ομοσπονδία αναλάβει κανονικά το 3ον3. Σε ό, τι έχει να κάνει με το παιχνίδι, δεν έχει καμία σχέση με ό, τι παίζει ο καθένας με τους φίλους του, καθώς είναι τελείως διαφορετικοί οι κανόνες. Δεν έχει να κάνει τόσο με το να βάζει τη μπάλα στο καλάθι, αλλά να έχεις μια φιλοσοφία όταν παίζεις και να κάνεις πράγματα».
«Καταρχάς πρέπει να τονίσουμε πως μας συμφέρει όταν παίζουμε και οι δύο γιατί δεν παίζαμε τρεις, αλλά... πέντε. Με αυτό τον τρόπο ήρθαν και οι επιτυχίες σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο και μια ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα, που ήταν και οι καλύτερες εμπειρίες μας».
-Πως ήταν η πρώτη σας επαφή με το άθλημα;
«Στην αρχή δεν είχαμε ιδέα γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε και πως να παίξουμε.Μακροπρόθεσμα και μαθαίνοντας τους κανόνες έγινε όλο πιο εύκολο. Φυσικά δεν είναι τυχαίο που πολλοί παίκτες που δεν έχουν καταφέρει να παίξουν σε υψηλό επίπεδο στο πέντε εναντίον 5, στο 3ον3 έχουν γίνει από τους καλύτερους του κόσμου, μόνο και μόνο επειδή έχουν την εμπειρία, ξέρουν καλά τους κανόνες και προπονούνται πάνω σε αυτό καθημερινά. Για εμάς ακόμα και το ότι η μπάλα είανι γυναικεία ήταν ένα σοκ, καθώς ποτέ δεν είχαμε πιάσει τέτοια μπάλα για να σουτάρουμε. Σίγουρα μας λείπει η εμπειρία, όμως έχουμε πολύ ταλέντο και πιστεύω πως θα εμφανιστούμε ανταγωνιστικοί».
«Εμένα προσωπικά μου ταιριάζει το παιχνίδι γιατί είναι περισσότερο «physical». Τώρα που έχω βελτιώσει και το σουτ μου από μακριά νομίζω πως θα είμαι ακόμα καλύτερος. Σίγουρα υπήρξε ένα σοκ, όμως χωρίς να ξέρουμε τους κανόνες καλά πήγαμε εκεί και ήμασταν από τις πιο ανταγωνιστικές ομάδες του τουρνουά. Πήραμε και την τέταρτη θέση στο Βουκουρέστι κερδίζοντας τη Σερβία, οπότε νομίζω πως όλο αυτό είναι μια απόδειξη πως το «Ελλάδα έχεις ταλέντο» ισχύει. Πλέον ξέροντας και τους κανόνες καλύτερα θα είμαστε ακόμα πιο ανταγωνιστικοί στο μέλλον».
-Κατά το παρελθόν έχετε κερδίσει και τους Σέρβους, που είναι το νούμερο ένα στον κόσμο...
«Είναι καθαρά ένα παιχνίδι του λόου ποστ, έχει δηλαδή πολύ μεγάλη σημασία να έχεις παιχνίδι με πλάτη για να «σπάει» η μπάλα προς τα έξω. Γι αυτό και οι Σέρβοι είναι νούμερο ένα στον κόσμο, γιατί παίζουνε κυρίως έτσι, με πολύ τρίποντο και κυνηγάνε πολύ τα επιθετικά ριμπάουντ».
«Γι αυτό και καταφέραμε να τους νικήσουμε, γιατί τους κόψαμε το παιχνίδι στο λόου πόστ, και επιθετικά με τον Γιώργο να κάνει εξαιρετική δουλειά με το μέγεθος του και τα πολύ καλά «ντάιβ» που έκανε, εγώ με τη δύναμη μου και ο Κασελάκης με τα σουτ που έβαλε».
-Σας «πείραξε» όταν η ομοσπονδία το σταμάτησε όλο αυτό;
«Κοίτα δεν φταίει μόνο η ομοσπονδία, γιατί και εμείς δεν το κυνηγήσαμε όπως παλιά. Και στο παρελθόν η ομοσπονδία δεν ήθελε να έχει ομάδα στο 3ον3, όμως εμείς τους δείξαμε πόσο πολύ το θέλαμε και ουσιαστικά τους πείσαμε. Στην ουσία φταίμε και εμείς πλέον γιατί εγώ για παράδειγμα που είχα κάποιες ευκαιρίες με την Εθνική Ανδρών ήμουν στο εξωτερικό δεν το προσπάθησα με τον ίδιο ζήλο. Από εκεί και πέρα πλέον με το 3ον3 να έχει γίνει ολυμπιακό άθλημα θεωρώ πως και η ομοσπονδία θα του δώσει μεγαλύτερη σημασία και οι ίδιοι οι παίκτες πλέον, καθώς περισσότεροι θα θέλουν να συμμετάσχουν».
«Εγώ έχω θεωρώ τις λιγότερες υποχρεώσεις σε ό, τι έχει να κάνει με το μπάσκετ, οπότε θεωρώ πως ήταν και πιο εύκολο για εμένα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω. Έχω συμμετάσχει και στο επίσημο τουρνουά της FIBA, όπου εκεί κερδίσαμε τη Σλοβενία, που βγήκε δεύτερη στον κόσμο. Γενικά ήταν ένα τουρνουά με πολύ μεγάλο βαθμό δυσκολίας, όπου παίζανε οι καλύτερες ομάδες του κόσμου. Σε ό, τι έχει να κάνει με την Εθνική, θεωρώ πως πράγματι δεν το κυνηγήσαμε κι εμείς όσο θα έπρεπε και για αυτό δεν δώσαμε την αφορμή στην ΕΟΚ να ασχοληθεί παραπάνω. Παρόλα αυτά θεωρώ πως έχουμε βάλει την Ελλάδα στον... χάρτη του 3ον3 και έχουμε φέρει σημαντικά αποτελέσματα, οπότε πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου να ξαναδημιουργηθεί αυτή η ομάδα και να μας φέρει ίσως και κάποιο μετάλλιο σε Ολυμπιάδα, που για εμένα θα είναι πιστεύω η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου».
-Πως ήταν η πρώτη προπόνηση, στην οποία έπρεπε να μελετήσετε και όλους τους κανόνες;
«Η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε πολλές εμπειρίες προπόνησης και στην πρώτη προπόνηση ο Γρηγοράρας μου έδωσε μια αγκωνιά και με έκανε να μυρίζω από το αυτί! Πιο πολύ ήταν θέμα μελέτης και σκάουτινγκ, καθώς έπρεπε να αφομοιώσουμε τον τρόπο που θα παίζουμε, με ψηλό σχήμα, με κοντά σχήματα, με εμένα μέσα, με εμένα και τον Γρηγόρη μαζί».
Ραλλάτος
«Ο Γιώργος είναι ένας παίκτης που δεν έχει αντίπαλο στο 3ον3, ούτε σε ποιότητα, ούτε σε ποσότητα. Ήταν και πολύ μικρή η προετοιμασία μας τότε. Πλέον θεωρώ πως με ένα μικρό σύστημα θα λειτουργούμε πολύ καλύτερα, Φέτος αποδείξαμε πως έχουμε και σουτ εγώ και ο Γιώργος, οπότε αυτό θα είναι πολύ σημαντικό».
-Φέτος και οι δύο από την πλευρά σας κάνατε εξαιρετικές χρονιές. Χαιρόσασταν βλέποντας ο ένας τα κατορθώματα του άλλου;
«Είχαμε κάνει πολλές κουβέντες για το μέλλον μας στο παρελθόν και νομίζω πως και οι δύο χαρήκαμε για την βελτίωση που είχε ο ένας και ο άλλος σε πολλούς τομείς, όχι μόνο το αγωνιστικό. Είχαμε επαφή όλη τη χρονιά και ουσιαστικά... παραμυθιάζαμε ο ένας τον άλλο. Λέγαμε τι τους έκανες πάλι παικταρά μου και τέτοια».
«Με τον Γιώργο υπήρχε ήδη μια φιλία πριν βρεθούμε συμπαίκτες στο 3ον3 και αυτή η φιλία δεν χάλασε ούτε μετά την αγκωνιά στην πρώτη προπόνηση. Νομίζω κιόλας ότι αυτό ήταν στα πλαίσια της... προετοιμασίας. Στηρίζαμε ο ένας τον άλλο καθ' όλη την διάρκεια της σεζόν και αποθεώναμε ουσιαστικά ο ένας τον άλλον όποτε μιλούσαμε».
