Σε διαφορετικές συνθήκες, το διπλό του Ολυμπιακού στο Μιλάνο θα έπαιρνε τις πραγματικές του διαστάσεις. Οι ερυθρόλευκοι παραδίδουν μπασκετικά μαθήματα, την ίδια στιγμή που οι Ιταλοί έχουν ως συνήθεια την αστάθεια. Σε πλήρη σύνθεση, θα έμοιαζε με αυτοκτονία για τον φετινό Ολυμπιακό να χάσει από αυτή την Αρμάνι.
Με τόσες πολλές απουσίες, όμως, ταυτόχρονα στην ίδια θέση, το ματς απέκτησε πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Η ελληνική ομάδα ταξίδεψε στην Ιταλία με ένα κανονικό 4αρι και επιστράτευσε τους δύο 3αρια για να τον πλαισιώσουν. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου μάλιστα μπήκε απευθείας στα βαθιά. Το πρώτου παιχνίδι στη σεζόν ήρθε στο Top 16 της Ευρωλίγκα, μέσα στο Μιλάνο, στο 27ο λεπτό του αγώνα. Και όχι μόνο μπήκε και δεν φοβήθηκε, αλλά έβαλε και τρίποντο αμέσως μόλις μπήκε στο παιχνίδι. Την πρώτη φορά που έπιασε την μπάλα.
Ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε στο Μιλάνο την γνωστή πετυχημένη συνταγή και δεν λάθεψε. Αυτή τη φορά το μενού είχε και αλλαγές στα σκριν στην άμυνα, απέναντι σε μια ομάδα που δεν μπορούσε να διαβάσει τίποτα. Οι ερυθρόλευκοι ήταν εξαιρετικοί στις περισσότερες περιπτώσεις στην προσωπική άμυνα και η Αρμάνι έπαιξε σχεδόν 40 λεπτά... το μπάσκετ του ενός. Οποιος έπαιρνε την μπάλα έπαιζε εναντίον όλων με πρώτο και χειρότερο τον Τζεντίλε. Κι ας έμοιαζε ασταμάτητος στο τρίτο δεκάλεπτο. Η λέξη πάσα παρέμεινε άγνωστη για τους Ιταλούς, ο Ολυμπιακός τους διάβασε άριστα και η νίκη ήρθε με ευκολία. Αλλωστε κάθε φορά που οι γηπεδούχοι πλησίαζε, υπήρχε ο Σπανούλης να δώσει τη λύση με μια μεγάλη ενέργεια. Κι αν δεν ήταν αυτός, το έκανε ο Πρίντεζης, ο Σλούκας, ο Μάντζαρης... Να μην ξεχάσουμε και τους δύο σέντερ, που ο ένας ήταν καλύτερος από τον άλλο. Ο Ντάνστον έκανε την αρχή, ο Χάντερ πήρε τη σκυτάλη, την ξανάδωσε στον συμπατριώτη του και ούτω καθ' εξής. Οι δύο Αμερικανοί έπαιξαν άμυνα για σεμινάριο, έβαλαν καλάθια είτε στο πικ εντ ρολ, είτε με πλάτη, έτρεξαν στον αιφνιδιασμό, τα έκαναν όλα.
Καλά, λοιπόν, όλα αυτά, όμως η δουλειά δεν σταματάει για τον Ολυμπιακό. Το 8-1 είναι εξαιρετικό ρεκόρ, συνδυάζεται με ωραίο μπάσκετ, αλλά αρκούν μια-δυο κακές εμφανίσεις για να αλλάξουν τα πάντα. Το Top 16 σε ανεβάζει και σε κατεβάζει γρήγορα, ας μην ξεχνάμε πού βρισκόταν η ΤΣΣΚΑ και πού θα βρισκόταν αν έχανε από την Λαμποράλ... Πού ήταν η Φενέρ και πού είναι τώρα... Και σε τι περιπέτειες έχει μπει η Εφές.
Το επόμενο ματς για παράδειγμα είναι κομβικό. Απέναντι στην Φενέρ ο Ολυμπιακός παίζει ουσιαστικά το πλεονέκτημα έδρας. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση, η ομάδα του Ομπράντοβιτς δεν είναι ίδια με εκείνη στο ματς της Πόλης. Εχει ανέβει ένα επίπεδο, έχει βρει ρυθμό και χημεία και απειλεί να πάρει το αβαντάζ έδρας μέσα από τα χέρια των ερυθρολεύκων. Αυτό το παιχνίδι θα γέμιζε και το "Καραϊσκάκης", όμως σε τούτο το επίπεδο ο κόσμος παίζει ρόλο, αλλά δεν είναι πρωταγωνιστής. Σαφώς και είναι ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών λόγω της παρουσίας του Ομπράντοβιτς στον πάγκο της Φενέρ, ενός μεγάλου αντιπάλου του Ολυμπιακού επί σειρά ετών. Ενός πρώην Παναθηναϊκού, που θα προσπαθήσει να κερδίσει και πάλι στο ΣΕΦ.
Αν δε τα βάλουμε κάτω, αν θέλει ο Ολυμπιακός να φτάσει στο φάιναλ φορ, πρέπει να ξεπεράσει τον... Παναθηναϊκό. Είτε τον παλιό, είτε τον τωρινό. Αν τα βάλουμε κάτω, με νίκη επί του Ομπράντοβιτς ο Ολυμπιακός ουσιαστικά αγγίζει το πλεονέκτημα έδρας. Αν κερδίσει και την ΤΣΣΚΑ του Ιτούδη ή κρατήσει τη διαφορά, θα είναι και πρώτος στον όμιλό του. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ πιθανό να αναμετρηθεί με τους πράσινους στα πλέι οφ. Μπορεί και ως δεύτερος να βρεθεί μπροστά σε εμφύλιο, μην τα παραβλέπουμε. Από κάθε άποψη, λοιπόν, ξεπερνάει τους... αιώνιους αντιπάλους και ταξιδεύει στη Μαδρίτη.
