Ήταν 2 Μαΐου 1998... Μόνος του, απογοητευμένος, πικραμένος, φτωχός... Σε ένα εγκαταλελλειμένο γκαράζ στο Σόρντιτς του Ανατολικού Λονδίνου, περίπου ένα χιλιόμετρο από το Χόκνεϊ, το μέρος που γεννήθηκε, 37 χρόνια νωρίτερα.
«Ελπίζω ότι ο Ιησούς, στον οποίο πιστεύω, θα με καλωσορίσει στο σπίτι» έγραψε στο σημείωμα που βρέθηκε δίπλα στο άψυχο σώμα του τα ξημερώματα της 3ης Μαϊου. Αυτό ήταν το τέλος του πρώτου ποδοσφαιριστή, ο οποίος μίλησε δημόσια και ανοικτά για την ομοφυλοφιλία του. Ήταν το τέλος του Τζάστιν Φάσανου.
Στις 22 Οκτωβρίου 1990 η σκανδαλοθηρική εφημερίδα «SUN» κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο τίτλο «Το αστέρι του ενός εκατομμυρίου λιρών δηλώνει: ΕΙΜΑΙ ΓΚΕΪ».
Ο Φάσανου είχε πάρει 20.000 λίρες από την εφημερίδα για να μιλήσει, καθώς είχε πάψει προ πολλού να είναι αστέρι, πόσο μάλλον αξίας ενός εκατομμυρίου λιρών. Ήταν μια εποχή που θα αποδεχόταν και πολύ λιγότερα χρήματα, αρκεί να κάλυπτε τα τρέχοντα έξοδά του.
Ο Φάσανου γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1961 στο Λονδίνοο, ο πατέρας του ήταν δικηγόρος από τη Νιγηρία που εγκατέλειψε τη νοσοκόμα μητέρα του με τα δυό τους παιδιά. Η μητέρα ανήμπορη να μεγαλώσει τα παιδιά, τα έδωσε για υιοθεσία. Στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, ο Τζάστον ασχολήθηκε με το μποξ και πολλοί έκριναν ότι θα μπορούσε να κάνει μεγάλη καριέρα, αν δεν τον κέρδιζε το ποδόσφαιρο.
Άρχισε την καριέρα του το 1978 από τη Νόριτς και το 1981 ο Μπράιαν Κλαφ ήταν αυτός που προσέφερε το ένα εκατομμύριο λίρες για να τον πάρει τη Νότινγχαμ Φόρεστ. Ωστόσο, ο εμβληματικός προπονητής δεν πείστηκε από το ταλέντο του Φάσανου, ενώ είχε και πολλές... αντιρρήσεις για την εξωγηπεδική ζωή του παίκτη.
Ο Κλαφ έχει γράψει μάλιστα στην αυτοβιογραφία του ότι τον ενοχλούσε η... συμπεριφορά του Φάσανου και τα μέρη στα οποία σύχναζε τα βράδια. Περιέγραψε, μάλιστα, ο Κλαφ ένα περιστατικό που είχε γίνει με τον Φάσανου στα αποδυτήρια της Φόρεστ...
«''Τζάστιν, πού πας αν θες να πάρεις μια φραντζόλα ψωμί" τον ρώτησα. "Σε έναν φούρνο, υποθέτω". "Πού πας αν θες να πάρεις ένα μπούτι αρνιού;". "Στον χασάπη". "Ε τότε γιατί συνεχίζεις να πηγαίνεις σε αυτό το κωλοκλάμπ με τις αδελφές;"».
Μία σεζόν έμεινε στην ομάδα και τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν πολλές ομάδες (σχεδόν κάθε χρονιά άλλαζε φανέλα) κάτι που τελικά τον έκανε... γυρολόγο των γηπέδων όχι μόνο στην Αγγλία, αλλά και στην Σκωτία, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία και στη Σουηδία. Το 1997 εγκατέλειψε την ενεργό δράση και ένα χρόνο αργότερα τον Μάρτιο του 1998, ένας 17χρονος κατήγγειλε στην αστυνομία ότι ο Φάσανου του είχε επιτεθεί για να τον βιάσει.
Δύο μήνες αργότερα, ο Φάσανου αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή του. «Συνειδητοποίησα ότι είχα ήδη κριθεί ένοχος. Δεν θέλω να ντροπιάζω άλλο τους φίλους και την οικογένειά μου... Ελπίζω ο Χριστός που αγαπώ να με υποδεχτεί σπίτι».
Δύο χρόνια μετά την αυτοκτονία, ο αδερφός του Τζον, εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή και αποκάλυψε το περιεχόμενο ενός τηλεφωνήματος που δέχθηκε λίγες ώρες πριν από το θάνατο του Τζάστιν. «Δέχθηκα μια κλήση, αλλά αυτός που ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής δεν μιλούσε. Ένιωσα πως ήταν κάποιος από την οικογένειά μου. Ένιωσα πως ήταν ο Τζάστιν, αλλά δεν μίλησα. Απλά έκλεισα το τηλέφωνο» ήταν τα λόγια του.
Το 2012, μιλώντας στο BBC, ο Τζον Φάσανου, έδωσε μια άλλη διάσταση στην τραγική ιστορία του αδερφού του λέγοντας πως ο ίδιος πίστευε ότι δεν ήταν γκέι, απλά έκανε ό,τι έκανε για λόγους δημοσιότητας. «Δεν είμαι ομοφοβικός, αλλά εκείνη την περίοδο ήμουν απέναντι στον αδερφό μου. Κοιμόμουν τα βράδια και σκεφτόμουν αν θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι για να τον βοηθήσω και πάντα κατέληγα στην απάντηση ότι θα μπορούσα. Aν αυτό με ανακουφίζει; Όχι. Έχουμε κλάψει, όμως, πολύ για τον Τζάστιν εδώ και δύο δεκαετίες. Φτάνει πια».
