Ο Απόστολος Νικολαΐδης μοίρασε ισόποσα ολόκληρη τη ζωή του στις δύο παθολογικές του αγάπες, τον αθλητισμό και τον Παναθηναϊκό. Αναμόρφωσε το σύλλογο του «τριφυλλιού», μετεξελίσσοντάς τον σε έναν πολυαθλητικό οργανισμό και γιγαντώνοντας τοιουτοτρόπως τη δυναμική του.
Ήταν κάτι παραπάνω από ένας απλός πρόεδρος της... σειράς, γεγονός που καταδεικνύει και το προσωνύμιο «Πατριάρχης», που έλαβε μετά το θάνατό του, λόγω της ανυπολόγιστης προσφοράς του στην ομάδα, παίρνοντας οριστικά τη θέση του στην πράσινη ιστορία στο πλάι του ιδρυτή, Γεώργιου Καλαφάτη.
Γεννήθηκε στις 19 Απριλίου του 1896 στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας και «έφυγε» στην Αθήνα στις 15 Οκτωβρίου του 1980, ακριβώς πριν 36 χρόνια, σε ηλικία 84 ετών. Στην κηδεία του, που έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας, παραβρέθηκε σύσσωμη η οικογένεια του Παναθηναϊκού, ενώ τη σορό του πήραν επ' ώμου οκτώ αθλητές του συλλόγου που έγραψαν ιστορία. Οι αθλητές ήταν οι: Οικονομόπουλος, Καμάρας, Αντωνίαδης (ποδόσφαιρο), Ζαχαρόπουλος (στίβος), Γεωργαντής, Ηλιόπουλος (βόλεϊ), Γκάρος, Καλογερόπουλος (μπάσκετ).
Είχε διακρίσεις σε αρκετά αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, ο στίβος, το μπάσκετ, το βόλεϊ και το τένις! Στην «πράσινη» οικογένεια διετέλεσε διοικητικός παράγοντας, όντας παράλληλα και αθλητής, σε διαφορετικές θέσεις και επί σειρά δεκαετιών, ενώ υπήρξε πρόεδρος και της ΕΠΟ για μία χρονιά (1926-1927). Υπήρξε, επίσης, πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ενώ στο ΣΕΓΑΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων) διετέλεσε γενικός γραμματέας (1932-1945) και πρόεδρος (1945-1967), αποτελώντας έως και σήμερα τον μακροβιότερο πρόεδρο στην ιστορία του Συνδέσμου.
Από στίβο μέχρι... Ράλι
Ο θρύλος της ιστορίας του Παναθηναϊκού, παρότι γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη (σήμερα ονομάζεται Πλόβντιβ), μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη όπου φοίτησε στη Ροβέρτειο Σχολή.
Στην Ελλάδα μετακόμισε το 1914, για να αγωνιστεί στον στίβο με την Εθνική Γυμναστική Εταιρεία αλλά και τον Άρη Θεσσαλονίκης, πριν μεταβεί στον Παναθηναϊκό, αποτελώντας μέλος όλων των αθλημάτων του Ομίλου.
Τεράστια διάκριση για την καριέρα του αποτελεί η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αμβέρσας το 1920, ως ποδοσφαιριστής και δεκαθλητής.
Έτρεχε ακόμη και σε αγώνες αυτοκινήτων στην Ελλάδα, όπου για δύο χρονιές (1932 και 1933) ήταν ο νικητής στην Ανάβαση της Πάρνηθας, ο μοναδικός αυτοκινητικός αγώνας τότε. Μετέπειτα αποτέλεσε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ράλι Ακρόπολις ως πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινήτου & Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ).
Μετονομασία συλλόγου και μετεξέλιξη
Ο Απόστολος Νικολαΐδης συνέβαλε στα μέγιστα, όντας παίκτης ακόμα, στη μετονομασία του συλλόγου από Πανελλήνιος Ποδοσοφαιρικός & Αγωνιστικός Όμιλος σε Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος. Δεν έμεινε όμως εκεί, ήταν αυτός που μετέτρεψε τον σύλλογο από αμιγώς ποδοσφαιρικό σωματείο (το οποίο ίδρυσε το 1908 ο Γιώργιος Καλαφάτης), σε πολυαθλητικό όμιλο και στην αγωνιστική πρόοδο και πρωτοπορία όλων των αθλητικών τμημάτων.
Στον Παναθηναϊκό για 40 και πλέον χρόνια διετέλεσε πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γενικός γραμματέας, μέλος του διοικητικού συμβουλίου, γενικός αρχηγός και ο ουσιαστικός λήπτης αποφάσεων στο Σύλλογο για όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
Το προσωνύμιό του ως «Πατριάρχης του Παναθηναϊκού» μετά το θάνατό του, ήταν αποτέλεσμα της τεράστιας συνεισφοράς του στην οικογένεια του Παναθηναϊκού. Αποκορύφωμα της προσφοράς του, η μετονομασία του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας σε «Απόστολος Νικολαΐδης» το 1981.
Ο Απόστολος Νικολαΐδης, εκτός του γηπέδου της Λεωφόρου, ήταν και εμπνευστής της κατασκευής του Σταδίου «Γ. Καραϊσκάκης» και του Ολυμπιακού Σταδίου.
Χούντα, δίκη και επιστροφή
Το 1968 η Χούντα τον παρέπεμψε σε δίκη για να αποξενωθεί από τις διοικητικές του θέσεις στον Παναθηναϊκό και γενικότερα τις θεσμικές αρμοδιότητες που κατείχε στον ελληνικό αθλητισμό. Στο πλευρό του ως μάρτυρας υπεράσπισης είχε σταθεί ο παλαιός «αιώνιος αντίπαλος», Γιώργος Ανδριανόπουλος, ο οποίος υπήρξε και πρόεδρος του Ολυμπιακού.
Με την πτώση της Δικτατορίας το 1974, εκλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1979. Το μεγαλύτερο όμως διάστημα, εξαιτίας προβλημάτων υγείας, χρέη προέρδου εκτελούσε ο ανιψιός του και πρώην στέλεχος της ομάδας μπάσκετ, Τζακ Νικολαΐδης.
Παράλληλα δε θα μπορούσε να παραβλεφθεί και η αμέριστη συνεισφορά του στους Κωνσταντινουπολίτες για την ίδρυση της ΑΕΚ, έχοντας ζήσει και ο ίδιος επί σειρά ετών στην Πόλη. Συγκεκριμένα συνέδραμε στην ίδρυση μιας νέας ομάδας στην Αθήνα από τους Κωνσταντινουπολίτες, παραχωρώντας εν συνεχεία γενναιόδωρα και το γήπεδο της Λεωφόρου στη διάθεση της ΑΕΚ.
Οι διακρίσεις του σε όλα τα αθλήματα
- Με την Εθνική Ανδρών βγήκε 8ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα.
- Με τον Παναθηναϊκό: 1 πρωτάθλημα διοργάνωσης ΣΕΓΑΣ (άνοιξη 1915), 2 πρωταθλήματα ΕΠΣ Ελλάδος (1920-21 και 1921-22), 3 πρωταθλήματα ΕΠΣ Αθηνών (1924-25, 1925-26, 1926-27).
- 1 συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα, όπου εγκατέλειψε εξαιτίας πυρετού μετά τα 4 πρώτα αγωνίσματα.
Άλμα επί κοντώ
-Ως αθλητής του Π.Α.Ο. 1 αργυρό μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα (Απρίλιος 1924).
