MENU

Βγαίνει η ομάδα, η κάθε ομάδα στο γήπεδο και τη φανέλλα της φοράνε στην πλειοψηφία αλλοδαποί ποδοσφαιριστές. Και στο ρόστερ οι περισσότεροι είναι ξένοι. Τι είναι αυτό;

Κάποτε, κι όχι πριν εκατό χρόνια, οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες, δηλαδή οι περισσότερο δημοφιλείς ανταγωνιζόντουσαν ποια θα πρωτοπάρει το ταλέντο από την Δράμα και τις Σέρρες, τον Βόλο και την Κατερίνη, τον Απόλλωνα και τον Πανιώνιο, το Αιγάλεω και τον Ηρακλή, τα Γιάννενα και τον Εθνικό.

Στέρεψε η πηγή. Αυτό έγινε. Στέρεψαν οι πηγές... Αυτή είναι η κατάσταση. Κυριαρχεί ο τυχοδιωκτισμός.

Πώς να φανεί ο Έλληνας ποδοσφαιριστής, όταν δεν βρίσκει χώρο στις ομάδες της βιτρίνας. Όταν αυτές οι ομάδες, οι «μεγάλες» δεν δουλεύουν, δεν παράγουν ταλέντα, δεν αξιοποιούν.

Όχι πως πριν 30 και 40 χρόνια οι ΠΑΕ λειτουργούν σαν επιχειρήσεις, και τότε τις χαρακτήριζε η προχειρότητα. Και τις «μεγάλες», και τις μικρές, τις επαρχιακές. Απλά, σήμερα οι απαιτήσεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, που είναι περισσότερο βιομηχανία, που είναι περισσσότερο εργοστασιακό, είναι μεγαλύτερες. Απαιτούν οργάνωση, στελέχη, πρόγραμμα. Τα βήματα που έχουν κάνει οι ελληνικές ΠΑΕ είναι... δειλά, μικρά.

ΣΑΠΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ο Εσιέν, γράφει ο apodytiriakias.gr

Στέρεψε η πηγή, ζήτω οι τυχοδιώκτες!