MENU

Κάποτε λοιπόν πήρα συνεντευξη από το πλεόν διάσημο τραβεστι της εποχής: τη Λόλα.

Πήγα στο σπίτι της κάπου στη Λεωφόρο Αμφιθέας.

Ηταν ευγενική, φιλόξενη, έξυπνη και είχε ενα πελώριο μαύρο λυκόσκυλο.

Δεν ειχε κάνει εγχείρηση. Ηταν εναντίον.

Αργότερα (γυρω στα 30 της) εκανε αλλαγή φύλου ... και εμαθα οτι το μετανιωσε. Πήγε στην Κρήτη και από τοτε χάθηκαν τα ίχνη της.

Τα υπολοιπα τα αγνοώ. Σιγα τα αυγά!.

Δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε είναι ο τελευταίος.

Να… τωρα ας πουμε που γραφω αλλοτε χρησιμοποιώ το αρσενικό "ο" και άλλοτε το θηλυκό "η".

Μεταξύ μας: γελάω με αυτην μου την γραπτική παλινδρόμηση. Ειναι το μοναδικο μου που με μπερδευει.

Από την άλλη πάντα με εκνευρίζει αυτη η πουριτανική, εσωστρεφής, εντελώς υποκριτική (δημοσιογραφική) κοινωνία.

Γιατι κακα τα ψεμματα… εμείς ο δημοσιογραφοι τα ανακαλύπτουμε αυτα τα επουσιώδη θέματα.. τα ριχνουμε ως δολωμα στην κοινωνία και μετα κάνουμε πάρτι.

Αν αυτο δεν ειναι πουστιά…τότε τι είναι;

Κάποτε ηταν της μόδας να ρωτάμε κάθε ανθρωπο που στεκόταν μπροστα σε ενα μικρόφωνο: αν πιστεύει (στον Χριστιανισμο) και δεν βρέθηκε ούτε ενας/μία να τους στείλει στο διαβολο, επειδή ακριβώς φοβόταν την κοινωνική κατακραυγη.

Για πείτε μου τώρα εσείς…. γιατι η δική μου πίστη η μη πίστη πρέπει να γίνει δημόσια κουβέντα;

Σημερα ρωτούν τους ανθρωπους τι θα εκαναν αν μαθαιναν οτι ο γιός τους είναι ομοφυλόφιλος;

Θεε μου …τι ντροπη! (αναφέρομαι σ' αυτόν που ρωτά)

Το πιο γελοίο είναι ότι πάντα ρωτουν για τν…γιο… λες και η ομοφυλοφιλία περιορίζεται στο αρσενικο φυλο.

Ακόμα και εδω (δείτε τη γελοιότητα της λέξης) ακρατος φαλλοκρατισμός.

Εχω γνωρίσει gay που έχουν κάτι αρχίδια μεχρι το γόνατο (είναι κύριοι με Κ κεφαλαίο) και εχω γνωρισε δηθεν αρσενικούς που την πουστιά την εχουν στην κωλότσεπη.

Δεν πρωτοτυπω ε; Ούτε -φανταζομαι-σας εκπλήσσω.

Σε μια χωρα που ταλανίζεται εδω και πολλα χρόνια από πολύ σοβαρά προβλήματα διαβίωσης το μόνο που μας απασχολεί (στις μερες μας) ειναι το δικαίωμα στην αλλαγή φύλου.

Να σας πω κάτι;

Εμένα με απασχολεί ιδιαιτερα η αλλαγή φίλου ..με "ι".

Με άλλα λόγια: οι α-φιλοι. αυτοί/ες δλδ που δεν μπορεις να εμπιστευθείς ως φίλους.

Η φιλία είναι ιερό πράγμα.... η σεξουαλική προτίμηση ειναι προσωπικό θεμα...

Οι δικοί μου φίλοι μπορούν ναναι ό,τι γουστάρουν.. ομοφυλόφιλοι… τραβεστί… κοντοί..χονδροί…βλάκες.. εξυπνοι…. πλούσιοι..φτωχοι κ.λ.π αρκεί να είναι σπαθί και να τιμούν τον φίλο τους. Εδω και πολλά χρόνια είμαστε φίλοι με μια λεσβία… εντελώς λεσβία…. ποτέ της δεν το έκρυψε απο κανεναν.... σας διαβεβαιωνω δεν ηταν ευκολο....καταπληκτική νοικοκυρα και υπεροχη μαγειρισσα…. μια φορά στα πολύ δυσκολα μου και ενω εφευγε διακοπές δεν ηξερα πού να μείνω…. μου εδωσε το κλειδί του σπιτιού της….

Την αγαπω γι' αυτο… και μου είναι αδιαφορο που το βράδυ κοιμάται αγκαλιά με την αγαπημένη της.

Αφού αυτη ειναι ευτυχισμένη…. τότε είμαι χαρούμενος κι εγω.

Ξερετε ποιούς ομοφυλόφιλους αντιπαθώ; Αυτούς/ες που το παιζουν straight … παντρευονται…. κανουν παιδιά και στο τέλος καταστρέφουν ανθρωπους….

Ειναι οι ίδιοι που κάποτε προκαλούσαν κυκλοφοριακή συμφορεση στον παραδρομο της Συγγρού.

H φρίκη της αλλαγής ΦΙΛΟΥ