MENU

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο κόσμος συγκρίνει μια κατάσταση στα όρια της διάλυσης με τους οίκους ανοχής! Θέλω να πω, ένας νορμάλ οίκος ανοχής, ένα μπουρδέλο για να κόψουμε τις σεμνοτυφίες, έχει κανόνες, ιεραρχία, οργάνωση, λειτουργεί σαν σωστό μαγαζί δηλαδή και μάλιστα μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Για ποιο λόγο λοιπόν λέμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μπουρδέλο; Δεν είναι. Μακάρι να ήταν έστω αυτό. Ζητάνε και τα ρέστα

Προσέξτε τι γίνεται. Η Σούπερ Λίγκα ξεκίνησε με 18 ομάδες, στην πορεία αποχώρησαν λόγω χρεών οι δυο, υποβιβάστηκαν άλλες δυο, οι οποίες όμως ίσως να μην υποβιβαστούν, αν υποβιβαστεί η Βέροια που εμπλέκεται σε υπόθεση δωροδοκίας, για την οποία κατηγορείται πια και ο πρωταθλητής Ολυμπιακός, που πάει να πει ότι ενδεχομένως να μην είναι πρωταθλητής!

Προσθέστε σε όλα αυτά και τους υπόλοιπους συλλόγους που βρίσκονται στη δικογραφία της εγκληματικής οργάνωσης, τους διαιτητές, τους παράγοντες, τους ανθρώπους της ΕΠΟ, τις ομάδες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και παρότι έμειναν στην κατηγορία δεν ξέρουν πώς θα βγάλουν την επόμενη χρονιά, την αθλητική δικαιοσύνη που σφυρίζει αδιάφορα ενώ γύρω της συμβαίνει κοσμογονία, τα δημοσιογραφάκια που παλεύουν να μας πείσουν ότι δεν βλέπουμε όσα βλέπουμε κάθε Κυριακή, απλώς μας έχει θαμπώσει το μεγαλείο του Θρύλου και το κόμπλεξ μας, τη Nova που ...προστατεύει το προϊόν της με την παγκόσμια πρωτοτυπία της απαγόρευσης στους σχολιαστές της να παίρνουν θέση για τις επίμαχες φάσεις κ.λ.π. Και πείτε μου ειλικρινά, τι σχέση έχει αυτό το απερίγραπτο χάλι με τα μπουρδέλα; Εκεί πηγαίνεις, πηδάς, πληρώνεις, φεύγεις κύριος. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο αντιθέτως σε πηδάνε και σου ζητάνε και τα ρέσταΟ "σάπιος" Γεωργέας

O Γεωργέας για παράδειγμα, που βγήκε μπροστά και κατήγγειλε όσα συνέβησαν (ή έστω, όσα ισχυρίζεται ότι συνέβησαν) στο ημίχρονο του Ολυμπιακός – Βέροια, παρουσιάζεται από μερίδα των ΜΜΕ και αρκετό κόσμο, ως ένα ελεεινό κωλόπαιδο, ένας κοινός συκοφάντης, το σάπιο μήλο που θα χαλάσει το λαμπερό, υγιές και οικοσύστημα της Σούπερ Λίγκας!

Νομίζω πως το φινάλε της φετινής σεζόν (περιμένουμε ακόμα τα πλέι – οφ και τον τελικό του κυπέλλου αλλά πόσοι τα περιμένουν στα αλήθεια; ) μας βρίσκει στο χειρότερο και ταυτόχρονα στο καλύτερο σημείο που έχουμε βρεθεί εδώ και χρόνια. Το χειρότερο, διότι, τα είπαμε, δεν ξέρω τι μπορεί να θεωρηθεί πιο ...πάτος από ένα αναξιόπιστο, διεφθαρμένο πρωτάθλημα, γεμάτο ποινικά διωκόμενους παράγοντες, ασχήμια, χυδαιότητα και βία.

Το καλύτερο, επειδή για πρώτη φορά βλέπουμε την αλήθεια όπως είναι. Μια αλήθεια που δεν ανήκει στο αθλητικό ρεπορτάζ, ανήκει αποκλειστικά στο δικαστικό. Κυρίως, δεν ανήκει στα γήπεδα. Αν ανήκει στις φυλακές θα το αποφασίσουν άλλοι, στα γήπεδα πάντως δεν ανήκει. Και φυσικά δεν ανήκει ούτε στα κατασυκοφαντημένα μπουρδέλα!

Μακάρι το ελληνικό ποδόσφαιρο να ήταν οίκος ανοχής!