Είναι μια αγάπη εσωτερική… όσοι με ξέρουν προσωπικά, γνωρίζουν ότι εξαιρετικά σπάνια βάζω στην κουβέντα μου τα αθλητικά. Ειμαι μοναχικός καβαλάρης σ’ αυτό.
Δεν ξερω πρόσωπα, δεν ξέρω γραφεια, δεν ξέρω παράγοντες, δεν ξέρω προσωπικα αθλητές… είμαι ενας απλός παρατηρητής. Με άλλα λόγια: είμαι άτρωτος. Γιατί; επειδή δεν έχω όφελος, παρα μόνο ενδιαφέρον.
Ε, λοιπόν υπ’ αυτό το πρίσμα ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ!
Σκεφθείτε ότι ενώ ξέρω με λεπτομέρειες παρα πολλά πράγματα για διάφορα αθλήματα (καμμια φορά ο Παπαθεοδωρου μένει με ανοικτο το στόμα) αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν γνωρίζω σε ποια θέση είναι η αγαπημένη μου ομάδα, ο Παναθηναϊκός… αν ο Ολυμπιακός έχει πάρει ήδη το πρωτάθλημα ή ποιες ομάδες κινδυνεύουν να υποβιβαστούν…
Στο μπάσκετ;
Α, εκει είναι ακόμα χειρότερα… Μονο τα αποτελέσματα γνωρίζω κι αυτά κατόπιν εορτής.
Γιατί; μα επειδη ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ!
Τον θαυμάζω τον Θανάση Ασπρούλια που έχει την υπομονή να εξηγεί (θαυμάσια). Όμως δεν τον καταλαβαίνω… σε ποιους απευθύνεται; Σ αυτούς που συμφωνούν με το αυτονόητο; Ετσι κι αλλιώς οι άλλοι όχι μόνο δεν συμφωνούν, αλλά συνεχίζουν λες και δεν διαβασαν… ή αν διάβασαν δεν καταλαβαν ούτε μία λέξη.
ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ όλους εσάς που σε μια μέτριας κυκλοφορίας εφημερίδα ούτε το μονόστηλο για τα διανυκτερευοντα φαρμακεία δεν θα σας τα έδιναν –όχι να τα γραφετε-, αλλά να τα πάτε ούτε μέχρι τη φωτοσύνθεση.
ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ρε παπάρες, όλους εσάς που είστε στην αυλή τους. ΦΤΟΥ ΣΑΣ κατάμουτρα.
ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ χαμούρηδες γιατι ούτε μια γκόμενα (συγγνωμη κυρίες μου… δεν τον εννοω τον χαρακτηρισμό) δεν μπορείτε να ρίξετε στα ίσια.
ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ και σας (ενώ εχω γραψει δεκάδες άρθρα υπέρ των χουλιγκάνων) επειδή είστε μάγκες μόνο όταν είστε πλήθος και ακόμα πιο τζάμπα μάγκες όταν ειστε κρυμένοι πίσω από ένα ψευδωνυμο και μια οθόνη.
ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ και σας που εχετε λεφτά με το τσουβάλι και αντί να τα χρησιμοποιείτε για να περνάτε ωραία (δεν είπα να τα μοιράζετε) ξεφτιλίζεστε στα μάτια όλων αυτων που (νομίζετε) ότι εξαγοράζετε. Εχω φίλους και γνωστούς που μπροστά στα χρηματα που έχουν, οι δικές σας περιουσίες δεν φτάνουν ούτε για μπουρμπουάρ και τους θαυμάζω και τους αγαπώ όχι γιατι είναι πλούσιοι, αλλά γιατι δεν το επιδεικνύουν και πάνω από όλλα γιατι ξέρουν σεμνά και ανθρωπινα να γεύονται όλες τις μεγάλες χαρές της ζωής.
Το ξέρω ότι δεν σας νοιάζει που ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ… εγω όμως συνεχίζω να ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ!
ΦΤΟΥ ΣΑΣ!
