Η απόφαση του ΑΣΕΑΔ απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι στη χώρα της απόλυτης παράνοιας θα ήταν έκπληξη αν οι θεσμοί λειτουργούσαν εύρυθμα και λογικά.
Μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα... Δε θεωρώ ότι η ανατροπή της υπόθεσης από το ΑΣΕΑΔ προήλθε μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες και τάσσεται ενάντια στη νομιμότητα. Το σκεπτικό του δευτεροβάθμιου οργάνου, που σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν, έχει προκαλέσει το (λογικό) λαϊκό αίσθημα και (ακόμα χειρότερα) τη νοημοσύνη του μέσου Ελληνα (και μη ταγμένου) φιλάθλου, αυτή τη φορά στηρίζεται καθαρές νομικές διατάξεις.
Από τη στιγμή που ο αθλητικός δικαστής, επέβαλλε αρχική ποινή (50 χιλιάδες ευρώ) επικαλούμενος το πειθαρχικό δίκαιο του ΕΣΑΚΕ, οτιδήποτε κι αν συνέβαινε στην πορεία, θα ήταν βούτυρο στο ψωμί των έμπειρων νομικών συμβούλων του Παναθηναϊκού να φέρουν στα μέτρα τους την τελική απόφαση βάζοντας στο παιχνίδι την αρχή της αναλογικότητας.
Οι δικαστικοί κύκλοι αναφέρουν ότι η αρχή της αναλογικότητας εμπίπτει στις γενικότερες αρχές δικαίου, η επίκληση στην οποία αφορά και μόνο στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε δικαστή. Ας είναι όμως...
Εχουν εμφανιστεί δεκάδες αφορμές για να άρω (εδώ και χρόνια) την εμπιστοσύνη μου στα ελληνικά δικαστήρια και ταυτόχρονα να αηδιάζω με τη μόνιμη επωδό που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι από τους προβεβλημένους νομικούς αυτή της χώρας σε κάθε δημόσια τοποθέτησή τους: «Εχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη». Μπράβο σου, προσωπικά δεν έχω καμία, αλλά εσύ παίζεις το παιχνίδι σου και καλά κάνεις. Ωστόσο, ως δημοσιογράφος και μάλιστα σε ένα νομικό τοπίο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσεγγίσει κανείς χωρίς να έχει απόλυτη γνώση των νόμων και των ερμηνειών του, δε θα ασχοληθώ με το δίκαιο ή το άδικο της απόφασης του ΑΣΕΑΔ από τη στιγμή που στοιχειοθετείται με νομικά επιχειρήματα που δεν προσβάλλουν την κοινή λογική.
Από την άλλη πλευρά, όμως, θα σταθώ στον τρόπο με τον οποίο ο Παναθηναϊκός και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ερμήνευσε την απόφαση του ΑΣΕΑΔ. Ασφαλώς και πρόκειται για μία τεράστια νομική νίκη του επιτελείου των πράσινων, που μεθοδευμένα έχτισαν την υπεράσπιση του συλλόγου.
Η ανακοίνωση όμως, που ακολούθησε αποδεικνύει ότι ο πάλαι ποτέ ισχυρός άνδρας του τριφυλλιού (δεδομένου ότι πλέον δεν κατέχει διοικητικό πόστο στην ΚΑΕ επισήμως) δεν διδάχθηκε τίποτα από την περιπέτεια στην οποία υπέβαλλε την ομάδα του και ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ επί μήνες. Δεν κατανόησε το κακό που παρολίγον να προκαλέσει και θριαμβολογεί για μία υπόθεση στην οποία ο ίδιος κρίθηκε τελεσίδικα κατηγορούμενος.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, μην το ξεχνάμε, δεν αθωώθηκε! Τιμωρήθηκε! Με πολύ βαρύ πρόστιμο, ύψους 50 χιλιάδων ευρώ. Δεν είναι μικρό το ποσό.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανακαλύψει την Αμερική όταν υπερασπίζεται το αγωνιστικό αποτέλεσμα που προκύπτει στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Είναι επιθυμία όλων να συμβαίνει. Οι ελληνικοί νόμοι όμως, ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ και ποινές που καθορίζουν αγωνιστικά αποτελέσματα όταν υπάρχουν παραβάσεις που τους καταστρατηγούν. Στην επικοινωνιακή πολιτική που εξαπέλυσε ο Παναθηναϊκός τους τελευταίους μήνες, ξέχασε να το αναφέρει. Και μιλάμε για τους ίδιους νόμους, που επικαλείται ΣΗΜΕΡΑ ο Παναθηναϊκός μετά τη δικαίωσή του από το ΑΣΕΑΔ... Οξύμωρο, τουλάχιστον!
Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε γίνεται αναφορά: «Για τον μεγάλο αγώνα εναντίον αυτών που πρέπει να λογοδοτήσουν για την αδικία που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να επισημοποιήσουν και να παρουσιάσουν ως νόμιμη μέσω σκανδαλωδών μεθοδεύσεων». Σε κανένα σημείο της ανακοίνωσης γίνεται λόγος σε ποιους αναφέρεται, αντιθέτως υπόσχεται ότι... «Θα κάνει τα πάντα για να ξεσκεπάσει του πρωταγωνιστές της θλιβερής συνωμοσίας...».
Να επαναλάβω σε αυτό το σημείο ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει τιμωρηθεί με πρόστιμο 50 χιλιάδων ευρώ, άρα τα περί συνωμοσίας είναι μάλλον αβάσιμα, πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που ο ίδιος ο νομικός της ΚΑΕ, ο κ.Δημητρακόπουλος, κρατώντας πολύ ήπιους τόνους μετά τη μεγάλη επιτυχία, προσωπική και των συνεργατών του, αναφώνησε ότι πρόκειται για μία δίκαιη απόφαση. Ορθώς δηλαδή, κατακυρώθηκε η (πανάξια και μέσα στο παρκέ) νίκη στον Παναθηναϊκό, ορθώς όμως τιμωρήθηκε και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που έδωσε δικαίωμα στον Ολυμπιακό να διεκδικήσει την πρόκριση στα χαρτιά. Οι παίκτες και οι προπονητές έκαναν το καθήκον τους.
Να σημειώσω δε, ότι στο ελληνικό μπάσκετ, υπάρχουν δύο πειθαρχικά δίκαια. Της ΕΟΚ (το πιο αυστηρό) και του ΕΣΑΚΕ (που είναι επιεικέστερο). Ο Δ.Γιαννακόπουλος τιμωρήθηκε με βάση αυτό του ΕΣΑΚΕ αρχικά από τον αθλητικό δικαστή που ήταν και η απόφαση που πυροδότησε από το ΑΣΕΑΔ την επίκληση στην αρχή της αναλογικότητας.
Θέλω να πω ότι, αν για κάποιο λόγο ο αθλητικός δικαστής αρχικά είχε εκδικάσει με το πειθαρχικό δίκαιο της ΕΟΚ την ίδια υπόθεση (που είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, αφού γραπτώς δεν τον περιορίζει κάτι να το πράξει, παρά μόνο μία προφορική συμφωνία των ομάδων) ο Παναθηναϊκός θα είχε χάσει το παιχνίδι στα χαρτιά. Η το ΑΣΕΑΔ θα έπρεπε να ανακαλύψει μία άλλη φόρμουλα δικαίωσης των πράσινων. Με την απόφαση του ΑΣΕΑΔ δικαιώνεται μόνο ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς και οι παίκτες του. Κανείς άλλος! Η μάλλον δικαιώνεται και η επιθετική στάση που κρατά ο πρώην πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο οποίος δεν έχει αναγνωρίσει σε κανένα σημείο το λάθος του. Ενώ θα μπορούσε!
Εκεί στο φινάλε της ανακοίνωσής του, που μοιράζει ειλικρινή συγχαρητήρια στην ΚΑΕ Ολυμπιακός για την φιλανθρωπική πράξη του με τον Σπύρο Καββαδά, θα μπορούσε να υποσχεθεί ότι εκτός των θυσιών που κάνει για να κρατά τον Παναθηναϊκό στο υψηλό επίπεδο που ήρθε τις προηγούμενες δύο δεκαετίες με τη διοίκηση του πατέρα και του θείου του, αλλά και κόουτς τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, δε θα επαναλάβει πράξεις που βάζουν σε κίνδυνο τις αγωνιστικές επιτυχίες της ομάδας του. Αλλά δεν το έκανε!
Υ.Γ. Μήπως πρέπει να γίνει ξεκάθαρο τούδε και στο εξής, ποιο πειθαρχικό δίκαιο ισχύει στην εκδίκαση υποθέσεων που αφορούν στο Κύπελλο;
Υ.Γ.1 Ο ΕΣΑΚΕ ζήτησε και πέτυχε προφορική συμφωνία ώστε η εκδίκαση των υποθέσεων του Κυπέλλου Ελλάδας να γίνονται με βάση το πειθαρχικό δίκαιο του ΕΣΑΚΕ, που προφανώς θέλει να υπερασπιστεί το συμφέρον των μελών του... Υπάρχει κάποιος σοφός στον ΕΣΑΚΕ να μας απαντήσει τι ισχύει σε αγώνες που συμμετέχουν ομάδες από την Α1 και την Α2; Αν ο αγώνας δεν ήταν Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, αλλά Παναθηναϊκός – Λιβαδειά, τι θα ίσχυε ακριβώς; Η απάντηση ότι δε θα γινόταν τίποτα διότι η ομάδα της Α2 δε θα διεκδικούσε τίποτα στα δικαστήρια κρίνεται ως απαράδεκτη.
Υ.Γ.2: Ο ιδιος δικαστής αρχικά έκρινε με βάση το πειθαρχικό δίκαιο του ΕΣΑΚΕ και σε δεύτερο επίπεδο με βάση το πειθαρχικό δίκαιο της ΕΟΚ... Πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει το ελληνικό μπάσκετ σε αυτόν; Η μήπως με τη δεύτερη απόφαση που έβγαλε, ένιψε τας χείρας του, προκαλώντας ένα απίστευτο μπάχαλο επί μήνες, θέλοντας να ρίξει την καυτή πατάτα στο ΑΣΕΑΔ και πάλι;
