Ο Σκοτ αρθρογραφεί σε ένα από τα πιο γνωστά ποδοσφαιρικά σάιτ του Ηνωμένου Βασιλείου και ήταν από τους πρώτους ξένους δημοσιογράφους που ασχολήθηκαν με την υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» που ταλανίζει το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ο Σκοτ ήρθε στη χώρα μας και πραγματοποίησε μία μεγάλη έρευνα για τη διαφθορά και το καθεστώς τρόμου που επικρατεί, για τη δράση των ατόμων που κινούν τα νήματα στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου καθώς και για την ανακριτική διαδικασία η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Η υπόθεση πλέον βγαίνει εκτός των ελληνικών συνόρων καθώς τα διεθνή ΜΜΕ αντιλαμβάνονται την κρισιμότητά της. Το SDNA σας μεταφέρει όλο το ρεπορτάζ που πραγματοποίησε ο Σκοτ στο Insideworldfootball σχετικά με τις απειλές και τις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, καθώς και όλο το χρονικό με την επίθεση εναντίον του διαιτητή Πέτρου Κωνσταντινέα.
Σιδηρογροθιές, ρόπαλα, βόμβες και εκρηκτικοί μηχανισμοί ήταν τα όπλα που χρησιμοποιούσε το καρτέλ που έστηνε ποδοσφαιρικούς αγώνες για να τρομοκρατεί το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτά είναι τα σοκαριστικά ευρήματα της ξεχωριστής έρευνας του Insideworldfootball σχετικά με τη βαθιά κρίση διαφθοράς της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και διάφορων συλλόγων της Super League που βρίσκονται υπό την αρμοδιότητά της. Σε μια σειρά από αποκλειστικές συνεντεύξεις αποκαλύπτουμε πως το χάος βασιλεύει στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τον εξής τρόπο:
Η επιχείρηση ενός διαιτητή της FIFA βομβαρδίζεται αφού αρνήθηκε να ακολουθήσει τις οδηγίες προκειμένου να ευνοήσει μια συγκεκριμένη ομάδα. Ο αναπληρωτής προϊστάμενος της διαιτησίας γίνεται στόχος των χούλιγκαν με ξύλινα ρόπαλα. Γραφεία εφημερίδας και τηλεόρασης βομβαρδίζονται. Οπλισμένοι κακοποιοί επιτίθενται σε ανεξάρτητους δημοσιογράφους στον δρόμο.
Όπως δημοσιεύτηκε σε προηγούμενο αποκλειστικό δημοσίευμα του Insideworldfootball αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΠΟ και ιθύνοντες συλλόγων ερευνώνται ως φερόμενοι για τέλεση εγκληματικών ενεργειών. Η ανακριτική διαδικασία έχει παρενοχλήσει την καρδιά της αποκαλούμενης μαφίας στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Όλοι που βρίσκονται μέσα στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου ζουν με τον φόβο των αντιποίνων, όπως ο Βασίλης Παπαθεοδώρου, ο διευθυντής του σάιτ SDNA.gr μου λέει: «Δεν υπάρχει κανένας αυτές τις μέρες που να συνδέεται με το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο που να μη φοβάται σχετικά με το τι μπορεί να συμβεί στον ίδιο», αναφέρει.
«Γι' αυτό το λόγο η πλειοψηφία έχει επιλέξει τον δρόμο της σιωπής. Τα παραδείγματα βρίσκονται ακριβώς μπροστά μας. Άνθρωποι που χάσανε τις δουλειές τους, άνθρωποι των οποίων οι επιχειρήσεις γίνανε στόχος εμπρηστικών επιθέσεων. Διαιτητές που κάνανε ένα λάθος ή γίνανε αντιληπτοί ότι κάνανε λάθος στα μάτια του κατεστημένου, εξαφανίζονται από προσώπου γης, με επαγγελματικό τρόπο. Διαγράφονται μονομιάς από τη λίστα των διαιτητών για πάντα. Έπειτα υπάρχει ένα ψυχολογικό στοιχείο επίσης για αυτούς που δεν υποφέρουν αυτές τις συνέπειες επειδή φοβούνται από αυτό που συνέβη στον διπλανό τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η λέξη “μαφία” είναι ακριβής για να χρησιμοποιηθεί. Ακόμα περισσότερο επειδή ο εισαγγελέας λέει ότι είναι κατηγορίες που σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία αφορούν μέλη εγκληματικής οργάνωσης».
Φυσικά αυτό έχει οδηγήσει αρκετούς δημοσιογράφους να βρουν καταφύγιο στη διάχυτη πίεση για να βγάλουν τα προς το ζην, έτοιμοι να πραγματοποιήσουν τις διαταγές αυτών που συμπεριλαμβάνονται στο σύστημα της μαφίας. Άλλοι που διαφώνησαν έχασαν τις δουλειές τους χωρίς κάποια διευκρίνηση, αφήνοντας τους να αναρωτιούνται εάν ο λόγος είχε να κάνει με το ότι το ρεπορτάζ τους έβαλε το μαχαίρι στο κόκαλο.
Άνθρωποι με βαθιά γνώση όπως ο Θάνος Μπλούνας, που ειδικεύεται στο να γράφει για διαιτητικές υποθέσεις και θέματα της ΕΠΟ, παρά τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες έχουν βρεθεί εκτός τομέα για μήνες ή για χρόνια. Ακόμα και ο Κυριάκος Θωμαΐδης, ένας πραγματικός celebrity της χώρας έπειτα από 26 συνεχείς σεζόν ως παρουσιαστής της Δίκης, ή της Δίκης της Δευτέρας, της πιο διάσημης ποδοσφαιρικής εκπομπής στην ελληνική τηλεόραση, έχει απολυθεί μέχρι στιγμής από έξι διαφορετικά κανάλια.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υψώσει το ανάστημά τους εναντίον του κατεστημένου, παρά τα ρίσκα που υπήρχαν. Ο Παπαθεοδώρου έχει γενναία αφήσει να εννοηθεί ότι έχει καταθέσει στους ανακριτές, αν και ο ίδιος αρνείται να αποκαλύψει οποιαδήποτε συνομιλία που είχε με τις νομικές υπηρεσίες. Σίγουρα όμως γνωρίζει τι διακυβεύεται. Δίπλα του, καθώς μιλάμε, βρίσκεται κάποιος που είχε βιώσει μία δυσάρεστη προσωπική εμπειρία από τις σκοτεινές δυνάμεις που βρίσκονται στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Όπως ο Παπαθεοδώρου, έτσι και ο Άρης Ασβεστάς, έχει τη φήμη να αρνείται να καθοδηγηθεί από τις πιέσεις που ασκούνται από τρίτους ώστε να επηρεάσουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο ίδιος προσωπικά υπέφερε για το ότι αρνήθηκε να συνεργαστεί με αυτό που ο ίδιος και πολλοί άλλοι αντιμετωπίζουν, το αποκαλούμενο σύστημα.
«Υπάρχουν γύρω στους δέκα δημοσιογράφους που είτε έχουν απειληθεί είτε έχουν γίνει αντικείμενο επίθεσης έξω από τα σπίτια, στα δημοσιογραφικά θεωρία, στα γήπεδα ή στους χώρους εργασίας», μου λέει ο Ασβεστάς. «Κάποιοι από τα θύματα φοβούνται να καταθέσουν, συνεπώς αυτές οι επιθέσεις δεν γίνονται ποτέ γνωστές στις αρχές. Ήμουν θύμα μιας τέτοιας επίθεσης έξω από το σπίτι μου τον Σεπτέμβριο του 2012. Ήταν κάτι που δεν το είχα βιώσει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Είχα πολλούς εκφοβισμούς αλλά ποτέ επιθέσεις. Με φόβισε. Τώρα πλέον είμαι αναγκασμένος να κοιτάω πάντα από πίσω μου, συνεπώς αυτό μου άφησε ένα ψυχολογικό τραύμα. Δεν πηγαίνω πλέον στα γήπεδα. Ωστόσο, αυτό με ώθησε ακόμη περισσότερο να συνεχίσω το ρεπορτάζ πάνω στη διαφθορά».
Τα τραύματα του Ασβεστά δεν είναι μόνο ψυχολογικά. Φέρει σημάδια γύρω από το στόμα του που χρειάστηκαν ράμματα μετά από την επίθεση που δέχθηκε με σιδηρογροθιές από δύο άτομα έξω από το σπίτι του. Οι εμπειρίες του Ασβεστά καταδεικνύουν την παράνοια εκείνων που θέλουν να τιμωρήσουν και να φοβίσουν δημοσιογράφους προκειμένου να ακολουθήσουν έναν συγκεκριμένο τρόπο στο ρεπορτάζ. Και όσοι συμμορφώνονται, ακούσια γίνονται ηθικοί αυτουργοί των κακοποιών σε πράξεις ακραίας βίας.ΜΜΕ αναγκάστηκαν να ενισχύσουν τα μέτρα ασφαλείας μετά από βομβιστικές επιθέσεις
Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού, της δεύτερης πιο επιτυχημένης ομάδας στην Ελλάδα με 20 κατακτήσεις τίτλων. Είναι επίσης ιδιοκτήτης διάφορων σημαντικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ και της εφημερίδας Καθημερινή.
Αλλά αντίθετα από τα περισσότερα κτήρια που στεγάζουν ΜΜΕ σε άλλες χώρες, που τα μέτρα ασφαλείας είναι σχετικά ελαφριά, ο Αλαφούζος εξηγεί ότι το να μπει κάποιος στα γραφεία του ΣΚΑΪ είναι σαν να περνάει κάποιος σε μια στρατιωτική βάση με πολλά σημεία ελέγχου πριν οι επισκέπτες φτάσουν μέσα στα γραφεία. «Έπρεπε να το κάνουμε έτσι», τονίζει ο Αλαφούζος στο Insideworldfootball.
«Έχουμε δεχθεί επιθέσεις τρεις φορές σε αυτό το κτήριο. Μία φορά άτομα με κουκούλες πετάξανε μεταλλικά αντικείμενα στα παράθυρα και έπειτα ρίξανε βόμβες μολότοφ και κάποια από τα γραφεία μας πήρανε φωτιά. Επίσης δύο φορές γίναμε στόχος με εκρηκτικούς μηχανισμούς. Η μία βόμβα ήταν απασφαλισμένη όταν πετάχτηκε, αλλά ήταν παλιά και δεν εξερράγη. Την άλλη φορά ρίξανε μια βόμβα που ο μηχανισμός της είχε αφαιρεθεί. Η έρευνα της αστυνομίας βρίσκεται σε εξέλιξη».
Αν αυτές οι χειροβομβίδες είχαν εκραγεί, οι συνέπειες θα ήταν ανυπολόγιστες. Αλλά όπως και να έχει είναι ξεκάθαρο πως οι ψυχολογικές πιέσεις πέφτουν πάνω σε αυτούς που στέκονται απέναντι στο σύστημα. Κάποιοι όπως είναι λογικό βρίσκουν τα τραύματα ανυπόφορα. Ο Χιού Ντάλας, ο πρώην αρχιδιαιτητής της Σκωτσέζικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και υπάλληλος της διαιτησίας στην UEFA, τοποθετήθηκε από την ΕΠΟ ώστε να επιβλέπει τις διαιτησίες στην Ελληνική Super League.
«Ο Χιού Ντάλας ήρθε εδώ και από τα πρώτα δύο με τρία παιχνίδια το σύστημα εξακολουθούσε να ορίζει τους διαιτητές», μου λέει ο Αλαφούζος. «Μετά ανέλαβε δράση και ξεκίνησε να διορθώνει τα πράγματα. Το επίπεδο της διαιτησίας άρχισε αυτόματα να βελτιώνεται. Μετά υπήρξε ένα φιάσκο σε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο Χιού Ντάλας είπε πως ήταν η χειρότερη διαιτησία που είχε δει ποτέ στη ζωή του. Τότε αιφνιδίως εξαφανίστηκε και καθαιρέθηκε από την ΕΠΟ».
Ακριβώς πριν ο Ντάλας φύγει από την Ελλάδα, ο βοηθός του, Χριστόφορος Ζωγράφος, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για νοσηλεία με τραύματα στο κεφάλι μετά από επίθεση που του έγινε στον δρόμο από δύο άτομα που κρατούσαν ξύλινα ρόπαλα. Απορίας άξιο είναι ότι ο Ντάλας, ένας άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να κατηγορηθεί για μικροψυχία αφού και ο ίδιος είχε χτυπηθεί από ένα νόμισμα σε μία διαιτησία στο μεγάλο ντέρμπι του Old Firm μεταξύ της Σέλτικ και των Ρέιντζερς, επέλεξε να μην παραμείνει στη θέση του στην ΕΠΟ. Αυτά είναι τα ανυπόφορα περιστατικά που έντιμα στελέχη έχουν αντιμετωπίσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Βασικά για ένα συγκεκριμένα, τα ιδανικά του σχεδόν του κόστισαν τη ζωή.Η βομβιστική επίθεση που μετέτρεψε τον φούρναρη και διαιτητή με το προσωνύμιο «Τρελός Λύκος» σε βουλευτή
Χωρίς αμφιβολία η πιο ανατριχιαστική κατάθεση που απορρέει από αυτή την έρευνα είναι αυτή του πρώην διαιτητή, Πέτρου Κωνσταντινέα. Ποτέ δεν ήθελε να γίνει διαιτητής αλλά αφού ένας τραυματισμός του σταμάτησε μια ελπιδοφόρα καριέρα στο μπάσκετ, κι ενώ ήδη είχε πάρει μέρος στις μικρές Εθνικές ομάδες, ασχολήθηκε με τη διαιτησία μετά από παρότρυνση οικογενειακού του φίλου.
Ο Κωνσταντινέας είναι ένας κιμπάρης. Ένας ψηλός και φιλικός άντρας, 35άρης με το χαμόγελο στα χείλη. Αποκόμισε το παρατσούκλι «Τρελός Λύκος» στη διαιτητική του καριέρα, από το ασταμάτητο τρέξιμο, το πυκνό μούσι του και την τάση του να δαγκώνει. «Ξεκίνησα σαν βοηθός διαιτητής και ήμουν πολύ άπειρος εκείνη την εποχή», μου είπε.
«Είναι συνηθισμένο να καθυβρίζεσαι όλη την ώρα σαν διαιτητής. Κάθε βδομάδα υπάρχουν ιστορίες στις εφημερίδες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι διαιτητές γίνονται αντικείμενο επίθεσης. Αλλά όταν με βρίσανε, έχασα τον αυτοέλεγχο μου και πήδησα στις κερκίδες. Η ιστορία ήταν ότι διαιτητής επιτέθηκε σε οπαδούς! Ήμουν πολύ άπειρος. Αλλά στην τοπική ένωση διαιτητών ήμουν ένας μικρός ήρωας καθώς ήταν η πρώτη φορά που ένας διαιτητής αντιδρούσε. Όλοι ήθελαν να διαιτητεύσουν πλάι μου»!
Ήταν ξεκάθαρο ότι ο «Λύκος» δεν θα διαβρωνόταν από το σύστημα. Αυτοί που καταρτίζουν τις διαιτητικές λίστες ήξεραν ότι ο Κωνσταντινέας ήταν δυνατός και ανεξάρτητος. Καθώς ανέβαινε επίπεδο στις κατηγορίες, και παρά τις εξαιρετικές του διαιτησίες, η πεποίθηση ήταν ότι δεν θα του επέτρεπαν να σφυρίξει παιχνίδια της Super League. Αλλά τον Κωνσταντινέα ήταν αδύνατο να τον παραβλέψουν.
«Οι ειδήσεις στα ΜΜΕ ήταν ότι δεν θα συμπεριλαμβανόμουν στις διαιτητικές λίστες της Super League», μου αναφέρει ο Κωνσταντινέας. «Μετά ο Πρόεδρος της ΕΠΟ, ο Πιλάβιος μου ανακοίνωσε ότι συμπεριλήφθηκα. Υποσχέθηκα στον Θεό μπροστά του ότι θα ήμουν ο καλύτερος διαιτητής εκείνης της χρονιάς και ότι αν δεν το είχα καταφέρει μέχρι τα μέσα της σεζόν, θα αποχωρούσα μόνος μου. Ο κύριος Πιλάβιος γέλασε με την απάντησή μου και είπε ότι "έχω συναντήσει μόνο δύο φορές αυτόν τον άνθρωπο, αλλά τι μαλακίες είναι αυτές;”».
Αλλά παρότι κάποιοι λίγοι τον καλωσόρισαν, ο Κωνσταντινέας είχε αντιληφθεί ότι υπήρχαν τεράστιες δυνάμεις μέσα στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία που τον ήθελαν να αποτύχει. «Περίμεναν το λάθος μου για να με βγάλουν έξω από τις λίστες των διαιτητών», υπογραμμίζει ο Κωνσταντινέας. «Υπήρχε τεράστια πίεση σε κάθε παιχνίδι».
«Αλλά εκείνη τη σεζόν, στο τέλος της, οι διαιτητές μαζεύτηκαν όλοι το καλοκαίρι και ανακοίνωσαν τον καλύτερο διαιτητή εκείνης της χρονιάς. Πάντα περίμενα πως τα ίδια αυτά τρία άτομα θα έπαιρναν το βραβείο. Αλλά χωρίς να το περιμένω ήμουν εγώ ο κορυφαίος και ακόμα και αυτοί που δεν με γούσταραν με χειροκρότησαν. Ακόμα και οι εχθροί μου γελάγανε και λέγαν: “Είχε μια τρομερή χρονιά, δώστε του το βραβείο και θα τον ξεφορτωθούμε”. Μετά από εκείνο το βραβείο βρισκόμουν στα πάνω μου και έλαβα μέρος στις εξετάσεις για να γίνω διεθνής διαιτητής. Τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλύτερα και ανακηρύχθηκα σαν διεθνής. Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς πλέον».
Το γεγονός ότι ο Κωνσταντινέας έγινε διαιτητής επιπέδου FIFA του έφτιαξε το προφίλ, αλλά ακόμα και τότε το σύστημα λανθασμένα πίστεψε ότι θα μπορούσε να τον ελέγξει. Στις αρχές του 2012 ορίστηκε σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, όπου του ειπώθηκε να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις ώστε να εγγυηθεί σε μια συγκεκριμένη ομάδα να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
«Είπα ότι ήμουν ο λάθος άνθρωπος γι' αυτή τη δουλειά και τους ανέφερα ότι η καλύτερη και η πιο τυχερή ομάδα θα ήταν αυτή που θα κέρδιζε. Κατάλαβα ότι κάτι πραγματικά κακό συνέβαινε στην ΕΠΟ. Αλλά επίσης ήξερα ότι ήμουν παγιδευμένος. Έπρεπε να βοηθήσω εκείνη την ομάδα να κερδίσει αλλιώς η καριέρα μου θα τελείωνε. Το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω ήταν να ισχυριστώ τραυματισμό για να ορίσουν άλλο διαιτητή. Αλλά αυτό πήγαινε εναντίον στις αξίες μου, γιατί αν έκανα κάτι τέτοιο θα είχα μετατραπεί από λύκος σε πρόβατο. Κοίταξα τις ηθικές αξίες της γυναίκας μου και των γονιών μου. Είχα ήδη χτίσει κάτι κι αυτό δεν μπορούσα να το καταστρέψω. Ήμουν πολύ συναισθηματικά δεμένος με όλο αυτό».
Η φωνή του «σπάει» καθώς λέει αυτά τα λόγια, αποδεικνύοντας πόσο συγκινημένος είναι για όλο αυτό ακόμα. Αλλά παρά τις ευαισθησίες του σαν άνθρωπος, παρέμεινε ακλόνητος σαν διαιτητής, και στην απουσία ενός διεφθαρμένου διαιτητή, η ομάδα που έπρεπε να ευνοηθεί έχασε τον αγώνα. Το σύστημα όμως δεν το άφησε έτσι, βάζοντας τους δικούς του δημοσιογράφους να πουν ότι ο Κωνσταντινέας αρνήθηκε σε αυτή τη συγκεκριμένη ομάδα τρία πέναλτι. «Καθώς έφευγα από τα αποδυτήρια υπήρχε ένας πόλεμος από τα ΜΜΕ εναντίον μου», ανακαλεί ο Κωνσταντινέας. «Όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, τα ραδιόφωνα και ο Τύπος, όλοι ήθελαν να μάθουν. Ξέρω πολύ καλά αν η διαιτησία μου ήταν καλή ή κακή και το πιο ασφαλές κριτήριο είναι πάντα η κρίση των οπαδών. Και όταν η ομάδα γύρισε πίσω στην πόλη της μετά το παιχνίδι υπήρχαν 50 οπαδοί που διαμαρτύρονταν για την απόδοση της συγκεκριμένης ομάδας. Όταν το ανέφερα κανένα από τα τηλεοπτικά κανάλια δεν το έπαιξε. Κανείς δεν το έγραψε. Συνεπώς αυτή είναι η απόδειξη για το ότι βρίσκονται υπό έλεγχο. Μετά το τέλος του παιχνιδιού όταν πήγα στο ξενοδοχείο απειλήθηκα από τους ιθύνοντες αυτής της ομάδας. “Έχεις τελειώσει, είσαι αυτό, είσαι εκείνο... αυτό είναι το τέλος σου”».
Τότε αφαιρέθηκε από τους πίνακες της διαιτησίας για άγνωστο χρονικό διάστημα. Ο Κωνσταντινέας μπήκε κάτω από μεγαλύτερη πίεση από τα ΜΜΕ για να παραιτηθεί από τη διαιτησία παντελώς. Με τον χαμό που είχε γίνει στον Τύπο, μία πέτρα πετάχτηκε στο παράθυρο του φούρνου που διατηρεί στη γενέτειρά του. Αλλά ήθελε να εκπληρώσει το όνειρο να διαιτητεύσει σε διεθνές επίπεδο και κατά συνέπεια αρνήθηκε να ενδώσει.
Κατά την επιστροφή από ένα σεμινάριο διαιτησίας της FIFA στην Τουρκία, ένα πλήθος από μέσα μαζικής ενημέρωσης μαζεύτηκε γύρω του. «Οι ρεπόρτερ με ρωτούσαν αν σκοπεύω να παραιτηθώ. Τότε μπροστά στις κάμερες είπα ότι όποιος μου κάνει κακό θα του κόψω τα πόδια. Δεν είχα σκοπό ποτέ να γίνω επιθετικός, απλά ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι θα προστάτευα τον εαυτό μου. Αμέσως μετά από αυτή μου τη δήλωση, μια βόμβα τοποθετήθηκε στον φούρνο μου και εξερράγη μέσα στη νύχτα. Η επιχείρησή μου καταστράφηκε ολοσχερώς ενώ δέκα αυτοκίνητα υπέστησαν φθορές. Ήταν εφιαλτικό. Κάτι τέτοιο ποτέ ξανά δεν είχε συμβεί στην πόλη μου. Ακόμα και ο αστυνομικός ερευνητής ήταν σοκαρισμένος. Η βόμβα εξερράγη στις 01.20 τα ξημερώματα και εγώ σχεδίαζα να πάω για δουλειά στις 03.00, που είναι κάτι συνηθισμένο για φούρναρη. Ήταν καθαρά θέμα τύχης που κανένας δεν τραυματίστηκε».
Οι λεκτικές επιθέσεις γίνανε βόμβες. Ήταν ξεκάθαρο πως η κατάσταση είχε ξεφύγει. Συνήθως οι έντιμοι άνθρωποι αρρωσταίνουν από αυτό το επικίνδυνο σύστημα, κρύβονται πίσω από τον Κωνσταντινέα και από αυτό που πρεσβεύει. Δεν μπόρεσε να διαιτητεύσει ποτέ αγώνα σε διεθνές επίπεδο, αλλά αυτό που έχασε από το ποδόσφαιρο το κέρδισε στη ζωή. Ο Κωνσταντινέας απέκτησε ένα πολύ μεγάλο κοινό στην πόλη από την οποία κατάγεται ως ένα σύμβολο της μάχης εναντίον της διαφθοράς από την αρχή της. Εξωπραγματικά, και χωρίς να κάνει οποιαδήποτε καμπάνια γι' αυτό, αυτή η στιβαρή υποστήριξη στον Κωνσταντινέα τον βοήθησε να εκλεγεί ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές.
«Πιστεύω πως η βομβιστική ενέργεια ήταν το μεγαλύτερο επικοινωνιακό λάθος των εχθρών μου», αναφέρει. «Γιατί από τότε και μετά έγινα πρώτο θέμα σε κάθε εφημερίδα και τηλεοπτικό κανάλι. Μεταφέρθηκα από τις αθλητικές σελίδες των εφημερίδων στα πρωτοσέλιδα. Αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο επικοινωνιακό λάθος των εχθρών μου».Από το σκοτάδι στο φως;
Θα μπορούσε πολύ εύκολα να είναι μια δράση θανατηφόρων ύβρεων. Ρωτήστε τα θύματα των επιθέσεων ποιοι πιστεύουν πως είναι εχθροί και θα προτιμήσουν να μην τους κατονομάσουν, παρότι γνωρίζουν. Όχι γιατί αυτά τα θαρραλέα άτομα χάσανε τις αξίες τους. Είναι κάτι πέρα από αυτό. Θεωρούν την παρενόχληση σαν έναν επαγγελματικό κίνδυνο. Όπως ο Παπαθεοδώρου προσθέτει: «Το ποδόσφαιρο είναι ένας σκοτεινός χώρος και το σκοτάδι φοβάται το φως. Αν του ρίξεις φως, κάποιες φορές αντιδράει».
Έχουν τη δυνατότητα να το παρατήσουν. Αλλά οι δυνατοί που έχουν υψώσει το ανάστημά τους εναντίον του συστήματος επιτέλους έχουν σε κάτι να βασίζονται. Καθώς οι τροχοί της δικαιοσύνης γυρίζουν, φαίνεται ότι η ώρα που το σύστημα θα μπορούσε να κινεί τα νήματα από τις σκιές ίσως σύντομα, ευτυχώς, να φτάσει στο τέλος του.
