MENU

Ο 20χρονος πολίστας του Παλαιού Φαλήρου, Χαράλαμπος Τρούλος, είναι ακόμα «μαγεμένος». Πετάει ακόμα στα αστέρια. Και πως θα μπορούσε διαφορετικά; Η Εθνική ομάδα νέων ανδρών στην κορυφή του κόσμου. Πάνω από μισό εκατομμύριο κόσμος με στραμμένο το βλέμμα στον τελικό με την Κροατία. Σε ένα αθλητικό γεγονός που «άγγιξε» τελικά πολλούς παραπάνω ανθρώπους από όσους και οι ίδιοι οι αθλητές ήλπιζαν.

«Δεν μπορώ να το πιστέψω. Βρίσκομαι στον έβδομο ουρανό, κι εγώ και οι συμπαίκτες μου. Δεν το περίμενα. Περίμενα μονάχα την οικογένεια και τους στενούς φίλους να ενδιαφερθούν για την πορεία της ομάδας. Δεν είναι ποδόσφαιρο και μπάσκετ το πόλο, είναι στο περιθώριο. Όμως, διαψεύσθηκα. Το έμαθα ότι μας παρακολούθησαν πολλοί Έλληνες. Είμαι πραγματικά χαρούμενος», είναι η πρώτη του αντίδραση.

Όμως, το μονοπάτι που οδηγεί στον ουρανό είναι δύσκολο και απαιτεί θυσίες. Αλλά ο 20χρονος αθλητής δεν δυσκολεύτηκε να απαντήσει. «Ναι, ο πρωταθλητισμός θέλει θυσίες, πρέπει να γίνονται. Έτσι μαθαίνουμε από την αρχή. Δεν πειράζει, η ευχαρίστηση έρχεται μετά και είναι μεγάλη».

Μπορεί για τον νεαρό παγκόσμιο πρωταθλητή η κάθε προπόνηση να απαιτεί το 100% του εαυτού του, μπορεί να απαιτεί ψυχική δύναμη και αισιοδοξία ότι θα πετύχεις, μπορεί ακόμα και οι κενές του μέρες να προϋποθέτουν απλά ξεκούραση στο σπίτι, όπως εξομολογείται, όμως υπάρχει ανταμοιβή γι αυτά.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς, πως γίνεται ένα παιδί μόλις 20 ετών να έχει ένα τόσο αυστηρά οριοθετημένο τρόπο ζωής. Η απάντηση δίνεται και είναι πηγαία από τον ίδιο. «Οι παρέες μου πλέον έχουν διαμορφωθεί γύρω από το πόλο. Δεν μπορεί το πρόγραμμά μου να συμβαδίσει με των φίλων μου από το σχολείο. Στις κενές μου μέρες μένω σπίτι ή βγαίνω απλά για έναν καφέ. Με έχει πικράνει αυτό, βέβαια, αλλά έρχονται αυτές οι χαρές, όπως αυτή τώρα στο Βελιγράδι και... ».

Θα αντάλλαζε όσα έζησε, τον μεγάλο τελικό, το χρυσό μετάλλιο με όσα έχουν τη χαρά να απολαμβάνουν τα παιδιά στην ηλικία του; Διακοπές με τους φίλους, ξενύχτι, καθημερινές έξοδοι; Είναι κατηγορηματικός: «Όχι, σε καμία περίπτωση»

Όσο για τους αντίπαλους και τις καλύτερες υλικές τους υποδομές; Ο Χαράλαμπος έχει πλήρη επίγνωση, γνωρίζει πως αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία τους. «Οι υποδομές των χωρών όπως οι Κροατία, Σερβία είναι σαφώς καλύτερες. Πας και βλέπεις κολυμβητήρια μεγάλα, με τρεις διαφορετικές πισίνες. Εκεί το πόλο είναι εθνικό σπορ. Είναι πάνω από όλα. Γι αυτό ξέρουμε, όταν νικάμε απέναντι σε τέτοιες χώρες με τέτοια δυναμική, χώρες που αποτελούν σχολές του πόλο, είμαστε διπλά χαρούμενοι!»

Το πρόγραμμα δεν έγινε πιο ελαστικό ούτε μετά από αυτή την επιτυχία. Η επιτυχία τους δεν γιορτάστηκε στην οικοδέσποινα χώρα, Σερβία. Βλέπεις, πετούσαν νωρίς το πρωί της επόμενης μέρας. Περίμεναν να επιστρέψουν, λοιπόν, στην Ελλάδα και μαζεύτηκαν όλοι μαζί στο σπίτι τους αρχηγού τους, Γρηγόρη Καπετανάκη απλά για φαγητό. Τόσο απλά, όσο τα λόγια τους πριν τον μεγάλο τελικό.

«Όλοι μαζί, μια παρέα, πάμε να το πάρουμε, ο ένας θα αγωνιστεί για τον άλλον και θα ξεχωρίσουμε όλοι, σαν σύνολο»...

Τρούλος στο SDNA: «Αξίζουν όλες οι θυσίες»