Αγαπητέ Ματίας, χθες, δεν έπρεπε να ζητήσεις πρώτα συγγνώμη από τον κύριο που έπιασες από τον λαιμό, άλλωστε όχι μόνο δεν φάνηκε να χαμπαριάζει το παραμικρό, αλλά στην πραγματικότητα έμοιαζε προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο…
Συγγνώμη έπρεπε να ζητήσεις από την κόρη μου και τα παιδιά της ηλικίας της, που σε παρακολουθούσαν αποσβολωμένα, χωρίς να καταλαβαίνουν γιατί αντιδράς εν εξάλλω.
Εκτός εαυτού ήσουν χθες κυριολεκτικά. Γιατί; Επειδή σε έβρισαν ή επειδή σε έσπρωξαν; Το έχεις ζήσει στην ποδοσφαιρική σου ζωή εκατομμύρια φορές και προφανώς δεν είσαι υποχρεωμένος να το ανέχεσαι, είσαι όμως υποχρεωμένος να μπορείς να το διαχειριστείς, για το καλό το δικό σου και το καλό της ομάδας της οποίας ηγείσαι. Όπως βεβαίως, είναι υποχρεωμένοι να σε προστατεύσουν οι παράγοντες της ΑΕΚ.
Η αποστολή μίας ομάδας αποτελείται από τους ποδοσφαιριστές, τον προπονητή και τους παράγοντες. Δουλειά των τελευταίων είναι να διασφαλίζουν στον προπονητή και στους παίκτες του ότι παραμένουν απερίσπαστοι στον αγώνα, όπως φερ’ ειπείν έπραξαν με το κατάπτυστο πανό. Συνεπώς χθες, από τη στιγμή που δέχτηκες φραστικές και όχι μόνο επιθέσεις όφειλες να ζητήσεις από όσους σε συνόδευαν να σε προστατεύσουν και όχι να «χυθείς» στον αγωνιστικό χώρο σαν μαινόμενος ταύρος.
Ματίας, να ξέρεις ότι έχεις εξασφαλίσει ξεχωριστή θέση στην καρδιά κάθε ΑΕΚτζή και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Όμως το χθεσινό σου ατόπημα, είμαι υποχρεωμένη να στο επισημάνω, γιατί όσους αγαπάμε πρέπει να τους κρίνουμε δύο φορές πιο αυστηρά, αφενός για να τους προστατεύουμε και αφετέρου να γίνονται καλύτεροι.
Σήμερα ξύπνησα με ένα βάρος στο στήθος. Πίστευα βαθιά ότι χθες θα παίρναμε τη νίκη που θα μας οδηγούσε στο δεύτερο σερί πρωτάθλημα. Δεν ήρθε. Ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος αγωνιστικά. Και εδώ συνοψίζεται και η μαγεία του αθλητισμού, να βρίσκεσαι στα τάρταρα από τα ουράνια από τη μια στιγμή στην άλλη. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να σου προσφέρει τέτοια εναλλαγή συναισθημάτων, εκτός από τον αθλητισμό. Πιο βαρύ και από την ήττα όμως, μου έπεσε η αντίδραση σου ρε Ματίας, ένιωσα ότι έχασες τον έλεγχο και σε έχω μάθει ηγέτη, να μπαίνεις μπροστά στα δύσκολα και σε ρόλο εκτελεστή να πετυχαίνεις στόχο σου.
Ματίας, αυτό που έγινε χθες από την πλευρά σου ήταν λάθος. Και για λάθος συζητάμε όταν δεν υπάρχει πρόθεση. Ως εκ τούτου τα όσα συνέβησαν από πλευράς ΠΑΟΚ δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ήταν λάθος, όπως και το πανό. Εκτός και αν οι άτεγκτοι οπαδοί (αναφέρομαι αποκλειστικά σε αυτούς που το εμπνεύστηκαν και όχι στους φίλους μου τους ΠΑΟΚτζήδες) θεωρούν ότι είναι διαφορετικό να σκοτώνεις Αρειανούς από το να είσαι αδελφοκτόνος…
Ματίας, ό,τι έγινε έγινε και ο χρόνος δεν γυρνά πίσω. Ας γυρίσει η σκέψη για να δούμε τι μπορούσε να έχει γίνει διαφορετικά. Δεν είναι ένδειξη αδυναμίας να ζητάς συγγνώμη. Το αντίθετο. Λίγοι έχουν τα κότσια να τη ζητήσουν και ακόμα πιο λίγοι είναι εκείνοι που την εννοούν. Εσύ ξέρω πώς αν τη ζητήσεις θα την εννοείς γι’ αυτό και θα συνεχίσω να σε έχω στην καρδιά μου και να σε στηρίζω ως το τέλος της φετινής χρονιάς μας είτε μας βρει πρωταθλητές είτε όχι. Επιθυμία μου άλλωστε είναι να το πάρει ο καλύτερος.
Ι
